Ευθεία επίθεση κατά του αρχιμανδρίτη Πρόχορου Ζιμβραγουδάκη, εξαπέλυσε η πρώην πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Αγιάσου, Διαμάντω Ρουγκέλλη, με αφορμή τα όσα υποστήριξε ο ίδιος στη διάρκεια κηρύγματος, την Κυριακή των Μυροφόρων.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η πρώην πρόεδρος «με βαθιά θλίψη και έκπληξη πληροφορήθηκα ότι την Κυριακή των Μυροφόρων, μια ημέρα με ιδιαίτερο συμβολισμό για την Ορθόδοξη Χριστιανική μας πίστη, ο Αρχιμανδρίτης Πρόχορος Ζιμβραγουδάκης επέλεξε να αναφερθεί στο πρόσωπό μου κατά το κήρυγμά του στον Ιερό Ναό της Παναγίας Αγιάσου.Δυστυχώς», σημειώνει η κ. Ρουγκέλλη «τα λεγόμενά του όχι μόνο δεν είχαν καμία σχέση με το πνεύμα της ημέρας, αλλά απείχαν πολύ από τις αρχές της χριστιανικής αγάπης και αλληλεγγύης».
Εστιάζοντας την προσοχή της στα όσα είπε ο αρχιμανδρίτης Πρόχορος, η κ. Ρουγκέλλη διευκρίνισε ότι «ο Αρχιμανδρίτης εξέφρασε απόψεις που προάγουν το μίσος και την υποτίμηση των γυναικών, υποστηρίζοντας ότι παλαιότερα οι γυναίκες ήταν «κλεισμένες στα σπίτια» και ότι αυτό ήταν καλό, καθώς δεν είχαν άποψη».
Ακόμη δεν παρέλειψε να υποστηρίξει, υπεραμυνόμενη των απόψεών της, ότι «αναφέρθηκε ονομαστικά σε εμένα, λέγοντας ότι «η πρόεδρος που είχατε, Ρουγκέλλη Διαμάντω», εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη της, παρουσιάζοντας το γεγονός αυτό ως μεμπτό».
Αυτή η αναφορά του αρχιμανδρίτη, πυροδότησε την ένταση κι έφερε στο σημείο την κυρία Ρουγκέλλη να τον καταγγείλει για «ρητορική που σπέρνει διχασμό και μίσος», στάση η οποία, σύμφωνα πάντα με την πρώην πρόεδρο της δημοτικής κοινότητας Αγιάσου, «δεν αρμόζει σε εκπρόσωπο του Θεού, που οφείλει να ενώνει και να εμπνέει».
Με βαρύ κατηγορώ κατά των όσων είπε ο αρχιμανδρίτης η κ. Ρουγκέλλη εξήγησε ότι η στάση του χαρακτηρίζεται από «πρωτοφανές θράσος», καθώς όπως ανέφερε, «ο αρχιμανδρίτης Πρόχορος υπονόησε ότι έχω «τις πλάτες βουλευτών», και την υποστήριξη ισχυρών προσώπων ώστε να τολμώ να λέω την άποψή μου».
«Εγώ», συνέχισε η κ. Ρουγκέλλη ως πρώην Πρόεδρος της Αγιάσου, «όπως καλά γνωρίζουν όλοι οι Αγιασώτες, χρησιμοποίησα κάθε δυνατότητα και επαφή, όχι για προσωπικό όφελος, αλλά για να στηρίξω το χωριό μας και τους ανθρώπους του. Με διαφάνεια και ανιδιοτέλεια, εργάστηκα για το κοινό καλό, χωρίς ποτέ να επιδιώξω να γεμίσω «την τσέπη μου», όπως κάποιοι ίσως αφήνουν να εννοηθεί».
Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι αφορμή για την επίθεση προς το πρόσωπό της από τον Αρχιμανδρίτη, «αποτέλεσε ο σχολιασμός μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τη διαχείριση του Κοιμητηρίου Αγιάσου και την έλλειψη συντήρησης στο Προσκύνημα της Παναγίας Αγιάσου». «Ως ενεργή πολίτης», κατέληξε, «έχω κάθε δικαίωμα να εκφράζω την άποψή μου για ζητήματα που αφορούν την κοινότητά μας, ιδιαίτερα όταν αυτά επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την πνευματική μας κληρονομιά».
Τέλος, η πρώην πρόεδρος της Αγιάσου κάλεσε όλους τους συμπολίτες της «να προβληματιστούν για το πώς τέτοιες συμπεριφορές και λόγοι μπορούν να διχάζουν την κοινότητά μας. Η Αγιάσος αξίζει σεβασμό, ενότητα και συνεργασία, αξίες που πάντα υπηρέτησα και θα συνεχίσω να υπηρετώ».
Η απάντηση του Αρχιμανδρίτη
Από την πλευρά του ο αρχιμανδρίτης Πρόχορος δεν άφησε αναπάντητες τις αιτιάσεις και το βαρύ κατηγορώ της πρώην προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Αγιάσου. Με απαντητική επιστολή προς τα Νέα της Λέσβου υποστηρίζει, μεταξύ των άλλων, ότι τα λόγια του παραποιήθηκαν και πως ο σεβασμός και η απέραντη ευγνωμοσύνη στις γυναίκες ήταν και παραμένει ό,τι ιερότερο.
Αναλυτικά η επιστολή του αρχιμανδρίτη Πρόχορου Ζιμβραγουδάκη:
«Γνώριζα πως η ενασχόλησή μου με το θέμα που ανέκυψε με τα νεκροταφεία, θα είχε και ως αποτέλεσμα, να δεχθώ και αρνητικά σχόλια. Γι’ αυτό άλλωστε δεν απαντώ σε όσα κατά καιρούς γράφονται εναντίον μου, από ανθρώπους που ούτε καν με γνωρίζουν. Αλλά ότι θα έφτανα στο σημείο να απολογηθώ για το τι είπα στην Εκκλησία, ειλικρινά δεν το περίμενα. Κι αυτό διότι 40 χρόνια κληρικός, η μόνη φορά που με οδήγησαν σε δικαστήριο ήταν όταν είχα καταγγείλει μια περίπτωση βιασμού, στο χωριό που υπηρετούσα ως Εφημέριος.
Αλλά ότι θα έφταναν σε σημείο να παραποιηθούν τόσο πολύ τα λόγια μου, και να με ψέγουν ότι υποτιμώ τις γυναίκες, ειλικρινά δεν το περίμενα ποτέ. Και όχι γιατί μεγάλωσα σε καθαρά «γυναικοκρατούμενο» περιβάλλον. Αλλά γιατί ο σεβασμός και η απέραντη ευγνωμοσύνη στις γυναίκες ήταν, είναι και παραμένει για εμένα ό,τι ιερότερο. Και λυπάμαι που διαβάζω τόσο μισητά σχόλια για το άτομό μου, και όλα αυτά γιατί η κυρία Ρουγκέλλη, αποφάσισε με τον τρόπο αυτό να με «φιμώσει» διαβάλλοντάς με. Τι ακριβώς είπα. Αναφερόμενος στην τόλμη και στο θάρρος των Μυροφόρων γυναικών, οι οποίες σε αντίθεση με τους μαθητές του Χριστού οι οποίοι «ήταν κρυμμένοι για τον φόβο των Ιουδαίων» βγήκαν από την κρυψώνα τους, και πήγαν στον τάφο του Κυρίου, σε μια εποχή που ήταν πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα. Και ότι από το θάρρος των γυναικών αυτών πρέπει όλοι να εξοπλιστούμε και να τολμάμε να λέμε την αλήθεια χωρίς να μας φοβίζει τίποτα. Ειδικά από ανθρώπους που πιθανώς κρύβονται πίσω από βουλευτικές πλάτες, λόγω του ότι κάποτε υπηρέτησαν κάποιο θεσμό. Και στο σημείο αυτό όντως έκανα αναφορά στην πρώην πρόεδρο της Αγιάσου κ. Ρουγκέλλη, λέγοντας ότι σε ένα της σχόλιο με αφορμή το νεκροταφείο της Αγιάσου, έγραψε «Συ καλά χέρια θα απουμην θα ρμαξτσιφτό σα την Παναγία μας».
Και ζήτησα να έλθει η κ. Ρουγκέλλη να μας υποδείξει ποιο το λάθος που κάναμε, γιατί σαν άνθρωποι φυσικά και κάνουμε λάθη και να το διορθώσουμε». Και αυτό το είπα και το άκουσαν όχι μόνο ο συλλειτουργός ιερέας, όχι μόνο οι ψάλτες και το προσωπικό του Ναού, αλλά και οι Εκκλησιαζόμενοι ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και 15 γυναίκες (στην πλειοψηφία τους) από την Γερμανία, οι οποίες με συνεχάρησαν για το κήρυγμά μου. Και επικαλούμαι την μαρτυρία όλων αυτών, αλλά
και οποιουδήποτε ήταν εκείνη την Κυριακή στην Εκκλησία της Παναγίας. Και ειλικρινά αν κάποιος που εκκλησιάστηκε εκείνη την ημέρα, κατάλαβε κάτι άλλο, ευχαρίστως να μου το πει και να ζητήσω συγγνώμη. Αλλά όχι μόνο αυτό. Όπως έχω πει ήδη, αν αποδειχθεί ότι πράγματι εγώ με την ομιλία μου καταφέρθηκα ενάντια στις γυναίκες ή τις υποτίμησα, θα καταθέσω και το επιτραχήλιό μου, διότι τότε είμαι ανάξιος να μιλάω για αγάπη.
Η κ. Ρουγκέλλη λέει πως «είναι ενεργή πολίτης, και έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει την άποψή της». Ποιος της το αρνήθηκε; Εγώ απλά της ζήτησα να μας υποδείξει το λάθος να το διορθώσουμε. Επειδή πιθανώς όμως δεν υπάρχει λάθος, γι’ αυτό προτίμησε να με διαβάλει παραποιώντας την ομιλία μου.
Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας. Έχω μάθει στην ζωή μου να αναλαμβάνω τις ευθύνες που με αναλογούν, σε καμία περίπτωση όμως ευθύνες που άλλοι μου καταλογίζουν και δεν ευσταθούν».
