Ξεχάσαμε να μαγειρεύουμε, ξεχάσαμε να τρώμε.
Έτσι πάνε αυτά μαζί.
Ο λόγος για τη συνεχή αύξηση του πρόχειρου φαγητού ακόμα και στο νησί μας.
Μένω σε μια γειτονιά που κάποτε ήταν από τις πιο όμορφες της πόλης.
Είχε αυλές και χωματόδρομους που παίζαμε, γειτόνισσες που αντάλλαζαν συνταγές και μαγειρέματα. Αυτή τη γειτονιά την πρόλαβε ακόμα και ο γιος μου. Αυτό είναι και το πιο μεγάλο μου παράπονο. Το ότι αυτή η γειτονιά καταστράφηκε όταν όλα φτιαχνότανε στην Ελλάδα της αλλαγής.
Εδώ τώρα, καθημερινά πηγαινοέρχονται δεκάδες μηχανάκια μεταφέροντας από το μεσημέρι και μετά, delivery. Έτοιμο φαγητό. Από σουβλάκια μέχρι μαγειρευτά, ακόμα και σάντουιτς, πίτσες, κλπ.
Δεν λέω, η απόλαυση του junk γοητεύει. Αλλά όχι και κάθε μέρα ρε παιδιά.
Κι εγώ μια φορά στις τόσες θέλω να φάω ένα “βρόμικο” σουβλάκι με λαδωμένη πίτα και φριχτές κατεψυγμένες πατάτες τηγανισμένες σε ζωικό λίπος.
Μπορώ να υποκύψω στην γοητεία της πίτσας του Χούσου πολύ πιο συχνά γιατί είναι αδιαμφισβήτητα πιο υγιεινή περίπτωση. Όμως όχι στο καθημερινό πρόχειρο φαγητό.
Δεν ψωνίζετε εσείς;
Δεν παίρνετε πρώτη ύλη φρέσκια από τα υπέροχα μπακάλικα/ κρεοπωλεία / ψαράδικα της πόλης. Βρήκα σαρδέλα 3 ευρώ το κιλό, γαρίδες ψιλές, σκορπίνες, όλα σε λογικές τιμές. Βρήκα ρεβίθια ντόπια στα 2 ευρώ, σπαγγέτι στα 50 λεπτά, ρύζι, κότες ντόπιες, αυγά, λάδι.
Δεν μαγειρεύετε σπίτι σας;
Δεν τρώτε υγιεινά;
Δεν σας νοιάζουν τα συντηρητικά του έτοιμου φαγητού, η χρήση του φοινικέλαιου που υπάρχει παντού εκτός από το σπίτι μας;
Δεν σας νοιάζει η νοστιμιά, η γεύση, η τρέλα της μαγειρικής;
Τι πάθατε;
Οι νέες γενιές πώς θα μεγαλώσουν;
Με ετοιματζίδικα;
Με την προχειρότητα θα διανύσουμε τη ζωή μας;
Όμως…
Ξέρω και σπίτια που καθημερινά μπαίνει η κατσαρόλα, το ταψί, η γάστρα και μοσχομυρίζουν από μπαχαρικά και νοστιμιές. Έχω φιλενάδες εδώ στο νησί που δημιουργούν νόστιμα παραδοσιακά φαγάκια, αλλά και άλλα υπέροχα πιάτα από τη διεθνή κουζίνα. Τυλίγουν ακούραστα τα ντολμαδάκια, τρίβουν κολοκυθάκια για σφουγγάτο, πήζουν τυριά ή γιαούρτια με γάλα από την κατσίκα. Μαγειρεύουν σπουδαίες μακαρονάδες, ανακατεύουν πετιμέζι στο χταπόδι, χρησιμοποιούν τζίντζερ και κουρκουμά. Κι όλα αυτά γιατί κουβαλάνε την κουλτούρα του νησιού μας και την νοστιμιά των παιδικών χρόνων.
Γι’ αυτό αισιοδοξώ πως εμείς εδώ τουλάχιστον θα το σώσουμε. Πως ακόμα κι αν πηγαινοέρχονται τα delivery, κάποια στιγμή θα αναδυθεί το ψητό κατσαρόλας με το δεντρολίβανο και τις φρέσκες τηγανητές κανονικές πατάτες στο τραπέζι της Κυριακής.
Μοσχαράκι ψητό κατσαρόλας
Υλικά
- 2 κιλά μοσχάρι ποντίκι ή ελιά
- 2 λεμόνια
- 10 κόκκους μπαχάρι
- 20 κόκκους πιπέρι
- Ένα κλαδί δεντρολίβανο ή 1/2 κ.γ. ρίγανη
- 3 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες
- 1 ποτήρι λευκό κρασί
- 1 ποτήρι ελαιόλαδο
- Νερό
- Αλάτι
- Πιπέρι
Εκτέλεση
Βάζετε το λάδι να κάψει στην κατσαρόλα. Σοτάρετε το κρέας από όλες τις πλευρές. Ρίχνετε τα μπαχαρικά, το σκόρδο, το δεντρολίβανο ή την ρίγανη. Σβήνετε με το κρασί και αφήνετε να εξατμιστεί. Προσθέτετε τον χυμό του ενός λεμονιού, το αλατοπίπερο.
Σκεπάζετε το κρέας με νερό και αφήνετε να βράσει αργά για 2 ώρες μέχρι να μαλακώσει και να δέσει η σάλτσα του. Σε αυτό το σημείο δοκιμάζετε το ζουμάκι του και αν σας αρέσει περισσότερο ξινό προσθέτετε το 2ο λεμόνι και λίγο ακόμη αλάτι. Συνοδεύετε με τηγανητές πατάτες
Σημείωση: Το καλύτερο ψητό κατσαρόλας το κάνει πάντα η θεία Αφρό. Έτσι μελωμένο, ζουμερό και περιποιημένο σαν την ζεστή αγκαλιά της.
-Θεία μου ετοίμασέ το, θα έρθω να το γευτώ με την πρώτη ευκαιρία.
