Από την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου που κρατά στην αγκαλιά της Τον μικρό Χριστό μέχρι τη μικρασιάτισσα κατατρεγμένη μάνα πρόσφυγα της δικιάς μας Επάνω Σκάλας που σήμερα τιμά τη γενοκτονία των Ποντίων, ολόκληρη η ανθρωπότητα σήμερα δεύτερη Κυριακή του Μάη τίμα τη μητέρα. Τη μητέρα του που αγωνιούσε κυνηγώντας μας μικρούς όταν κάναμε πίσω σκανταλιές μας ή αργότερα ως εφήβους και νέους μας περίμενε ξενυχτώντας στο παράθυρο να γυρίσουμε από τις νυχτερινές εξόδους όταν αργούσαμε. Ήταν η μάνα που δεν ησύχαζε όταν υπηρετούσαμε στο στρατό ή όταν σπουδάζαμε μακριά από το σπίτι. Η μάνα που ήταν πάντα δίπλα μας φύλακας άγγελος στο προσκεφάλι μας. Η μάνα που χάσαμε πρόωρα, η μάνα που έφτασε στα βαθιά γεράματα περνώντας από πάνω της δεκαετίες και έγινε πια κι εκείνη ένα μικρό παιδί περιμένοντας σήμερα από εμάς που μεγαλώσαμε, τη δική μας φροντίδα.
Αυτή τη μητέρα τιμούμε σήμερα με ένα ζεστό φιλί, ένα λουλούδι κρατώντας της το χέρι και λέγοντάς της… Μαμά σε αγαπώ!
Η Ημέρα της Μητέρας, ξεκίνησε ως ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, και γενναίους στρατιώτες στον πόλεμο, υπενθυμίζοντας ότι ο αγώνας μέχρι την ειρήνη είναι μακρύς. Όταν η επέτειος άρχισε να εμπορευματοποιείται, η μεγαλύτερη υποστηρίκτρια της ιδέας, Anna Jarvis εναντιώθηκε με όλα τα μέσα, καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και χωρίς χρήματα σε ένα σανατόριο.
Με στόχο ακριβώς έναν ενεργό πολιτικό ρόλο από την πλευρά των γυναικών, πέρα από τη μητέρα της Anna που είχε συνθέσει “Ύμνο μάχης για τη Δημοκρατία” και είχε συντάξει τη Διακήρυξη για τη Γιορτή της Μητέρας, η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε κυρίως, από την κόρη της, Anna. Η ίδια οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Μέρας της Μητέρας το 1908 καθώς είχε επηρεαστεί έντονα από τον θάνατο της μητέρας της το 1905.
