«Τα Νέα της Λέσβου» που κρατάς τώρα και τα διαβάζεις,
«Σουραδοκάγκελο» π’ ακούς, με τι το σουσουμιάζεις
εσύ αναγνώστη φίλε μου, εδώ κι αλλού και όπου;…
Με κάτι το πρωτόγνωρο συμβάν αυτού του τόπου;
Με κάτι το ιστορικό λεσβιακό μνημείο;
Παράξενο μυτιληνιό και όμορφο τοπίο;
Δεν είναι τίποτ’ απ’ αυτά, μα επίτευγμα του Δήμου
Μυτιληναίων εννοώ, κατάλοιπο εθίμου:
Σ’ αυτά εδώ τ’ αρχοντικά που είναι στη Σουράδα
στα κάγκελα που έβαζαν, έδιναν μια στραβάδα…
ένεκα… σουρεαλισμού ή «Μπαρόκ» τεχνοτροπίας,
ήταν η μόδα, βλέπετε, λόγω ξενομανίας.
Το έχουμε αυτό εδώ, τα ξένα μάς παθιάζουν,
μάς δίνουν αίγλη, φούντωμα, ψηλά μας ανεβάζουν,
ξενόφερτοι… ξενόφερτα, αυτά μας εμψυχώνουν,
όπως στο φουλ και σήμερα που μάς… την ξενοχώνουν!
Έτσι στα νέα κάγκελα που μπήκαν στη Σουράδα
ανάρια κι απ’ ανάμεσα θα ’χουνε μια στραβάδα
και για να είναι πειστικό της Τέχνης το προβάδισμα
το στράβωμα θα γίνεται μονάχα με τρακάρισμα…
Όπως αυτό που βλέπετε εις την φωτογραφία μας
τεχνοτροπία…. που τιμά εδώ την ιστορία μας.
Και της Σουράδας όπως λεν, «γίνεται εκεί το κάγκελο»
το έργο ονομάστηκε απλά «Σουραδοκάγκελο».
Και μέσον όμως για πεζούς εξάσκησης κι αθλήματος
για προσοχή κι αποφυγή τυχαίου σκουντουφλήματος…
Ο Δήμος φρόντισε γι’ αυτό, για πάντα εκεί θα μένει,
ο δρόμος πολυσύχναστος, να βλέπουνε κι οι ξένοι
κορδέλα κόκκινη μπροστά, τα κάγκελα σπασμένα,
εκεί στο πεζοδρόμιο με τέχνη απλωμένα,
καμάρι μας και γνώρισμα δημοτικής ικμάδας,
κοινώς «Σουραδοκάγκελο»… δημοτικής Σουράδας!
Και για να είμαι πιο σαφής, μην πείτε αλλιώς σας τα ’πα,
το Σίγμα αφαιρέσετε και βάλετε το… Κάπα!
***
Βαγγέλης Χατζημανώλης
