Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν την Τρίτη από το θάνατο της ηγουμένης της μονής του Αγίου Ραφαήλ Ευγενίας Κλειδαρά η οποία απεβίωσε το 2013 αφήνοντας πίσω της τεράστιο έργο καθώς ήταν η πρώτη ηγουμένη από ιδρύσεως της μονής και όταν ακόμα συνεχίζονταν οι ανασκαφές και τα έργα που ίδια ολοκλήρωσε παραδίδοντας στη Λέσβο μία μοναστική κοινότητα που ακτινοβολεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης την ελπίδα. Και αυτό αναδείχθηκε κυρίως μέσα από το συγγραφικό έργο της μακαριστής ηγουμένης ενώ το φιλανθρωπικό της έργο έχει αφήσει εποχή για τα τοπικά δεδομένα καθώς θα μπορούσε να πει κανείς ότι κατατάσσεται δεύτερη μετά τον μακαριστό Μητροπολίτη Ιάκωβο τον Α τον από Δυρραχίου το έργο το οποίο είναι αξεπέραστο ακόμα και στις μέρες μας.
Η ηγουμένη Ευγενία αποδήμησε εις Κύριον από γεράματα σε ηλικία 84 ετών και τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν κατάκοιτη. Παρότι από το θάνατο της μέχρι τώρα μεσολάβησε μία δεκαετία, το αποτύπωμα που άφησε παραμένει ανεξίτηλο στις μνήμες των ανθρώπων και για αυτό το λόγο έχει καταταχθεί ως μία εξέχουσα προσωπικότητα της τοπικής εκκλησίας και του μοναχισμού.
Καθώς λοιπόν συμπληρώθηκαν τα 10 χρόνια από την αποδημία της ηγουμένης και φέτος στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ τελέστηκε τρισάγιο στη μνήμη της παρουσία της ηγουμένης Ταβιθά και μελών της μοναστικής κοινότητας καθώς και των ιερέων της Θερμής και άλλων περιοχών που τίμησαν τη μνήμη της. Μάταια – όσο ακόμα βρισκόταν στη ζωή γιατί μετά την αποδημία της έχυναν κροκοδείλια δάκρυα – προσπάθησαν κάποιοι επικριτές να την επισκιάσουν με την μικροψυχία και τον κομπλεξισμό τους, δεν τα κατάφεραν. Το φως πάντα νικάει το σκοτάδι!
Όπως έχουμε ξαναγράψει, η Ευγενία μοναχή έδωσε απλόχερα σε όλα τα επίπεδα και αυτή η φράση περικλείει και την προσωπικότητα και το έργο της.
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή της
