Η 14η Ιουνίου καθορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ώστε να τιμάται έστω για μια φορά το χρόνο ο ανώνυμος εθελοντής αιμοδότης και ο αλτρουισμός που επιδεικνύει προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό του.
Η χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη βρήκε το Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Μυτιλήνης στη μέση του τριημέρου της εθελοντικής αιμοδοσίας που ξεκίνησε την Τρίτη, συνεχίστηκε χθες, ενώ σήμερα τελευταία μέρα (πρωί και απόγευμα) ολοκληρώνεται στο ισόγειο του Επιμελητηρίου Λέσβου στην προκυμαία της Μυτιλήνης.
Τιμώντας κι εμείς από την πλευρά μας την Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη και στηρίζοντας ταυτόχρονα την εθελοντική αιμοδοσία στη Μυτιλήνη κάνουμε από τη σελίδα μας κάποιες βασικές αναφορές για τα οφέλη της εθελοντικής αιμοδοσίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Μπορεί να μην είναι γνωστά στους περισσότερους, τα οφέλη όμως για έναν που προσφέρει αίμα, εκτός από την ικανοποίηση ότι βοηθά το συνάνθρωπο, είναι εξαιρετικά σημαντικά και έχουν τεκμηριωθεί εδώ και χρόνια από επιστημονικές μελέτες. Ίσως τελικά αυτά τα οφέλη να είναι το δώρο του σύμπαντος προς τον εθελοντή αιμοδότη για την προσφορά ζωής!
Σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες, η δωρεά αίματος μειώνει τον κίνδυνο εμφράγματος και καρκίνου, ενώ ο αιμοδότης καίει 650 θερμίδες για κάθε 568 ml αίματος που δίνει.
Σε μια μικρή κοινωνία, όπως η Λέσβος, όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι πως οι εθελοντές αιμοδότες που δίνουν σταθερά αίμα κάθε χρόνο σπάνια αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτή όμως η παρατήρηση και το συμπέρασμα έχουν εμφανή υποκειμενικά στοιχεία για τον καθένα μας και γι’ αυτό ευθύς αμέσως πάμε να δούμε τι λέει η επιστήμη για τα οφέλη της αιμοδοσίας.
Καταρχάς η αιμοδοσία συμβάλλει στη ρύθμιση των ποσοστών του σιδήρου στο αίμα. Ο σίδηρος επηρεάζει την πηκτικότητα του αίματος. Όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδά του, τόσο πιο «πηχτό» είναι το αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση της οξείδωσης της χοληστερόλης, η οποία επηρεάζει την πυκνότητα του αίματος και δημιουργεί αυξανόμενη τριβή καθώς διέρχεται από τα αιμοφόρα αγγεία. Η τριβή προκαλεί φθορές στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών και μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου.
Όταν όμως δίνουμε αίμα, μειώνεται ο σίδηρος, το αίμα «αραιώνει» και τα οφέλη είναι τα εξής:
-Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά είναι λιγότερα στους αιμοδότες ηλικίας 43 έως 61 ετών, οι οποίοι δίνουν αίμα δύο φορές τον χρόνο.
-Μελέτη σε 2.682 άνδρες από την Φινλανδία έδειξε πως όσοι ήταν αιμοδότες διέτρεχαν κατά 88% μικρότερο κίνδυνο εμφράγματος σε σύγκριση με όσους δεν ήταν.
-Μελέτη που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική «Επιθεώρηση του Εθνικού Ιδρύματος Καρκίνου» (JNCI) συσχέτισε τον αυξημένο σίδηρο με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Ίσως επειδή ο πολύς σίδηρος αυξάνει τις βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου στον οργανισμό. Η αιμοδοσία δύο φορές τον χρόνο, όμως, μειώνει τη συχνότητα και τη θνησιμότητα από καρκίνο σύμφωνα με μία άλλη μελέτη, που διεξήχθη σε 1.200 εθελοντές και διήρκεσε 4,5 χρόνια.
-Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο ανακάλυψαν ότι με κάθε αιμοδοσία ο οργανισμός καίει 650 θερμίδες κατά την διαδικασία αναπλήρωσης του αίματος. Ο όγκος του αίματος αναπληρώνεται μέσα σε 48 ώρες από την αιμοδοσία, ενώ τα ερυθρά αιμοσφαίρια αναπληρώνονται μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες.
Αυτό που φαίνεται είναι ότι τα αυξημένα επίπεδα σιδήρου μπορεί να αποδειχτούν χειρότερα από την έλλειψη σιδήρου!
Κατόπιν των παραπάνω και πολλών ακόμα παραμέτρων που δεν έχουμε το χώρο στη σημερινή σελίδα για να τ’ αναπτύξουμε αναδεικνύεται περίτρανα πως το όφελος του αιμοδότη δεν είναι μόνο η προσφορά στον συνάνθρωπο, αλλά και η θωράκιση της ατομικής του υγείας. Υπ’ αυτήν την έννοια, όσοι δεν έχουν δώσει ποτέ αίμα στη ζωή τους, μπορούν σήμερα, τελευταία μέρα του τριημέρου της εθελοντικής αιμοδοσίας στο Επιμελητήριο, να κάνουν το πρώτο βήμα και να αρχίσουν να μετρούν από την ίδια ώρα κιόλας τα κέρδη για τον οργανισμό τους!
