Μια φορά κι έναν καιρό η Μυτιλήνη δεν ήξερε όχι μοναχά πως φιλοξενούσε τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου, αλλά και πως είχε στην καρδιά της καθολική εκκλησιά. Κάποιοι ηλικιωμένοι μοναχά, λέγανε πως ετούτη η καγκελόπορτα καρσί από «το μαγειρειό του Καβαλίκα» (περί του εστιατορίου ΑΒΕΡΩΦ ο λόγος) έκρυβε μια εκκλησιά της «άλλης» Μυτιλήνης.
Αλλά ποιος νοιαζόταν τότε για την «άλλη» Μυτιλήνη και τους «άλλους» Μυτιληνιούς;
Ήμασταν πια… ανεπτυγμένοι! Η οδός Ερμού ήταν η διαμαντόπετρα στης γης το δακτυλίδι. Χρήμα κυκλοφορούσε άφθονο. Για να νοικιάσεις μια τρύπα σε ετούτο το δρόμο ήθελες 10, 20 ακόμα και 30 εκατομμύρια δραχμές «αέρα». Καμιά εβδομηνταριά χιλιάδες Ευρωπαίοι τουρίστες το χρόνο μας ήταν υπεραρκετοί και τα παραπάνω τι τα θέλαμε; Στις εκθέσεις στας Ευρώπας πηγαίναμε δωρεάν ακριβοπληρωμένες διακοπές και θεωρούσαμε πως ένα πρόχειρο περίπτερο που βρομοκοπούσε τυρόγαλο από τη… γευσιγνωσία ήταν υπεραρκετό και τι τα θέλαμε τα παραπάνω: Επί τη ευκαιρία γευσιγνωσία βαφτίζαμε ένα πιάτο με τυρί φέτα σε ένα τραπέζι!
Οι απέναντι πάλι ήταν προαιώνιοι εχθροί. Ομοίως εχθροί ήταν και όσοι τολμούσαν να πουν πως το νησί δεν είναι το άκρο της Ευρώπης αλλά η αρχή της Ασίας με πρώτη μεγάλη αγορά στην οποία θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε, αυτή της Τουρκίας.
Είχαμε ανακαλύψει την κότα που κάθε πρωί μας έκανε και μας άφηνε στο μαξιλάρι ένα χρυσό αυγό… Η ανάπτυξη ήταν κάτι περίεργα νούμερα σε «σομόν» εφημερίδες με τις οποίες υπό μάλης κυκλοφορούσαν όλοι. Απαξάπαντες είχαν γίνει ειδικοί στις τιμές των μετοχών και φυσικά τα ήξεραν όλα…
Το νέο φετίχ της πόλης ήταν οι μεζονέτες στα βουνά και στα λαγκάδια, καλές ή κακές κατασκευές για τις οποίες πληρώναμε έως και ένα εκατομμύριο δραχμές το τετραγωνικό μέτρο!
Παράδες «μια κβάρα» που φυσικά κανένας δεν αναρωτιόταν πού στο διάβολο τα βρίσκαμε… Είπαμε. Η κότα κάθε πρωί μας έφερνε ένα χρυσό αυγό.
Σε ετούτη τη Μυτιλήνη το λοιπόν γεννήθηκε η έρευνα για τον Άγιο Βαλεντίνο. Είχε προηγηθεί μια επίσκεψη σε ετούτο το ξεχασμένο ναό με το Νίκο Σηφουνάκη, Υπουργό Αιγαίου τότε, που χρηματοδότησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με πέντε εκατομμύρια δραχμές τη μελέτη επισκευής του. Έτσι ξεκίνησε ετούτη η ιστορία της επισκευής του ναού, αλλά φαίνεται πως σε ετούτο τον τόπο ακόμα και η επίσημη καθολική εκκλησία δεν πολυνοιάζεται για το ποιος εμπνέεται και ξεκινά ένα έργο αλλά για το ποιος κόβει την κορδέλα. Ας είναι…
Στις 14 Ιανουαρίου του 2009 στην «Ελευθεροτυπία» αποκαλύφθηκε πρωτοσέλιδα πως ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν… Μυτιληνιός! Αποκαλύφθηκε ακόμα πως ναι στη Μυτιλήνη υπήρχε μια καθολική κοινότητα που είχε εκλείψει, πως ο ναός με τα λείψανα κατέρρεε, πως στη Μυτιλήνη της φαινομενικής ευμάρειας επαναλαμβάνονταν η γνωστή ιστορία των Ελλήνων που αρέσκονται σε «Ελλήνων Κοινότητες» σε όλο το γαλαξία εκτός από κοινότητες των άλλων… στην Ελλάδα. Μέχρι και το καθολικό νεκροταφείο της Μυτιλήνης είχε καταστραφεί, οι τάφοι μπαζώθηκαν, έγιναν δρόμος και κάποιο τμήμα του… παιδική χαρά. Εκεί πάνω στον Άγιο Παντελεήμονα.
Για να μην αναφερθώ και στην περιουσία της Φραγκοκλησιάς που πουλήθηκε «μπιρ παρά», ό,τι δε απέμεινε πίσω χρησιμοποιήθηκε κατά το δοκούν κάποιων Μυτιληνιών. Ως και για καφενείο και υπαίθριο παζάρι ακόμα και για προσωρινή… χωματερή χρησιμοποιήθηκε η στοά που οδηγεί στον κυρίως καθολικό ναό.
Εκείνο το λοιπόν το ρεπορτάζ ακολούθησε κάτι που το ‘χω συνηθίσει… Μόνο «κουδούνια» δεν μου κρέμασαν. Περνώντας τα πρωινά από την οδό Ερμού της Μυτιλήνης διαισθανόμουν τα πίσω από τη πλάτη μου γελάκια. Μάλιστα ένας γνωστός έμπορος που σήμερα υπεραμύνεται της υπόθεσης, γείτονας ων της Μυτιληνιάς Φραγκοκλησιάς και άρα προσδοκών και μεροκάματο από τη γιορτή τόλμησε να μου πει ειρωνικά: «Τι άλλο θα φαντασθείς για να βγάλεις μεροκάματο…». Ας είναι…
Γιατί τα γράφω θα μου πείτε όλα ετούτα. Γιατί χρόνια τώρα γελώ.
Για τα «κουδούνια» εκείνων των ημερών ουδείς διεκδίκησε πατρότητα. Για τα διάφορα σημερινά ένα σωρό μουστερήδες. Τι προβολές ειδικών ντοκιμαντέρ (στου κασίδη το κεφάλι απαξάπαντες μάθαν να κάνουν ως και ντοκιμαντέρ), τι εγώ είμαι εγώ κι άλλος κανένας… Ας είναι όλοι καλά. Και προπάντων οι μετά Χριστόν προφήτες αλλά και οι σπεύσαντες να τους υμνήσουν όλους ετούτους.
Εδώ θα μου πείτε ετούτοι πίστεψαν στην… ανεπτυγμένη Μυτιλήνη, στους μετά Χριστό προφήτες δεν θα πίστευαν;
