Ένα ακριβώς μήνα πριν συμπληρωθούν 25 ολόκληρα χρόνια από το στυγερό έγκλημα που είχε συγκλονίσει το 1998 τη Λέσβο, όταν ο 19χρονος τότε καθ’ ομολογία δολοφόνος είχε εκτελέσει εν ψυχρώ έναν 46χρονο συγχωριανό του για θέματα τιμής, και παραδιδόταν στον τότε Αστυνομικό Διευθυντή Λέσβου Μιχαήλ Κουφέλο, ο οποίος παρουσία ομάδας επίλεκτων στελεχών της αστυνομίας πλησίασε τον τότε 19χρονο λέγοντάς του «πέταξε το όπλο γιε μου και έλα κοντά μου, κανείς δεν θα σε πειράξει», ο 44χρονος πια στις μέρες μας, φαντάρος εκείνης της περιόδου, βρέθηκε νεκρός στην περιοχή της Παγανής απέναντι από το παλιό Κτηνιατρείο.
Θεία δίκη; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Γεγονός όμως είναι ότι ο εύρωστος νέος του 1998, ο λεβέντης και αγαπητός στο χωριό του που την κοπάνησε με τον οπλισμό από το στρατόπεδο της Καλλονής όπου υπηρετούσε και τον έψαχνε σύσσωμη η αστυνομία για μία εβδομάδα στα βουνά του Μεσοτόπου, είχε άδοξο τέλος και μία ζωή ακόμα πιο τραγική που τροφοδοτήθηκε μετά το έγκλημα.
Ο 19χρονος τότε που εκτέλεσε τον συγχωριανό του καταδικάστηκε και οδηγήθηκε στις φυλακές, ενώ όταν έγινε η αποφυλάκισή του έφερε βαθύ το αποτύπωμα του εγκλεισμού του στο σωφρονιστικό κατάστημα. Επέστρεψε στη Λέσβο εξαρτημένος από τα ναρκωτικά και παρά την προσπάθειά του να κάνει ένα νέο ξεκίνημα από την αρχή, με μία υποτυπώδη κτηνοτροφική εγκατάσταση στην περιοχή της Πλάτης, ποτέ δεν κατάφερε να ξεφύγει από τη μοίρα του. Έπεσε και ο ίδιος θύμα της ηρωίνης.
Η παρουσία ενός καταδικασμένου για έγκλημα σε περιοχή της Δυτικής Λέσβου ήταν αδιανόητη και κάπως έτσι βρέθηκε στην Πλάτη, προκαλώντας ανησυχία στους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής, κάποιοι από τους οποίους θεωρούσαν ότι είχε εγκατασταθεί «ο φόβος και ο τρόμος». Τα πρώτα χρόνια οι φημολογίες έκαναν λόγο για διακίνηση ναρκωτικών και για περίεργες συναντήσεις, ωστόσο δεν άργησε και πολύ να φανεί ότι ο αποφυλακισμένος κτηνοτρόφος είχε τα δικά του προβλήματα, ήταν και ο ίδιος θύμα της ηρωίνης. Τα τελευταία χρόνια βρισκόταν εγκατεστημένος σε ένα παλιό σπίτι λίγα μέτρα από την πλατεία Αλυσίδας, τσακισμένος από την πρέζα και συχνός πελάτης της αστυνομίας για μικροκλοπές και γενικότερα για παραβατική συμπεριφορά.
Έχοντας χάσει τον έλεγχο της ζωής του προ πολλού δεν κρατούσε ούτε τα προσχήματα. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση που ο ίδιος είχε κλέψει ένα μηχανάκι από την οδό Χαριλάου Τρικούπη μέρα μεσημέρι, σέρνοντάς το για να το μεταφέρει στο σπίτι του και περνώντας μπροστά από όλες τις επιχειρήσεις που είχαν κάμερες, οι οποίες τον κατέγραψαν ώστε η αστυνομία να φτάσει λίγο αργότερα και να τον συλλάβει.
Ενδεχομένως στο σημείο όπου βρέθηκε νεκρός να σχετίζεται με την παρουσία Ρομά, καθώς η διακίνηση ναρκωτικών στην περιοχή της Παγανής είναι η πληγή της πρωτεύουσας του νησιού μας εδώ και χρόνια και είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι από την Παγανή όπου κατά τα άλλα βρίσκονται ευάλωτοι Ρομά γίνεται μεγάλο αλισβερίσι, από χασίς μέχρι και ηρωίνη και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές, αλλά αμφιβόλου ποιότητας. Ο συγκεκριμένος είχε επαφές με άτομα Ρομά και είναι πιθανό να προμηθεύτηκε από κάποιους την ηρωίνη και να έδωσε με αυτό τον τρόπο τέλος στη ζωή του.
Επίσημα πάντως ο θάνατος του 44χρονου αποδίδεται από την αστυνομία σε παθολογικά αίτια, ενώ περισσότερο φως θα ρίξει η ιατροδικαστική έρευνα. Τα αποτελέσματα δεν θα είναι άμεσα, τουλάχιστον ως προς τις τοξικολογικές εξετάσεις, οι οποίες διενεργούνται από εργαστήρια εκτός Λέσβου και χρειάζεται καιρός για να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Όπως και ‘χει, καθώς ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν ανακατεμένος με τον υπόκοσμο ως “μικρό ψάρι”, η αστυνομία διερεύνησε και το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας και γι’ αυτό το λόγο και έγινε αυτοψία και από τον ιατροδικαστή στο σημείο που βρέθηκε νεκρός. Ωστόσο έχει αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας σε βάρος του και η υπόθεση κλείνει, όπως προαναφέραμε.
Κάπως έτσι παίρνει τέλος μία ανθρώπινη ιστορία ενός πολλά υποσχόμενου νέου πριν από 25 χρόνια, που όμως η ορμή της νιότης όπλισε το χέρι του να αφαιρέσει μία ανθρώπινη ζωή και πλήρωσε και ο ίδιος το τίμημα, καθώς οι φυλακές τον έβγαλαν άλλο άνθρωπο. Στα 19 του χρόνια περίμενε υπομονετικά σκαρφαλωμένος με το στρατιωτικό τυφέκιο G3 Α3 πάνω σε ένα δέντρο στο κτήμα του 46χρονου τότε που σκότωσε. Ο 46χρονος όποτε πήγαινε για αγροτικές εργασίες στο χωράφι του πάρκαρε το όχημά του κάτω από τη σκιά του δέντρου. Αυτό έκανε και εκείνο το απόγευμα, μόνο που πάνω στο δέντρο βρισκόταν ο δολοφόνος του. Ο 19χρονος τότε πήδηξε από το δέντρο μπροστά στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του θύματος και κοιτώντας τον στα μάτια έστρεψε την κάννη αδειάζοντας το γεμιστήρα πάνω του. Ο θάνατος του 46χρονου ήταν ακαριαίος και εκείνο το απόγευμα όταν ο τότε αστυνομικός διευθυντής κ. Κουφέλος καλούσε τους δημοσιογράφους να καλυφθούν πίσω από τα αναχώματα φοβούμενος για νέο φονικό, μέχρι να σιγουρευτεί ότι του είχε περάσει τις χειροπέδες, οι τίτλοι τέλους για τη ζωή του Γιάννη είχαν πέσει.
