Ούτε ένα, ούτε δύο τα ατυχήματα που συμβαίνουν στα λιμάνια από την αρχή του καλοκαιριού έως σήμερα, είτε κατά την πρόσδεση των πλοίων, είτε κατά τον απόπλου, με τους επιβάτες ακόμη και να… μένουν “στον αέρα” της προβλήτας ή να πέφτουν στη θάλασσα! Περιστατικά συνέβησαν το τελευταίο διάστημα και με πλοία της γραμμής από και προς Μυτιλήνη, εντυπωσίασε δε την κοινή γνώμη το ατύχημα επιβαίνουσας 71 ετών, που έπεσε στη θάλασσα καθώς επιβιβαζόταν και σώθηκε χάρη στην άμεση κινητοποίηση μέλους του πληρώματος και συνεπιβαίνοντά της.
Αν και το συγκεκριμένο ατύχημα θεωρείται προσωπικό, και δεν αποδίδεται σε λάθη της πρόσδεσης του πλοίου, ή σε τεχνική έλλειψη του λιμανιού Μυτιλήνης, είχε προστεθεί, σε ατύχημα του ίδιου πλοίου, του Διαγόρας, το οποίο αναχωρούσε για Πειραιά, έχοντας φτάσει στη Μυτιλήνη μετά το επεισοδιακό δρομολόγιο προς το λιμάνι της Καβάλας, όπου το πλοίο “βρήκε” στην προβλήτα.
Τι ακριβώς συμβαίνει; Πόσο προβληματικά και επικίνδυνα για την ασφάλεια των επιβατών είναι τα λιμάνια των ελληνικών προορισμών; Σε όσους ασχολούνται με τα λιμενικά, και στους έχοντες πείρα από το λιμενικό και ναυτιλιακό ρεπορτάζ, είναι κοινό μυστικό ότι τα ελληνικά λιμάνια αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα ως προς τις υποδομές. Μάλιστα αυτό που χαρακτηριστικά λέγεται σε ναυτικούς και λιμενικούς κύκλους, είναι ότι “αν φέρεις πλοίαρχο του Βρετανικού Εμπορικού ναυτικού να προσαράξει σε ελληνικό λιμάνι, δεν θα πλησιάσει καν, θα αρνηθεί και θα επιστρέψει (!)”.
Οι Έλληνες πλοίαρχοι από την πλευρά τους όντας επιφορτισμένοι από το νόμο με το θέμα της ασφάλειας των πλοίων, και κυρίως της ζωής των επιβατών, επιχειρούν όσο αυτό είναι δυνατόν, να εισακουστούν, προειδοποιώντας την πολιτική ηγεσία.
Ο Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Στέφανος Γκίκας, δήλωσε τις προηγούμενες ημέρες ότι περισσότερα από 600 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τη βελτίωση των νησιωτικών λιμενικών υποδομών. Σε πρώτη φάση, 200 εκατ. ευρώ όπως είπε ο κ. Γκίκας, προβλέπονται για παρεμβάσεις σε 30 νησιωτικούς λιμένες και 110 εκατ. ευρώ για λιμενικά έργα που εγκρίθηκαν από την Κυβερνητική Επιτροπή σε 17 μικρά νησιά και θα υλοποιηθούν σε συνεργασία με το ΤΑΪΠΕΔ.
Δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί από τις επίσημες πρόσφατες εξαγγελίες εάν η Λέσβος, και ειδικότερα το λιμάνι της Μυτιλήνης θα επωφεληθεί των χρηματοδοτήσεων και παρεμβάσεων. Κατά τις εκτιμήσεις των πλοιάρχων με τους οποίους τα Νέα της Λέσβου συζήτησαν το θέμα, η Μυτιλήνη θεωρείται ότι έχει σήμερα ένα από τα πιο ασφαλή λιμάνια, συγκριτικά με άλλα λιμάνια της χώρας. Ωστόσο στην ετήσια έκθεση που η Ένωση Πλοιάρχων παρέδωσε στο Υπουργείο στις αρχές Αυγούστου – όταν η επιβατική ακτοπλοϊκή κίνηση είχε χτυπήσει κόκκινο – απαριθμούνται “τυφλά σημεία” για την ασφάλεια του ελλιμενισμού και παγίδες επικινδυνότητας για επιβάτες, πλήρωμα και οχήματα. Τόσο για το λιμάνι της Μυτιλήνης, όσο και της Χίου, της Σάμου και των Ψαρών, αλλά και για παρεμβάσεις που απαιτούνται στην πύλη αναχώρησης των πλοίων για Χίο – Μυτιλήνη, στο λιμάνι του Πειραιά.
Οι παρατηρήσεις της εν λόγω έκθεσης της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού (Π.Ε.Π.Ε.Ν.) συνοδεύονται από φωτογραφίες που προέρχονται από τους πλοιάρχους όλων των εταιρειών ως κατεξοχήν γνώστες, και μάλιστα πολύπειροι που αντιμετωπίζουν προβλήματα καθημερινά στα πλοία της ακτοπλοΐας. Έτσι σε ό,τι αφορά το λιμάνι της Μυτιλήνης και την πύλη του Πειραιά οι πλοίαρχοι ανέφεραν:
ΜΥΤΙΛΗΝΗ
- Συντήρηση – αντικατάσταση προσκρουστήρων και να τοποθετηθούν σωστά κατά μήκος των προβλητών.
- Να τοποθετηθούν προσκρουστήρες στη θέση Νέο Γ και Παλαιό Γ υπάρχει έλλειψη.
- Εκβάθυνση λιμενολεκάνης (δυτικά παλαιού Γ) και στις δύο θέσεις Πρόσδεσης (Φωτο 1)
- Δεν υπάρχει χαρτογράφηση από την υδρογραφική υπηρεσία στο σημείο που έγινε το νέο λιμάνι και πλησίον αυτού.
- Μεταφορά του ιστού με τους δυο κόκκινους φανούς που βρίσκεται στην άκρη της προβλήτας μαζί με μία λήψη νερού. (Να τοποθετηθούν πιο εσωτερικά ή στην μία γωνία της προβλήτας για να είναι ελεύθερη και η θέση κεφάλι για πρόσδεση πλοίου, εφόσον αλλαχθούν και οι δυο μπίντες (δέστρες) που βρίσκονται στο κεφάλι της προβλήτας και είναι διαφορετικές από τις υπόλοιπες και όχι τόσο ασφαλείς.
- Επίσης να γίνει καλύτερος φωτισμός της προβλήτας διότι η μισή σχεδόν είναι χωρίς φωτισμό.
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Πύλη Ε2 Ηετιώνεια Ακτή (Δρομολογιακές Γραμμές Χίου – Μυτιλήνης):
- Τοποθέτηση κατάλληλων προσκρουστήρων σε όλο το μέτωπο καθώς και στις γωνίες των κρηπιδωμάτων εξυπηρέτησης δρομολογημένων πλοίων.
- Βελτίωση σήμανσης και κατεύθυνσης προς τις πύλες εισόδου/εξόδου.
- Τροποποίηση (περιορισμός και αλλαγή χωροθέτησης) προσωρινών χώρων αναμονής φορτηγών οχημάτων και επικαθήμενων στον χώρο από την «πέτρινη» αποθήκη, λόγω δημιουργίας συνθηκών κυκλοφοριακού φόρτου και ομαλής εξυπηρέτησης ροών φορτοεκφόρτωσης ΙΧ οχημάτων από τα δρομολογημένα πλοία.
- Τοποθέτηση στεγάστρων αναμονής επιβατών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η απάντηση του Υπουργείου στη συγκεκριμένη έκθεση, εν μέσω των πολλαπλών περιστατικών που διαδραματίζονταν στα λιμάνια τον Αύγουστο, ήταν ένα δελτίο τύπου με αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, το οποίο μάλιστα προέτασσε το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού για τα λιμάνια. Αναφέρονταν οι βελτιώσεις που είχε ζητήσει ο Υπουργός Ναυτιλίας εντός του 2024, δεν υπήρχε όμως καμιά αναφορά για έργα βελτίωσης υποδομών στα λιμάνια, παρά μόνο τα ακόλουθα:
- Επαρκής φωτισμός στα σημεία πρόσδεσης των πλοίων
- Προμήθεια εξοπλισμού πρώτων βοηθειών
- Προμήθεια φωλέων σωσιβίων στις προβλήτες διακίνησης επιβατών
- Τοποθέτηση καμερών μπροστά στις ράμπες ελλιμενισμού
- Τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων για την αποφυγή πτώσης επιβατών στη θάλασσα
- Διαμόρφωση διαδρόμων πεζών για ασφαλή διαχωρισμό πεζών-οχημάτων
- Σημασμένοι χώροι στάθμευσης ΑΜΕΑ πλησίον των χώρων φόρτωσης
- Φωτιζόμενες σκάλες στα κρηπιδώματα
- Χρήση κώνων κυκλοφορίας για ρύθμιση επιβατικής ροής
- Σήμανση πιθανών κινδύνων για ασφαλή κίνηση πεζών και οχημάτων
- Απομάκρυνση όλων των εμποδίων από τους διαδρόμους πρόσβασης πεζών και οχημάτων.
«Είναι δύσκολο να γίνουν έργα υποδομής πρώτα από όλα γιατί θα χρειαστεί να σταματήσει η ακτοπλοϊκή κίνηση», μας αναφέρει πλοίαρχος των ακτοπλοϊκών εταιρειών που προσεγγίζουν συχνά το λιμάνι της Μυτιλήνης, ο οποίος επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Μας κατέθεσε την καθημερινή αγωνία των πλοιάρχων, και την υπέρβαση των δυνατοτήτων τους, στις περιπτώσεις που με δυσκολίες καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τα δρομολόγια λόγω των προβλημάτων στις υποδομές των πλοίων. «Έτσι κι αλλιώς», μας λέει, «ο πλοίαρχος έχει την ευθύνη, και μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, ο νόμος λειτουργεί πολύ πιο πιεστικά για εμάς. Όμως θέλουμε να μην ταλαιπωρούνται οι επιβάτες, θέλουμε να φέρνουμε εις πέρας με ασφάλεια τα δρομολόγια, και συχνά, αναλαμβάνουμε την ευθύνη υπερβαίνοντας αντικειμενικές δυσκολίες, και τον ίδιο μας τον εαυτό».