Μπορεί η σχολική χρονιά να τελείωσε την περασμένη Πέμπτη, ωστόσο η αγωνία των γονιών που τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες είναι μια πραγματικότητα που εντείνεται, καθώς η νέα σχολική χρονιά μπορεί να επιφυλάσσει δυσάρεστες… εκπλήξεις. Αρκετοί είναι οι γονείς που έχουν εκφράσει έντονο προβληματισμό έως την απελπισία τους στα ‘’ΝΕΑ της Λέσβου’’ για την απουσία ουσιαστικής στήριξης από την Πολιτεία όσον αφορά την μαθησιακή κατάρτιση των παιδιών τους.
Να σημειωθεί ότι τις δυο τελευταίες δεκαετίες έχει θεσπιστεί η συνεκπαίδευση στα Γενικά Σχολεία της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές με αναπηρία ή άλλες εκπαιδευτικές ανάγκες δεν υποχρεούνται να φοιτούν αποκλειστικά στο Ειδικό Σχολείο, αλλά μπορούν να φοιτούν στο Γενικό Σχολείο, με την υποστήριξη κατάλληλα εξειδικευμένου Ειδικού Εκπαιδευτικού και Επιστημονικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.), καθώς επίσης και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.). Η νέα αυτή εκπαιδευτική και σχολική πραγματικότητα οδήγησε στη δημιουργία νέων εκπαιδευτικών θεσμών και προγραμμάτων. Στο Γενικό Σχολείο υπάρχει, λοιπόν, το Τμήμα Ένταξης (Τ.Ε.), το οποίο παρακολουθεί ο μαθητής για συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα, σε χώρο εντός του σχολείου, αλλά εκτός της σχολικής τάξης, της οποίας είναι μέλος. Υφίσταται, επίσης, η δυνατότητα παροχής Παράλληλης Στήριξης στον μαθητή εντός της σχολικής τάξης.
Ένας μαθητής δικαιούται παράλληλη στήριξη, ύστερα από σχετική γνωμάτευση του αρμόδιου Κέντρου Εκπαίδευσης και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ) ή Δευτεροβάθμιων Επιτροπών Διεπιστημονικής Αξιολόγησης (Δ.Ε.Δ.Α)/Ειδικής Διαγνωστικής Επιτροπής Αξιολόγησης (ΕΔΕΑ) της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, εφόσον έχει διαγνωστεί με: νοητική αναπηρία (νοητική υστέρηση), αισθητηριακή αναπηρία όρασης (τυφλοί, μερικώς βλέποντες) ή/και ακοής (κωφοί, βαρήκοοι), κινητική αναπηρία, χρόνια, μη ιάσιμα νοσήματα, διαταραχές λόγου – ομιλίας, ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, Δ.Ε.Π.Υ.), διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (π.χ. αυτισμός), ψυχικές διαταραχές, και πολλαπλές αναπηρίες.
Ωστόσο τόσο σε πανελλαδικό επίπεδο όσο και στο νομό Λέσβου αυτό που παρατηρείται είναι η υποχρηματοδότηση στον τομέα της Ειδικής Αγωγής και η αδυναμία κάλυψης των θέσεων εκπαιδευτικών όπου υπάρχει ανάγκη, ή όταν αυτό συμβαίνει, γίνεται σε… δόσεις, αφού μέχρι και Απρίλιο μήνα πραγματοποιούνται προσλήψεις για την παράλληλη στήριξη.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κατά το σχολικό έτος 2022-2023 ενώ το Υπουργείο ενέκρινε και τα 92 αιτήματα για παράλληλη στήριξη στον νομό Λέσβου – σημειωτέον ότι αυτά παρουσιάζουν ανοδική πορεία – το γεγονός αυτό ήταν δώρον… άδωρον, καθώς προχώρησε σε 55 προσλήψεις εκπαιδευτικών για παράλληλη στήριξη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε έναν εκπαιδευτικό αντιστοιχεί ένα έως τρία παιδιά, τα οποία καλείται να βοηθήσει συγχρόνως εν ώρα μαθήματος.
Παράπονα γονέων
Όπως αναφέρουν γονείς στα ‘’ΝΕΑ της Λέσβου’’, από μέρους της Πολιτείας έχει δοθεί μικρή βοήθεια σε παιδιά που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό που ισχύει είναι ότι οι γονείς καλύπτουν με δικά τους έξοδα για πολλά χρόνια την εργοθεραπεία και την λογοθεραπεία σε ιδιώτες, ενώ η παράλληλη στήριξη στο σχολείο αποτελεί «πονοκέφαλο» που σε αρκετές περιπτώσεις αναγκάζει τους γονείς να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Ιωάννας, μαθήτριας της Δ’ δημοτικού κατά την περσινή σχολική χρονιά, για την οποία για τα τρία πρώτα χρόνια στο δημοτικό είχε εγκριθεί παράλληλη στήριξη, εφόσον έφερε γνωμάτευση για ΔΕ-ΠΥ. Ωστόσο στην αρχή του σχολικού έτους κατά την επαναξιολόγηση δεν κρίθηκε από το αρμόδιο ΚΕΣΥ ότι χρειαζόταν το παιδί παράλληλη στήριξη, παρότι η μητέρα της δηλώνει ότι η κόρη της έμεινε πίσω σε πολλά μαθήματα την χρονιά που πέρασε. «Από εκεί που είχε δασκάλα δίπλα της για όλα τα μαθήματα μέχρι την τρίτη δημοτικού, ξαφνικά «κόπηκε» η παράλληλη στήριξη εντελώς, καθώς οι αρμόδιοι έκριναν ότι δεν χρειαζόταν πια το παιδί. Ωστόσο φάνηκε σημαντική διαφορά φέτος στην επίδοσή της και συνεπακόλουθα στην ψυχολογία της, καθώς ένιωθε μειονεκτικά που δεν μπορούσε να παρακολουθήσει. Όπως καταλαβαίνετε, εκτός από την εργοθεραπεία και την λογοθεραπεία, δεν μπορούμε να καλύψουμε οικονομικά το κόστος μιας «ιδιωτικής» παράλληλης στήριξης», διαμαρτύρεται η μητέρα της Ιωάννας.
Σε άλλες περιπτώσεις, όπως εκείνη της Μυρσίνης, μαθήτριας της Γ’ Λυκείου από χωριό της Λέσβου, η γνωμάτευσή της για νοητική υστέρηση παρέπεμπε στην φοίτησή της στο Ειδικό Σχολείο Μυτιλήνης. «Αυτό θα σήμαινε ότι το παιδί θα έπρεπε να μεταβαίνει κάθε μέρα στην Μυτιλήνη με το λεωφορείο, πράγμα που και θα την ταλαιπωρούσε πολύ, αλλά και θα με ανησυχούσε εφόσον χρειάζεται την υποστήριξη κάποιου σε μόνιμη βάση. Επιπλέον, έχουμε κάνει χρόνια εργοθεραπείας και λογοθεραπείας έτσι ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση του παιδιού, πράγμα που η φοίτησή της στο Ειδικό Σχολείο ίσως να μη βοηθούσε», δηλώνει με επιφύλαξη η μητέρα της.
Σε αυτό το πλαίσιο από μέρους των γονιών ζητούνται απαντήσεις και μέριμνα από τους αρμοδίους για το επόμενο σχολικό έτος 2023-2024, που με την ευκαιρία σημειώνεται ότι αυτή την περίοδο υποβάλλονται τα απαραίτητα δικαιολογητικά και οι αιτήσεις για την έγκριση στήριξης από Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό (παράλληλη στήριξη) στη σχολική μονάδα που θα φοιτήσει ο μαθητής ή η μαθήτρια, εφόσον όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έχει εκδοθεί γνωμάτευση από το ΚΕΔΑΣΥ ή το Δ.Ε.Δ.Α ή ΕΔΕΑ.
