Το χειροκρότημα των περίπου 500 φιλάθλων που βρέθηκαν την Κυριακή, στο Στάδιο Μυτιλήνης, ήταν το μοναδικό μεν αλλά σημαντικότατο όφελος της Καλλονής από την αναμέτρηση με τον Άρη. Η ήττα με 1-0 στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων από την “ακριβή” ομάδα της Θεσσαλονίκης “πόνεσε” πολύ τους γηπεδούχους, αλλά η ανταμοιβή του κόσμου και ο σεβασμός που σιγά – σιγά αποκτά ξανά η ομάδα της Καλλονής, είναι ίσως πολύ πιο σημαντικά από έναν κερδισμένο ή χαμένο βαθμό.
Η ομάδα της Λέσβου κοίταξε στα ίσια τον μεγάλο της αντίπαλο, του έβαλε δύσκολα, τον εγκλώβισε και εκεί που ήταν έτοιμη να πανηγυρίσει, στην τελευταία φάση έγινε η ζημιά και πήγαν όλα στράφι. Όλα όσον αφορά το βαθμολογικό κέρδος. Γιατί με την εμφάνισή της η Καλλονή έδειξε όχι μόνο προχθές, αλλά και με τον ΟΦΗ ότι είναι ακόμα ζωντανή, έχει ακόμη σφυγμό και μάλιστα πολύ για να παλέψει μέχρι τέλους και να σώσει την χρονιά. Και το κυριότερο, είναι αυτό που αναφέραμε παραπάνω. Ότι αρχίζει πλέον και μπαίνει και ο κόσμος στην εξίσωση, αφού βλέπει την προσπάθεια και το πάθος των πιτσιρικάδων του Δημήτρη Γαβαλά και ίσως αυτό αποδειχτεί στο φινάλε “κλειδί” για την μάχη που δίνει η ομάδα.
Σαν να ήταν ισόβαθμοι
Αν κανείς δεν είχε σχέση με το άθλημα και απλά παρακολουθούσε το παιχνίδι θα πίστευε πως οι δυο ομάδες είναι ισόβαθμες και μάλιστα αυτοί με τα άσπρα είναι το φαβορί για να κερδίσουν. Και αυτό καθώς οι παίκτες της Καλλονής “μάσαγαν σίδερα” που λέμε, έμπαιναν πρώτοι στις φάσεις, μάρκαραν δυο και τρεις μαζί τους αντιπάλους και έδιναν ό,τι είχαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Απέναντί τους μια πολύ λάιτ ομάδα, χωρίς σχέδιο, χωρίς πάθος, που απλά νόμιζε ότι θα κερδίσει με την φανέλα. Ο Άρης απείλησε πρώτος στα 10 δευτερόλεπτα του αγώνα με τον Ίλιτς να πλασάρει άστοχα απέναντι από τον Παπαδόπουλο και με τον Τάτο στο 25ο, με ένα σουτ από το ύψος του πέναλτι, που μπλόκαρε ο τερματοφύλακας της Καλλονής.
Ενδιάμεσα οι γηπεδούχοι είχαν ένα σουτ του Σισέ στο 8ο που έφυγε ελάχιστα άουτ και μια προσπάθεια του Λαμπράκη που έδιωξε σε κόρνερ ο Διούδης. Ο τραυματισμός του Μπαργκάν στο 17ο αλλά κυρίως αυτός του Σισέ για την Καλλονή άλλαξαν τα πλάνα των δυο προπονητών, με την Καλλονή να χάνει έναν πολύτιμο παίκτη στην επίθεση, ο οποίος ίσως να άλλαζε τα δεδομένα στη συνέχεια και με βάση όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση. Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος, με το παιχνίδι απόλυτα μοιρασμένο σε φάσεις, με τον Άρη απλά να έχει μια φλύαρη κατοχή μπάλας και τίποτα παραπάνω.
Στην επανάληψη οι Θεσσαλονικείς ενώ θα περίμενε κανείς να έχουν καλύτερη απόδοση ήταν ακόμα χειρότεροι, με την Καλλονή να μάχεται, αλλά να μην έχει μπροστά την εμπειρία και την ταχύτητα να απειλήσει. Έτσι το παιχνίδι έγινε νευρικό, με αρκετά σκληρά μαρκαρίσματα, ένταση και με λίγα λόγια ντέρμπι που κυλούσε στο 0-0. Μέχρι το 95’ όταν ο Ίλιτς μετά από ανάποδο ψαλίδι-ασίστ του Καπνίδη βρέθηκε μέσα στην περιοχή και με πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Παπαδόπουλου, λυτρώνοντας τους περίπου 50 οπαδούς της ομάδας που βρέθηκαν στην εξέδρα του Ταρλά και ρίχνοντας στο χορτάρι τους παίκτες της Καλλονής.
ΚΑΛΛΟΝΗ (Δημήτρης Γαβαλάς): Παπαδόπουλος, Ρεπετσάς, Σάββα, Ευαγγελιδάκης, Ζουλιώτης, Γιουκάρης, Λιταίνας, Σβόγιτς, Λαμπράκης (78’ λ.τρ. Αποστόλου), Σισέ (22’ λ.τρ. Αγριμάκης), Σοφιάννης (88’ Τζελίδης).
ΑΡΗΣ (Νίκος Κωστένογλου): Διούδης, Τζανακάκης, Καράμπελας, Χαριτωνίδης, Σόουζα, Ρόβας (70’ Παυλίδης), Τάτος, Πίτου, Ντούνης (65’ Ανάκογλου), Μπαργκάν (19’ λ.τρ. Καπνίδης), Ίλιτς.
Δημήτρης Γαβαλάς, προπονητής Καλλονής
«Η τύχη, η ποιότητα και η κακιά στιγμή. Συγχαρητήρια στα δικά μου παιδιά για την προσπάθεια. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο που χάνουμε από ομάδες που είναι καλύτερες από εμάς και σε ρόστερ και σε ποιότητα. Δείξαμε μέσα στο γήπεδο, ότι δεν είχαμε να ζηλέψουμε τίποτα και είναι κρίμα που το χάσαμε στο τελευταίο λεπτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε και βλέπουμε. Με τον Αχαρναϊκό δεν μπήκε ποτέ γκολ, αλλά τα καταφέραμε, με τον ΌΦΗ χάσαμε από ένα γκολ οφσάιντ στο τέλος και σήμερα (σ.σ την Κυριακή) είδατε όλοι πως χάσαμε».
