Στο Αϊβαλί βρέθηκαν Ανιχνευτές πρόσκοποι της Μυτιλήνης σε μια πραγματική δράση αγωγής, δημοκρατίας και πολιτισμού.
Έχοντας γνωρίσει από προηγούμενες δράσεις τους την ιστορία των προσφύγων της Μυτιλήνης το 1922 περιδιάβηκαν στα σοκάκια του Αϊβαλιού, στις εκκλησιές που κατέρρευσαν σαν την Αγία Τριάδα, στις εκκλησιές που έγιναν τζαμιά σαν την Παναγία των Ορφανών και τον Άη Γιώργη, στις εκκλησιές που επισκευάσθηκαν ή επισκευάζονται και χρησιμοποιούνται σαν χώροι πολιτισμού σαν τον Ταξιάρχη ή το Αγίασμα της Παναγιάς της Φανερωμένης. Τα μνημεία της θρησκείας που μερικές φορές λειτούργησαν και σαν μνημεία μισαλλοδοξίας από αυτά που το Αιγαίο είναι γεμάτο από τη μια και από τη άλλη πλευρά του. Μαζί με αυτά γνώρισαν και τα σχολεία των Ρωμιών του Αϊβαλιού και φυσικά τα όμορφα λαϊκά σπίτια και τα αρχοντόσπιτα και τις ιστορίες τους…
Στα ερείπια της Αγίας Τριάδας, απέναντι στο σπίτι του Ηλία Βενέζη δεν παρέλειψαν να κάνουν μια Πασχαλιάτικη προσευχή. “Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι“… κι η μέρα μέρεψε
