Θαρρείς και συνωμότησε το σύμπαν… Ενώ τους τελευταίους μήνες άρχισαν να κινούνται οι ιδιοκτήτες συγκεκριμένου ακινήτου στην πλατεία του Περάματος στο οποίο έβρισκε κατάλυμα ο 61χρονος άστεγος Παντελής Καπταγιάννης, ο ίδιος… φρόντισε να τους απαλλάξει από την παρουσία του φεύγοντας από τη ζωή, ίσως για ένα πιο αληθινό κόσμο από το δικό μας.
Ο άστεγος του Περάματος βρέθηκε νεκρός από τους ανθρώπους της Κοινότητας που – αξιέπαινοι – τον φρόντιζαν καθημερινά εξασφαλίζοντάς του ένα πιάτο φαγητό και όχι μόνο, καθώς ιδιαίτερα την περίοδο του χειμώνα ο άνθρωπος αυτός στεγασμένος στο χώρο ενός παλιού καφενείου του καταστήματος του Περάματος ουσιαστικά κοιμόταν στον ίδιο χώρο που αποπατούσε και οι συνθήκες ήταν κάτι παραπάνω από άθλιες και απερίγραπτες. Η Κοινότητα Περάματος είχε φροντίσει και για τη μεταφορά αυτού του ανθρώπου στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης για να περάσει από ιατρικές εξετάσεις, ενώ παρά τις προσπάθειες για τον εγκλεισμό του στο ίδρυμα Θεομήτωρ με τη θετική ανταπόκριση του διοικητή, Δημήτρη Παραδέλλη, ώστε να έχει τη στοιχειώδη φροντίδα καθώς εκεί έχει εγκλειστεί και η μητέρα του, ο ίδιος αρνούνταν πεισματικά επιλέγοντας να ζει στο δρόμο. Ενδιαφέρον για την τύχη αυτού του ανθρώπου είχε δείξει ο εκπαιδευτικός Βασίλης Τριχώνας, που κατάγεται από την περιοχή της Γέρας, καθώς επίσης και ο παλιός (συνταξιούχος) δάσκαλος Στέλιος Παππάς, που είναι ένας από τους λίγους ενεργούς πολίτες στην περιοχή της Γέρας.
Ο Παντελής Καπταγιάννης καταγόταν από τον Παλαιόκηπο και λόγω μιας σοβαρής αναπηρίας που τον δυσκόλευε να περπατήσει βρέθηκε μόνος του στη ζωή. Τα τελευταία χρόνια είχε εγκαταλείψει το σπίτι όπου διέμενε στον Παλαιόκηπο για να μεταβεί στο Πέραμα, όπου ζούσε καθημερινά με τη βοήθεια των περαστικών και τη φροντίδα της Κοινότητας. Εξαρτημένος από το αλκοόλ περιφερόταν καθημερινά παρά τις κινητικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε, ζητώντας λίγα ευρώ από τον κάθε διερχόμενο, τα οποία έπινε στη συνέχεια και πολλές φορές η μόνη του τροφή ήταν το οινόπνευμα, το οποίο προφανώς επιβάρυνε την κατάσταση της υγείας του, ώστε να πεθάνει από ανακοπή στα 61 του χρόνια. Η κηδεία έγινε με ελάχιστο κόσμο στον Παλαιόκηπο την περασμένη εβδομάδα, άλλωστε ο Παντελής ήταν ο Άθλιος του Περάματος, “ένας… αλήτης που πέθανε” χωρίς να κλάψει κανείς γι’ αυτόν…
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ
Το ρεπορτάζ που δεν έκανα
Παίζει καμιά φορά παιχνίδια αυτή εδώ η ζωή και σε εμάς που γράφουμε αυτές τις αράδες που διαβάζετε. Το χειμώνα, κάτω από πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες κληθήκαμε στην περιοχή του Περάματος με την παρότρυνση του Βασίλη Τριχώνα και του Στέλιου Παππά για να αναδείξουμε την αθλιότητα κάτω από την οποία διαβίωνε ο Παντελής. Μιλήσαμε μαζί του και φεύγοντας από το Πέραμα έχοντας διαπιστώσει ότι και την παραμικρή βοήθεια που του έδιναν οικονομικά στο χέρι θα τη δαπανούσε για να αγοράσει αλκοόλ, δεν προβάλαμε αυτήν την περίπτωση για να μην οδηγήσουμε την κοινωνία να τον ενισχύσει οικονομικά και αυτή η βοήθεια να καταλήξει σε μπουκάλια με ούζο ή τον εκμεταλλευτούν τρίτα πρόσωπα.
Παρακολουθήσαμε ωστόσο την περίπτωσή του και διαπιστώσαμε το έμπρακτο ενδιαφέρον και της Κοινότητας και του διοικητή του Θεομήτωρ Δημήτρη Παραδέλλη για την φιλοξενία του, όμως, ο Παντελής δεν ήθελε να φύγει από το δρόμο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε σε τι πολικές θερμοκρασίες στο Πέραμα δίπλα στο λιμάνι, με ένα κρύο που τρυπούσε τα κόκκαλα, έζησε αυτός ο άνθρωπος το χειμώνα, επιμένοντας να μένει στο δρόμο αντί για τη ζεστασιά του ιδρύματος που θα ήταν και κοντά στη μητέρα του.
Και να αυτό που λέγαμε προηγουμένως, το παιχνίδι που παίζει καμιά φορά η ζωή. Αυτές τις φωτογραφίες που δεν δημοσιεύσαμε τότε την περίοδο του χειμώνα τις χρησιμοποιήσαμε στο σημερινό ρεπορτάζ μετά το θάνατό του. Το μπράβο στους ανθρώπους της Κοινότητας του Περάματος για τη φροντίδα του Παντελή μοιάζει τόσο λίγο μπροστά στην προσφορά τους.
Στρατής Σαμιώτης
