«Ο άνθρωπος που έχει αξία θα κάνει την πορεία του»
Στη Μυτιλήνη βρέθηκε την Παρασκευή προσκεκλημένος του υπεύθυνου μουσικοδιδασκάλου της Στέγης Βυζαντινών Τεχνών Αγία Σιών, Παναγιώτη Τσακύρη, ο Γρηγόριος Αλεξ. Νταραβάνογλου που είναι Πρωτοψάλτης και Χοράρχης διεθνούς φήμης και ακτινοβολίας, με άπειρες δημόσιες εμφανίσεις στην τηλεόραση, ραδιόφωνο και σε αίθουσες των Αθηνών, όπως “Λυρική σκηνή“, “ΠΑΛΛΑΣ“, “ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ“ και σε διάφορα θέατρα εντός και εκτός των Αθηνών και για την προσφορά του, του έχει απονεμηθεί το οφίκιο του “Άρχοντος Μαΐστορος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας“.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη κάνοντας τα πρώτα του βήματα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με καθοδηγητές τον αείμνηστο άρχοντα Πρωτοψάλτη Βασίλειο Νικολαΐδη και τον άρχοντα Λαμπαδάριο Ελευθέριο Γεωργιάδη. Πολλά επίσης διδάχθηκε και από τον αείμνηστο άρχοντα Πρωτοψάλτη Αχιλλέα Γκαρτζόγλου και τον μουσικοδιδάσκαλο ιερέα π. Αθανάσιο Αλεξιάδη.
Το 1978 μετέβη στις Η.Π.Α., μετά από πρόσκληση του τότε Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου, παραδίδοντας μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής σε νέους και νέες, δημιουργώντας και διευρύνοντας την πρώτη του χορωδία που απαρτιζόταν από Έλληνες φοιτητές του πανεπιστημίου Brawn, και ύστερα την χορωδία του πανεπιστημίου Harvard. Έχοντας πραγματοποιήσει πολλές συναυλίες βυζαντινής μουσικής, σε διάφορες πολιτείες της Αμερικής, το 1982 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα.
Έχει τιμηθεί από πάρα πολλούς φορείς της χώρας μας και του εξωτερικού, ενώ με αφορμή την επίσκεψή του στη Μυτιλήνη ο κ. Νταραβάνογλου παραχώρησε συνέντευξη στα “Νέα της Λέσβου”.
Ο δάσκαλος είναι υπερήφανος για τους μαθητές του όταν δεν τον εκθέτουν και είναι σοβαροί. Αυτή την πορεία είχε ο αγαπημένος μου Παναγιώτης Τσακύρης και τον ευχαριστώ που πάντα με τιμά με τις πράξεις του
-Αν και η διαδρομή σας είναι σημαντική, στη Λέσβο σας γνωρίσαμε μέσω της Αγίας Σιών (όσοι τουλάχιστον δεν έχουμε σχέση με τη βυζαντινή μουσική). Θα ήθελα λοιπόν να μας πείτε δύο λόγια γι’ αυτήν την πορεία και για τη σχέση σας με τη Στέγη Βυζαντινών Τεχνών που έχει δημιουργήσει ο δικηγόρος, Παναγιώτης Τσακύρης.
«Η σχέση μου με την Αγία Σιών είναι διά του καλού μου μαθητή Παναγιώτη Τσακύρη, ο οποίος με την ίδρυση σχολής με τίμησε υπέρ το δέον. Είναι άξιος πολλών συγχαρητηρίων για την αξιόλογη δουλειά που κάνει πάνω στη βυζαντινή μουσική και το παραδοσιακό τραγούδι. Είκοσι ετών ήρθε κοντά μου. Με πολλή αγάπη τον αγκάλιασα και προσπάθησα να του δώσω ανεπιφύλακτα και τα μυστικά της τέχνης, αλλά και τα μυστικά της ανθρωπιάς, για να τον πλάσω ως ένα χρήσιμο άνθρωπο στην κοινωνία. Είχε πολύ σεβασμό, υπακοή, πράγμα το οποίο τον βοήθησε να γίνει καλύτερος σε όλα. Συνεργαστήκαμε στο αναλόγιο αρκετά χρόνια, αρχικά τον είχα βοηθό μου και εν συνεχεία έγινε λαμπαδάριος του ναού. Ο δάσκαλος είναι υπερήφανος για τους μαθητές του όταν δεν τον εκθέτουν και είναι σοβαροί. Αυτή την πορεία λοιπόν είχε ο αγαπημένος μου Παναγιώτης Τσακύρης και τον ευχαριστώ που πάντα με τιμά με τις πράξεις του. Το δε περιβάλλον του που γνώρισα είναι το κάτι άλλο, εκπέμπουν μία λάμψη, όπως και ο δάσκαλος. Για εμένα, ο Παναγιώτης είναι γεννημένος για μεγάλα πράγματα, όπως το αποδεικνύει και με τη σημερινή του πορεία».
Το διαδίκτυο, κατά την άποψή μου, έκανε πολύ μεγάλο κακό και ελάχιστο καλό
-Στην εποχή του διαδικτύου και του Facebook, σε μια εποχή κρίσης θεσμών και αξιών, ποιο διαπιστώνετε εσείς ότι είναι το ενδιαφέρον της νεολαίας για τη βυζαντινή μουσική και την ψαλτική τέχνη;
«Το διαδίκτυο κατά την άποψή μου έκανε πολύ μεγάλο κακό και ελάχιστο καλό. Δίνεται η ευκαιρία στον κάθε άμυαλο να προβάλει τον εαυτό του χωρίς να αντιλαμβάνεται το ποιος είναι και σε ποιους απευθύνεται. Προ διαδικτύου, υπήρχε το παράπονο – πάντοτε για ψαλτικά θέματα ομιλώ – ότι δεν βρίσκουν να ακούσουν τα της παραδόσεως και κάποιοι άλλοι που είχαν υλικό ότι δεν τα έδιναν στη δημοσιότητα. Τώρα λοιπόν που είναι εν αφθονία, για ποιο λόγο δεν πάει ο νέος να ακούσει αυτά και παρά μόνο ανατρέχει σε ό,τι χειρότερο υπάρχει; Με αυτή τη νοοτροπία των νέων, που σαφώς και τους αγαπώ, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε η ψαλτική μας να καλυτερεύσει, ούτε καν να βγουν νέοι ψάλτες. Ο άνθρωπος που έχει την αξία του θα κάνει την πορεία του. Ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα που θα τον καταξιώσει. Η εύκολη δημοσιότητα με στήριξη του διαδικτύου είναι μία πρόσκαιρη γελοιότητα. Θες να μάθεις την τέχνη; Βρες καλό δάσκαλο. Χαμήλωσε το προφίλ σου, διότι ψάλλεις για το Θεό».
Ο χρόνος είναι το μόνο πράγμα που θα καταξιώσει τον άνθρωπο
-Πείτε μας ποιες θεωρείτε εσείς τις σημαντικότερες στιγμές στη σταδιοδρομία σας και ποια η σχέση σας σήμερα με το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
«Το σπουδαιότερο γεγονός ότι γεννήθηκα στην Πόλη, γαλουχήθηκα στο Πατριαρχείο και αξιώθηκα να πάρω το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστορος, όπως επίσης η κορυφαία στιγμή της συνεργασίας μου το έτος 2000 με τον Γιώργο Νταλάρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Για τη σχέση μου με το Πατριαρχείο μπορώ να πω ότι είναι άριστη και με δεδομένο ότι ο Παναγιότατος τυγχάνει να είναι ο πνευματικός μου πατέρας».
Η εύκολη δημοσιότητα με στήριξη του διαδικτύου είναι μία πρόσκαιρη γελοιότητα
–Πώς ήταν η ζωή στα χρόνια σας στην Πόλη; Τι ρόλο έπαιζε το Πατριαρχείο; Έχουν αλλάξει πολλά σήμερα;
«Ήταν εξαιρετικά όμορφα, με ανεβασμένο το αίσθημα της ηθικής και ομαδικότητας. Το Πατριαρχείο συνέβαλε σε αυτό τα μέγιστα, διότι ήμασταν κάτω από τη σκέπη του. Σήμερα σαφώς και άλλαξαν τα πράγματα, εν σχέσει με εκείνη την εποχή που ήμασταν πολλοί περισσότεροι. Πλέον είμαστε μειονότητα και αρκετά μικρή, που δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο».
Θες να μάθεις την τέχνη; Βρες καλό δάσκαλο. Χαμήλωσε το προφίλ σου, διότι ψάλλεις για το Θεό
-Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια ως καλλιτέχνης και ως δάσκαλος καταξιωμένος;
«Ο Θεός γνωρίζει…».
