Γνωστή και ως Απολλώνια τέχνη, η μουσική είναι η ξεχωριστή εκείνη γλώσσα που έχει τη δύναμη να ενώνει συναισθηματικά και πνευματικά όποιον την αγγίζει. Η σχέση του ανθρώπου με τον ήχο και τον ρυθμό έχει τις ρίζες της στην εμβρυακή ακόμη περίοδο της ζωής του. Πρόκειται λοιπόν για μια προγεννητική εμπειρία και αυτός είναι ο σπουδαιότερος λόγος που η μουσική έχει την ικανότητα να επιδρά άμεσα στον οργανισμό και την ψυχική διάθεση του ανθρώπου καθιστώντας την στις μέρες μας ως καθιερωμένο επάγγελμα υγείας, στον κλάδο της ψυχοθεραπείας, με τον όρο ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.
Ως μουσικοθεραπεία ορίζεται η θεραπευτική παρέμβαση μιας σχεδιασμένης διαδικασίας, που περιλαμβάνει την κλινική και ερευνητικά τεκμηριωμένη χρήση μουσικών παρεμβάσεων για την επίτευξη εξατομικευμένων ή και ομαδικών στόχων μέσω της τέχνης. Οι στόχοι αφορούν τις σωματικές, συναισθηματικές, γνωστικές και κοινωνικές ανάγκες των ατόμων. Η μουσικοθεραπεία ασχολείται με το υγιές κομμάτι του ατόμου και όχι με το πρόβλημα, όπως στις άλλες θεραπείες, εκμαιεύει τον εσωτερικό κόσμο του ατόμου και τον μετουσιώνει με συμβολικό τρόπο σε μουσική.
Ένα μέρος του πληθυσμού που μπορεί να ωφεληθεί από τη μουσικοθεραπεία είναι τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού (Asperger, Δ.Α.Δ., Rett, Αυτισμός/Kanner). Ήδη από το 1950-60 στο Ηνωμένο Βασίλειο η Juliette Alvin και οι Nordoff και Robbins υπέδειξαν με την πρακτική τους την ευεργετικότητα της μουσικοθεραπείας στα αυτιστικά άτομα. Σήμερα, η μουσικοθεραπεία είναι αναγνωρισμένη ως μια αποτελεσματική παρέμβαση για τα αυτιστικά άτομα, τα οποία δεν αποτελούν απολύτως καμία εξαίρεση ως προς την έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου να ανταποκρίνεται στη μουσική.
Τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού αντιμετωπίζουν δυσκολία στην αμοιβαία κοινωνική συναλλαγή, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να διαμορφώσουν διαπροσωπικές σχέσεις. Κι εδώ έρχεται η μουσική! Ο μουσικός αυτοσχεδιασμός με τη χρήση φωνής και τραγουδιού, απελευθερώνει τις σκέψεις της ψυχής τους, γεφυρώνοντας αυτόματα την εσωτερική τους πραγματικότητα με το εξωτερικό περιβάλλον. Με τη χρήση μουσικών οργάνων, τραγουδιού και κίνησης δημιουργούν μια μουσική γλώσσα που αντανακλά την ψυχοσυναισθηματική και σωματική τους κατάσταση, ενώ η ακρόαση τους απελευθερώνει από το αίσθημα άγχους.
Ταυτόχρονα η μουσική παρέχει πολύ-αισθητηριακή διέγερση (όραση, ακοή, αφή), οργανώνει τα αισθητηριακά συστήματα των αυτιστικών παιδιών μέσω των ρυθμικών στοιχείων, ενώ η ίδια η δομή της μουσικής παρέχει την απαιτούμενη και αναγκαία αίσθηση ασφάλειας για τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ του ατόμου και του μουσικοθεραπευτή. Αυτό καθιστά τη μουσικοθεραπεία ως μια ολιστική παρέμβαση στην ανάπτυξη του ατόμου διότι αγγίζει πολλούς και διαφορετικούς τομείς ανάπτυξης την ίδια στιγμή.
Η φράση του θεμελιωτή της μορφολογικής ψυχολογίας Fritz Perls «ο ήχος είναι ειλικρινής ενώ οι λέξεις ψεύδονται και παραπλανούν» αρκεί για να σκεφτεί κανείς τη δύναμη της μουσικής για τους ανθρώπους που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Η μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που αντλούν καθώς αντιλαμβάνονται ότι αυτό που νιώθουν μπορούν να το εκφράσουν, να το μοιραστούν, και να το εξερευνήσουν τους γεμίζει με αυτοπεποίθηση και έχουν κίνητρο για περισσότερη δημιουργικότητα!
