του Βασίλη Χατζηελευθερίου
*** Κάποια στιγμή, διαφημίστηκαν οι 420 δόσεις για χρέη προς τις τράπεζες και οι 240 δόσεις για χρέη προς την Εφορία και τα Ταμεία. Αντιστοίχως, όταν η Κυβέρνηση θέλει να εξοφλήσει το δικό της κοινωνικό χρέος προς τον λαό, καταφεύγει στο παγιωμένο πλέον τέχνασμα της επιδότησης, κοροϊδεύοντας τους πολίτες, που μοιάζουν πλέον ολοένα και περισσότερο με τους ευτυχισμένους σκλάβους που είχε οραματιστεί ο Άλντους Χάξλευ στον «Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο».
Όπως οι δόσεις ανακουφίζουν τον πολίτη εκείνον που δεν μπορεί να πληρώσει μονομιάς το οφειλόμενο ποσό στους κρατικούς ληστές, ανακούφιση προσφέρει και ο καταιγισμός των επιδομάτων, τα οποία σκαρφίζεται κάθε φορά η κυβέρνηση – μάπετ-σόου, επειδή δεν θέλει να λυτρώσει μονομιάς τον πολίτη, και να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του. Είτε δόση, είτε επίδομα, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: Ο πολίτης μετατρέπεται σε εξευτελισμένο ζητιάνο και γνήσιο υποχείριο της, η οποία γλεντάει (τουλάχιστον για τώρα) τους επιδοματομανείς ή δοσοεξαρτημένους κακομοίρηδες.
Είναι βεβαίως γνωστό ότι η επιδοτούμενη σίτιση και τα κουπόνια, προβάλλονται ως μέτρα μιας διαδεδομένης πολιτικής καταπολέμησης της φτώχειας, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Επειδή όμως, η φτώχεια δεν είναι ένα φαινόμενο παρθενογένεσης, αλλά, στην σημερινή εποχή της παγκόσμιας δικτατορίας, είναι καρπός της οικονομικής διαχείρισης που στοχευμένα εφαρμόζει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, προκειμένου να εξαθλιώσει όλους τους λαούς και να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχό τους, τα επιδόματα επιτελούν τον εξής ρόλο: Προκαλώντας την παραίσθηση της κρατικής φιλανθρωπίας, λειτουργούν ως βαλβίδες αποσυμπίεσης που αποσκοπούν στην αποτροπή της κοινωνικής έκρηξης και, ταυτοχρόνως, θυμίζουν σιγαστήρα που τοποθετείται στο όπλο με το οποίο η κυβέρνηση «δολοφονεί» εν ψυχρώ τους πολίτες της, οι οποίοι στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν. Έτσι λοιπόν έχουν τα πράγματα, οι δήθεν φιλεύσπλαχνες κυβερνήσεις που, όπως η ελληνική, προσποιούνται ότι νοιάζονται για τα βάσανα των νοικοκυριών, τρέχουν να διαλαλήσουν τα πάσης φύσεως επιδοματικά ψίχουλα που τα κρεμάνε (αν όχι τα πετάνε) στο συρματόπλεγμα κάθε κοτετσιού, που είναι γεμάτο από κοτόπουλα (εμάς)…
Στην ουσία λειτουργούν σαν πυρομανείς πυροσβέστες, δηλαδή «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Διότι αν εθιστούν οι πολίτες στην επιδοματομανία, δεν θα είναι καθόλου δύσκολο να εφαρμοστεί και λίγο αργότερα και το πολυπόθητο σχέδιο για την παροχή βασικού επιδόματος σε όλους τους πολίτες της χώρας!!!!!!!!!!
*** Α, ξέχασα. Έχουμε και μια πρόταση δυσπιστίας από το ΣΥΡΙΖΑ, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Σε Δημοκρατία να «βρισκόμαστε».
*** Aυτούς τους κατ’ εξοχήν ΤΟΞΙΚΟΥΣ, Πολλάκη του ΣΥΡΙΖΑ, και Άδωνη της ΝΔ, θα τους ψηφίσει ο κόσμος; Έλεος πχιά.
(η συνέχεια για την επιδοματολαγνία και το κοκαλογλύψιμο την Δευτέρα).
