Συνέντευξη στον Ιωάννη Ευσταθίου
Όταν οι πρωτοποριακές σκέψεις και τα συναισθήματα γίνονται οδηγός δημιουργίας, τότε το αποτέλεσμα «δαφνοστεφανώνεται» με λεσβιακό φως, χαρά, παιδικότητα και αγάπη. Η Λέσβος, μήτρα μεγάλων ζωγράφων, εξακολουθεί να γεννά αξιόλογους και πολύ σημαντικούς δημιουργούς. Η Ειρήνη Σανδήλου είναι ζωγράφος, τα έργα της οποίας εμπεριέχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν έναν πίνακα ζωγραφικής διαχρονικό και άξιο λόγου. Δείγμα από τον μακρύ κατάλογο έργων της παρουσιάστηκαν στην πρόσφατη έκθεση Λέσβιων δημιουργών, που έγινε στο χώρο του “Πανελληνίου”. Ένα, δε, εξ αυτών με τη νεαρή τοξοβόλο που στοχεύει στο μέλλον, το ακριβότερο της έκθεσης, προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση αποσπώντας ευμενή σχόλια.
Η Ειρήνη Σανδήλου είναι μητέρα τριών κοριτσιών, της Μελισσάνθης, της Νηρηίδας και της Σελήνης, κι όπως είπε χαρακτηριστικά, δεν είναι λίγες οι φορές που η ύπαρξή τους έγινε πηγή έμπνευσης των έργων της. Με τεχνική και θεματολογία, που προσελκύουν τον θεατή, έχει καταφέρει να εδραιωθεί στο χώρο της ζωγραφικής κι αυτό είναι κάτι, όπως μας εκμυστηρεύτηκε, που της επιτρέπει να πραγματοποιήσει το επόμενο διάστημα μια ατομική έκθεση. Η Ειρήνη Σανδήλου εμπνέεται κυρίως από το λεσβιακό φως και το απαράμιλλο χρώμα που δημιουργεί, την καθαρή παιδικότητα, την αγάπη και την αγνότητα που κρύβει το παιχνίδι.
Αγαπάει πάρα πολύ τη Λέσβο και όπως σημείωσε «είναι τιμή μου που είμαι Λέσβια. Όταν μου πρότειναν να συμμετάσχω στην έκθεση των Λέσβιων δημιουργών στο Πανελλήνιον το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να στηρίξω κι εγώ τον τόπο μου».
Για την Ειρήνη, ο χώρος όπου πραγματοποιείται μια έκθεση «παίζει σημαντικό ρόλο».
Ως νέος άνθρωπος θεωρεί ότι η επικοινωνία μεταξύ των ζωγράφων, ιδιαίτερα των νέων, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή τους. «Αν υπήρχε», όπως υποστηρίζει, «ένας χώρος στον οποίο θα μπορούσαμε να συγκεντρωνόμαστε, να μοιραζόμαστε ιδέες, αυτό θα ήταν πολύ εποικοδομητικό».
Τα έργα της Ειρήνης Σανδήλου είναι πολύ γνωστά στη Βόρεια Ευρώπη και στο Ισραήλ. Κι αυτό στέκεται αιτία για την έκθεση που προγραμματίζει να κάνει σε ατομικό επίπεδο σε μια από αυτές τις χώρες, με άμεση προτεραιότητα το Ισραήλ.
Τα πρώτα ερεθίσματα
Από παιδί της άρεσε να παίζει με τα χρώματα και χαρακτήρισε τον εαυτό της ως «ένα παιδί πολύ περιπετειώδες και αυτός ήταν ο λόγος που ξεκίνησα να ζωγραφίζω. Τα πρώτα μου έργα ως παιδί ήταν μόνο άλογα, τίποτα άλλο. Γιατί μου αρέσουν τα άλογα. Όταν κατάφερα και ήρθα να μείνω στο νησί η πρώτη μου θεματολογία ήτανε παράθυρα με θέα».
Χαρακτηριστικό των έργων της αποτελεί το στοιχείο της παιδικότητας. «Πάντα βγαίνει το παιδί από μέσα μου και αυτό που με εντυπωσιάζει, αυτό που με κάνει να θέλω να ζωγραφίζω είναι το αγνό, αμόλυντο παιχνίδι. Κι όταν το αποδίδω στον καμβά αισθάνομαι πολύ όμορφα», λέει.
-Το λεσβιακό φως παίζει για σας σημαντικό ρόλο;
«Φυσικά και παίζει. Κάτι που μου λέγανε παλιά και αποτέλεσε βασικό ερέθισμα για μένα είναι το εξής: Η ζωγραφική είναι φως και σκιές. Τότε δεν μπορούσα να το κατανοήσω επαρκώς σ’ ό,τι αφορά τη δημιουργία ενός πίνακα. Τώρα το έχω κάνει πράξη σ’ ορισμένα από τα έργα».
-Υπάρχουν κάποια σημεία της Λέσβου που σ’ εμπνέουν περισσότερο στο να δημιουργείς;
«Ναι υπάρχουν και αυτά αφορούν στην ευρύτερη περιοχή της Γέρας, περιοχή στην οποία κατοικώ, αλλά και το φυσικό κάλλος της περιοχής, τα βουνά της, το μπλε τ’ ουρανού και της θάλασσας. Έχει κάτι ιδιαίτερο το ενεργειακό της πεδίο κι αυτό για μένα γίνεται αιτία έμπνευσης. Άλλωστε, η Γέρα έχει αναδείξει σπουδαίους ζωγράφους κι αυτό ίσως να οφείλεται σ’ όλα τα στοιχεία που σας ανέφερα».
-Μίλησες για χαρά, για παιχνίδι, γι’ αγάπη. Υπάρχουν άλλα βαθιά συναισθήματα που θεωρείς ότι θα βρουν πρόσφορο έδαφος πάνω στον καμβά σου;
«Οι εμπειρίες που αποκτάς καθημερινά, σ’ οδηγούν τόσο στη θεματολογία, όσο και στην τεχνική την οποία χρησιμοποιείς για ν΄ αποτυπώνεις πάνω στον καμβά, αυτό που σου γεννά η σκέψη, οι εικόνες και τα συναισθήματα. Υπήρξαν περίοδοι στη ζωή μου που κλεινόμουν κάθε μέρα για 8 ώρες στο στούντιο και ζωγράφιζα απερίσπαστη».
-Σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή σου οι τρεις κόρες σου. Υπάρχουν έργα, στα οποία αποτυπώνονται στιγμές από τη ζωή τους. Πόσο τροφοδοτεί την έμπνευσή σου η ύπαρξή τους;
«Θεωρώ, πιο σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μου κι αναπόσπαστα μ’ έχουν επηρεάσει βαθύτατα στον τρόπο που αποδίδω τα έργα μου. Οι τρεις κόρες μου, αν μη τι άλλο, έχουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να έχουν υπέροχα ονόματα. Μελισσάνθη, Νηρηίδα και Σελήνη. Ονόματα που σε παραπέμπουν στα στοιχεία της φύσης, που για μένα παίζουν καθοριστικό ρόλο στα όσα δημιουργώ πάνω στον καμβά».
-Για έναν ζωγράφο, ο οποίος ζει στη Λέσβο, είναι εύκολο να καταφέρει να διεισδύσει σε τόσο ακριβές και δυνατές αγορές, όπως είναι η αγορά της Βόρειας Ευρώπης και του Ισραήλ;
«Όλοι μου οι πίνακες μ’ αρέσουνε. Δεν θα φύγει κάτι από τα χέρια μου, αν δεν μου αρέσει. Είμαι έτοιμη να βγω προς τα έξω. Όταν καταθέτεις το είναι σου σ΄ αυτό που δημιουργείς τότε όλα σου επιστρέφονται πίσω».
–
Σ’ ό,τι αφορά στην τιμή ενός έργου, αυτή πώς μπορεί να καθοριστεί;
«Η δημιουργία, η φαντασία, η αγάπη και η χαρά της υλοποίησης ενός πίνακα, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί. Η αυθεντικότητα στη θεματολογία και στην τεχνική παίζει σπουδαίο ρόλο. Ασφαλώς και η αναγνώριση των έργων ενός ζωγράφου παίζει σημαίνοντα ρόλο κι όσο περισσότερο βλέπεις ότι αναγνωρίζεται το έργο σου τόσο παραπάνω καταλαβαίνεις και την αξία του οικονομικού παράγοντα».
-Υπάρχει κάποιο έργο το οποίο δεν πρόκειται να πουλήσεις όσα χρήματα κι αν σου προσφέρουν;
«Είναι η προσωπογραφία της κόρης μου Νηρηίδας. Αυτό δεν θέλω να το πουλήσω».
