- Το νέο Eιδικό Xωροταξικό Πλαίσιο που τυπικά έρχεται να ενισχύσει τον τουρισμό, όλως περιέργως βγάζει εκτός τα νησάκια και τις βραχονησίδες απαγορεύοντας τις τουριστικές δραστηριότητες
- Δύο μέρες απομένουν για να κλείσει η παράταση της διαβούλευσης, ενώ οι τοπικοί φορείς δεν έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει
Ασύλληπτη “παγίδα” για τα εθνικά θέματα φαίνεται να κρύβει το «Νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο έχει τεθεί για διαβούλευση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος σε συνεργασία με το Υπoυργείο Τουρισμού, με την χρονική δυνατότητα παρεμβάσεων στη διαβούλευση να έχει ήδη κλείσει από τις 15 Σεπτεμβρίου, αλλά δόθηκε παράταση 10 ημερών μέχρι και αύριο Τετάρτη.
Το νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο πρόκειται να εγκριθεί με κοινή Υπουργική Απόφαση άμεσα, και αποσκοπεί στον “προσδιορισμό στρατηγικών κατευθύνσεων σε εθνικό επίπεδο, για τη χωρική διάρθρωση του τομέα του Τουρισμού, με όρους οικονομικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας και αειφορίας”, όπως το κοινό δελτίο τύπου των δυο Υπουργείων αναφέρει.
Ο σχεδιασμός, ωστόσο κρύβει σκεπτικό οξύμωρο για την ίδια την προώθηση των θεματικών μορφών Τουρισμού, την οποία οι στόχοι του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου θέτουν στο επίκεντρο.
Όπως αποκαλύπτεται, με βάση το νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο, νησιά, όπως τα Τοκμάκια για τη Λέσβο, χάνουν κάθε δικαίωμα ανάπτυξης οποιασδήποτε τουριστικής δραστηριότητας, όπως για παράδειγμα τουρισμού γιώτιγκ, καταδυτικού τουρισμού, περιπατητικού τουρισμού κ.ά, διότι “βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας”.
Και δεν είναι μόνο τα Τοκμάκια. Εκατοντάδες είναι τα μικρά νησιά στο Αιγαίο, που θεωρούνται ειδυλλιακοί προορισμοί θαλάσσιας επίσκεψης, νησιά γνωστά και αγαπητά επί σειρά γενεών στους Αιγαιοπελαγίτες, τα οποία χάνουν κάθε δυνατότητα ανάπτυξης οποιασδήποτε μορφής τουριστικής δραστηριότητας, πλέον, με το νόμο.
Και εξηγούμε: Η έρευνα των Νέων της Λέσβου φέρνει σήμερα στο φως το επίμαχο άρθρο 6 “ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΩΡΟΥ” του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου που είχε τεθεί σε διαβούλευση, σύμφωνα με το οποίο:
ΑΡΘΡΟ 6
Ομάδα ΙΙΙ: Ακατοίκητα νησιά και Βραχονησίδες
«Η Ομάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο υποομάδες, με βάση τα ιδιαίτερα φυσικά και ανθρωπογενή χαρακτηριστικά τους, το μέγεθος και την εγγύτητά τους με κατοικημένες περιοχές.
Στην πρώτη υποομάδα, στην οποία δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης περιλαμβάνονται:
- Οι βραχονησίδες
- Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
- Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
- Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση.
Στη δεύτερη υποομάδα περιλαμβάνονται όλα τα ακατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά την εκάστοτε τελευταία απογραφή) που δεν ανήκουν στην πρώτη υποομάδα. Στα νησιά της Υποομάδας 2 επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης».
Τι θα γίνει, δηλαδή, με τις Οινούσσες, τα Αντίψαρα, και αμέτρητα άλλα νησιά του Αιγαίου, όπως και τόσα γνωστά νησάκια της Λέσβου; Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αγίου Βασιλείου, της νησίδας της Λέσβου με το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου κοντά στον κόλπο της Γέρας, γνωστής για την προσέλκυση καταδυτικών δραστηριοτήτων, με φώκιες και δελφίνια στην θαλάσσια περιοχή του.
Θα απαγορευθεί στο εξής να πλησιάζει τουρίστας στον Άγιο Βασίλειο για καταδυτικό τουρισμό, ή όποια καταδυτική ή τουριστική δραστηριότητα; Τουρίστας δεν μπορεί να βγει στις ακτές του Αγίου Βασιλείου; Να περπατήσει; Να επισκεφθεί το εκκλησάκι;
Το οξύμωρο, κατά την εκτίμηση της έρευνας των Νέων της Λέσβου, οφείλεται ακριβώς στο γεγoνός ότι το νέο χωροταξικό πλαίσιο δημιουργείται με στόχο:
-“Την υποστήριξη θεματικών μορφών τουρισμού”(όπως π.χ. είναι ο καταδυτικός τουρισμός) και
“τις διασυνδέσεις μεταξύ διαφορετικών μορφών τουρισμού, με βάση την έννοια της σύνθετης τουριστικής εμπειρίας και της πολλαπλότητας των τουριστικών πόρων (φυσικών, πολιτιστικών κ.λπ.)”, όπως επί λέξει αναφέρει το σχετικό δελτίο τύπου των Υπουργείων Περιβάλλοντος & Ενέργειας και Τουρισμού.
Στοχεύει επίσης το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο στη μείωση των διαπεριφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων τουριστικής ανάπτυξης και την επέκταση της τουριστικής περιόδου, με εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων διάφορων περιοχών και γενικότερα στην στήριξη της αυξητικής δυναμικής του ελληνικού τουρισμού.
Σφοδρή αντίδραση από το ΤΕΕ ΒΑ Αιγαίου
Και ενώ μέχρι τώρα οι προβλέψεις στο Ειδικό Χωροταξικό που βρίσκονται σε διαβούλευση φαίνεται πως διαφεύγουν της αντίληψης των περισσότερων εκ των τοπικών φορέων, σφοδρή, όπως πληροφορηθήκαμε ήταν η αντίδραση του Περιφερειακού Τμήματος Βορειοανατολικού Αιγαίου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), που κατήγγειλε ως απαράδεκτη την διαμόρφωση του επίμαχου άρθρου 6. Με επιστολή που υπογράφει ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Στρατής Μανωλακέλλης στις 13 Σεπτεμβρίου, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας και την Δ/νση Χωρικού Σχεδιασμού, με θέμα «Απόφαση Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ Τμήμα Βορειοανατολικού Αιγαίου για τη συμμετοχή του τμήματος στη δημόσια διαβούλευση του νέου Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων”, επισημαίνονται τα εξής:
«β) Καταγράφονται στην Ομάδα ΙΙΙ: “Ακατοίκητα νησιά και Βραχονησίδες” ως 1η υποομάδα
- Οι βραχονησίδες
- Νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων.
- Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.
- Νησιά, τα οποία ευρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ναυτικών μιλίων από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματος της χώρας ή από νησιά που διαθέτουν ακτοπλοϊκή πρόσβαση, και επιβάλλεται απαγόρευση οποιασδήποτε μορφής τουριστικής ανάπτυξης!
Στα νησιά της πρώτης υποομάδας δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής ανάπτυξης. Στα νησιά της δεύτερης υποομάδας επιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ήπιας ανάπτυξης». Ως κάτοικοι ακριτικών νησιών θεωρούμε απαράδεκτη και αναιτιολόγητη μια τέτοια απαγόρευση και ζητούμε τη διαγραφή της ή τροποποίησή της με ρυθμίσεις ανάλογες της 2ης υποομάδας».
Το αν θα αιτιολογηθεί αυτή η απαγόρευση ή αν το άρθρο 6 θα εγκριθεί από την Κοινή Υπουργική Απόφαση των δύο Υπουργών, Θεόδωρου Σκυλακάκη και Όλγας Κεφαλογιάννη, μένει να φανεί. Στην ουσία όμως πρόκειται για “γκριζάρισμα” των μικρών νησιών του Αιγαίου, μια και η απαγόρευση της όποιας οικονομικής, εν προκειμένω τουριστικής δραστηριότητας, θα αποκλείει στα νησιά να δικαιούνται ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, και συγκεκριμένα την παράγραφο 3 του άρθρου 121, «οι βράχοι που δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη εγκατάσταση ή τη δική τους οικονομική ζωή δεν θα έχουν ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα».
Στην πράξη, ωστόσο, υπάρχουν κράτη που έχουν θεσπίσει ΑΟΖ γύρω από νησιά που εμπίπτουν στην έννοια της διάταξης του άρθρου 121 παράγραφος 3, όπως αναφέρεται στο Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας.
