Του Ιγνάτη Καραθεοδώρου, Σμήναρχου ε.α., πρώην Κοινοτάρχη Καλλονής
Ακούγοντας το κάλεσμα προς τους ψηφοφόρους, του αρχηγού της Αντιπολίτευσης κ. Τσίπρα, να μην δώσουν την ψήφο τους, στην εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου στην Ν.Δ για να μην γίνει ο κ. Μητσοτάκης «παντοδύναμος», μου γεννήθηκε η απορία αν αυτό είναι καλό για την Χώρα ή αν ικανοποιεί κάποια προσωπικά συμφέροντα.
Ανατρέχοντας πίσω στον χρόνο ας θυμηθούμε μέσα στα τελευταία πενήντα χρόνια, τι είχε συμβεί όταν ο Ελληνικός Λαός είχε δώσει Αυτοδυναμία σε προηγούμενους Πρωθυπουργούς.
Ξεκινώντας από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, που με την αυτοδυναμία που του έδωσε ο Λαός μπόρεσε και έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, επειδή ήταν και αυτός «παντοδύναμος», μπόρεσε και οργάνωσε το κοινωνικό Κράτος (ΕΣΥ, οικογενειακό δίκαιο κ.ά.), κάνοντας «δύσκολες» μεταρρυθμίσεις, όπως το νόμο 2190/94 του Αναστ. Πεπονή, που έκοψε το κόμμα από το βαθύ κράτος και τον νόμο 2226/94 του Παπαθεμελή, που έβαλε τις Σχολές της Αστυνομίας και Πυροσβεστικής στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Ο «ισχυρός» Κώστας Σημίτης, της πρώτης τετραετίας κατάφερε να βάλει την Ελλάδα στην ΟΝΕ και την Κύπρο στην Ευρώπη, αλλά ο «αδύνατος» Κώστας Σημίτης, της δεύτερης τετραετίας, δεν κατάφερε να κάνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειαζόταν η Χώρα για να σωθούμε από την χρεοκοπία.
Από τα πιο πάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ισχυρή Κυβέρνηση δεν είναι απειλή για την χώρα, αλλά είναι αναγκαία και απαραίτητη, ιδιαίτερα τώρα, μετά τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στην Τουρκία θα έχουμε για τα επόμενα πέντε χρόνια έναν πανίσχυρο Ταγίπ Ερντογάν.
Το ζητούμενο στις εκλογές της 21ης Μαΐου, ήταν η χώρα μας να αναδείξει ισχυρή Κυβέρνηση, ώστε να μπορέσει να κυβερνηθεί. Ειδικά αυτό που καταλαβαίνουμε αναλύοντας τα αποτελέσματα είναι ότι προκύπτει επικύρωση Πρωθυπουργού από το πρώτο κόμμα, ενώ το δεύτερο και το τρίτο δήλωσαν ότι θέλουν να μείνουν στην Αντιπολίτευση, αλλά να τους δοθεί η δυνατότητα να είναι μια «δυνατή» αντιπολίτευση.
Οι εκλογές όμως της 21ης Μαΐου ολοκληρώθηκαν και πέρασαν στην ιστορία, είναι σαν να μην έγιναν ποτέ.
Σήμερα πηγαίνοντας προς την νέα εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου τέθηκε ένα νέο ζήτημα από κάποιους, που θέλουν να θολώσουν τα νερά και με σκοπιμότητα να αποπροσανατολίσουν τους ψηφοφόρους λέγοντάς μας, ότι το κυριότερο θέμα είναι τι θα γίνει στην Αντιπολίτευση και όχι αν θα κυβερνηθεί με ισχυρή Κυβέρνηση η Πατρίδα μας.
Αυτό όμως είναι σαν να μας λένε, οι Αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ότι ψηφοφόρε κάναμε την δουλειά, όπως έπρεπε, στις πρώτες εκλογές, δώσαμε τεράστια νίκη στον Μητσοτάκη, πάμε τώρα στις δεύτερες και καθοριστικές εκλογές να δυναμώσουμε το ΠΑΣΟΚ σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να κάνουμε ανακατανομή στο 31,5%, να ανέβουμε και εμείς λιγάκι!
Μα το ζητούμενο σήμερα για την χώρα, δεν είναι τι ποσοστό θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ και ποιος θα είναι Αντιπολίτευση. Το ζητούμενο είναι να έχουμε ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα για να προχωρήσουμε σταθερά και με ασφάλεια σαν χώρα για να μπορεί η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και να μην την πατήσουμε ξανά, όπως ο Κώστας Σημίτης στην δεύτερη τετραετία. Αυτό ειδικά θα έπρεπε να το γνωρίζουν στο ΠΑΣΟΚ, γιατί το έζησαν όταν είχαν 172 έδρες (18 Οκτ 1981) και διαπίστωσαν ότι η Αυτοδυναμία σου λύνει τα χέρια για να προχωρήσεις. Γιατί λοιπόν τώρα που η Αυτοδυναμία πάει στην Ν.Δ. είναι κακό;
Η ισχυρή Κυβέρνηση και η αυτοδυναμία είναι μονόδρομος και οδηγεί πάντα σε επιτυχίες μια Δημοκρατική χώρα. Το έχει δείξει άλλωστε και η πολιτική μας ιστορία.
