Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτοικοι χωριών και οικισμών έρχονται αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο, που παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Το νερό τρέχει από τις βρύσες των σπιτιών τους με χώμα, γεγονός που εκτός από τις διαμαρτυρίες προκαλεί και ερωτηματικά.
Το φαινόμενο επανεμφανίστηκε τις τελευταίες ημέρες με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, κυρίως στις περιοχές της Βαρειάς και της Νεάπολης και όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι πολίτες, η κατάσταση είναι απαράδεκτη, καθώς το νερό που βγαίνει από τις βρύσες δεν είναι μόνο θολό αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις περιέχει εμφανώς χώμα! Σε συνδυασμό με τη λειψυδρία που αντιμετώπισαν αρκετοί οικισμοί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και με την υψηλή τιμολόγηση του νερού από τη ΔΕΥΑΛ, η αγανάκτηση είναι πλέον διάχυτη.
«Δεν μπορούμε κάθε χρόνο να περιμένουμε τη βροχή για να αρχίσουμε να πίνουμε νερό με λάσπη, πληρώνουμε τη ΔΕΥΑΛ και πίνουμε εμφιαλωμένα», λέει στα “Νέα της Λέσβου” η κυρία Ευαγγελία, κάτοικος της Νεάπολης. Και συνεχίζει: «Έχω μικρά παιδιά στο σπίτι, πείτε μου εσείς, πώς να τους δώσω αυτό το νερό; Είναι σαν να βγαίνει από ρυάκι μετά τη βροχή».
Ανάλογη είναι και η μαρτυρία του κ. Δημήτρη, κατοίκου της Βαρειάς: «Το νερό έβγαινε καφέ, με χώματα. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά ως πότε; Το πληρώνουμε πανάκριβα, και δεν μπορούμε ούτε να πλυθούμε. Μιλάμε για βασικά αγαθά. Αν δεν μπορεί η ΔΕΥΑΛ να διασφαλίσει το καθαρό νερό, ας το πουν ξεκάθαρα».
Το πρόβλημα φαίνεται να εντοπίζεται κυρίως σε οικισμούς που υδρεύονται από πηγές, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες. Η ΔΕΥΑΛ, από την πλευρά της, απαντά ότι το φαινόμενο είναι γνωστό και επαναλαμβανόμενο με τις πρώτες βροχές κάθε χρόνο, καθώς τα φερτά υλικά από το έδαφος εισχωρούν στις πηγές, προκαλώντας προσωρινή θολότητα στο νερό.
Η απάντηση της ΔΕΥΑΛ
Σύμφωνα με απάντηση της ΔΕΥΑΛ, «κάθε χρόνο με τα πρώτα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια παρατηρείται προσωρινά θολότητα στο νερό, λόγω εισχώρησης χωμάτων στις πηγές ύδρευσης. Το φαινόμενο είναι παροδικό και αντιμετωπίζεται άμεσα με αποστολή συνεργείων που πραγματοποιούν καθαρισμούς και επανέλεγχο».
Όπως αναφέρει στα Νέα της Λέσβου το μέλος της διοίκησης, Γιώργος Αλεξίου «το πρόβλημα εμφανίστηκε στις περιοχές της Βαρειάς και της Νεάπολης, όπου ήδη σήμερα (σ.σ. χθες) έχουν γίνει οι απαραίτητες παρεμβάσεις από τα συνεργεία μας και το νερό έχει επανέλθει στην κανονική του ποιότητα».
Ωστόσο, οι πολίτες φαίνεται να μην πείθονται εύκολα. «Τώρα που ήρθε το φθινόπωρο πίνουμε λάσπη», λέει ο κ. Μιχάλης που ήταν αυτός που κάλεσε τα Νέα της Λέσβου στην ευρύτερη περιοχή της Βαρειάς. «Ποια “προσωρινότητα”; Κάθε χρόνο το ίδιο. Δηλαδή πρέπει να κρατάμε μπουκάλια εμφιαλωμένο νερό όλο το φθινόπωρο για να μπορούμε να ζήσουμε;», τόνισε.
«Το πληρώνουμε ακριβά και δεν μπορούμε να το πιούμε»
Ένα από τα σημεία αιχμής που επανέρχεται διαρκώς στις διαμαρτυρίες είναι και το κόστος του νερού. Οι κάτοικοι σημειώνουν ότι η τιμή του είναι ιδιαίτερα υψηλή σε πολλές περιοχές, και ιδίως για υπηρεσία που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες.
«Η ΔΕΥΑΛ μας στέλνει λογαριασμούς στα ύψη, σαν να πίνουμε νερό Ελβετίας, και αντί γι’ αυτό βγάζει η βρύση λάσπη», τονίζει ο κ. Μιχάλης. Και προσθέτει: «Έχει φτάσει ο κόσμος να αγοράζει μόνο εμφιαλωμένο νερό για να μαγειρέψει και να πλύνει», δείχνοντάς μας δύο μπουκάλια, στο ένα το καθαρό νερό και στο άλλο το νερό με τα χώματα.
Το πρόβλημα εγείρει και ζητήματα δημόσιας υγείας, αφού η παρουσία φερτών υλικών στο πόσιμο νερό ενδέχεται να δημιουργήσει σοβαρές συνέπειες για ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως ηλικιωμένους, παιδιά ή άτομα με προβλήματα υγείας.
Μάλιστα αυτό για το οποίο ανησυχούν οι κάτοικοι είναι μήπως ακόμα και το νερό όταν είναι διαυγές, αν υπάρχει ποσοστό χώματος μέσα που δεν είναι ευκρινές με γυμνό μάτι, μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα λιθίασης στα νεφρά.
Η ανάγκη για μια συνολική λύση
Παρά τις διαβεβαιώσεις της ΔΕΥΑΛ ότι το πρόβλημα αποκαταστάθηκε άμεσα, οι κάτοικοι ζητούν μόνιμες λύσεις. «Δεν μπορεί κάθε φθινόπωρο να τρέχει χώμα από τις βρύσες και να το συνηθίζουμε σαν κάτι φυσιολογικό», λέει κάτοικος που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Χρειαζόμαστε σοβαρές παρεμβάσεις, υποδομές που να προστατεύουν τις πηγές και δίκτυα που να ανταποκρίνονται σε βασικά υγειονομικά πρότυπα», σημειώνει.
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι παρόμοια προβλήματα έχουν παρατηρηθεί και στο παρελθόν σε άλλους οικισμούς της Λέσβου, εντείνοντας την ανάγκη για μια πιο οργανωμένη και μακροπρόθεσμη διαχείριση του υδροδοτικού συστήματος του νησιού.
Το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό είναι αν η ΔΕΥΑΛ σκοπεύει να λάβει ουσιαστικά μέτρα πρόληψης αυτού του φαινομένου ή αν οι πολίτες θα συνεχίσουν, χρόνο με τον χρόνο, να βιώνουν το ίδιο πρόβλημα και να «πληρώνουν» για ένα βασικό αγαθό που συχνά δεν πληροί ούτε τις στοιχειώδεις προδιαγραφές.
