Πάντα με ευαισθησίες ο Μιχάλης Μπάκας των Οικολόγων Πράσινων επανήλθε χθες, καταγγέλλοντας ρύπανση από  κατσίγαρο στον ποταμό Ευεργέτουλα. Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η ρύπανση του κατσίγαρου στη Λέσβο κρατάει χρόνια, εδώ όμως και δύο χρόνια τουλάχιστον έχει μειωθεί κάθετα, καθώς πολλά ελαιοτριβεία έχουν μετατραπεί σε διφασικά. 

Όλως τυχαίως όμως ο κατσίγαρος δεν έβλαψε καμία περιοχή. Αντιθέτως τα βοθρολύματα στις θάλασσες και η ρίψη σκουπιδιών και μπάζων, ασφαλτικού και τσιμέντων από περισσεύματα στους υγροβιότοπους (και στα δάση) και εν προκειμένω και για τη συγκεκριμένη περιοχή στα Πηγαδάκια, είναι σοβαρά θέματα καθώς οι τόνοι των μπάζων, χρόνο με το χρόνο, διογκώνονται. Ο κατσίγαρος για τρεις μήνες περνάει και φεύγει. Έχουν γίνει και μελέτες που αποδεικνύουν ότι έχει και ευεργετικά – αντιοξειδωτικά στοιχεία.

Αρκεί να θυμηθούμε ότι το ίδιο το Κράτος θεσμοθέτησε (ο ΣΥΡΙΖΑ που ως γνωστόν είχε υποστηριχθεί και από τους Οικολόγους Πράσινους ως κόμμα!) τη χρήση του για πότισμα στα χωράφια, όπως έχουν αναδείξει τα Νέα της Λέσβου κατά καιρούς. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι προβλέπεται να τον πετούν στη θάλασσα και στα ποτάμια. Προφανώς όχι, απαγορεύεται από τη νομοθεσία, η άποψή μας ωστόσο είναι πως υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά και οδυνηρά για το περιβάλλον ζητήματα ρύπανσης στη Λέσβο με τα οποία οφείλουμε να αναμετρηθούμε ως κοινωνία και προς αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να βοηθήσει και ο κ. Μπάκας με τους Οικολόγους. Ας βρεθεί ένας να πει στο πέρασμα των δεκαετιών με τόσο κατσίγαρο που έχει πέσει στα ποτάμια και στις θάλασσες της Λέσβου τι έπαθε ο τόπος μας.  

Πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε ως κοινωνία να βλέπουμε την αλήθεια κατάματα και όχι να μένουμε στο γράμμα του νόμου, για το γράμμα του νόμου. Η θαλάσσια ζωή και η πανίδα του τόπου κινδυνεύουν από τα πλαστικά που έχουν γεμίσει και το βυθό της θάλασσας και τα ποτάμια και όχι από τον κατσίγαρο…