Του Αριστείδη Καλάργαλη
Πώς το έγραψε, το τραγούδι, ο Μανώλης Ρασούλης και το τραγούδησε ο Νταλάρας; «Όλο νόμοι κι αστυνόμοι και σπανίως υπονόμοι / το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει». Τούτη τη χρονική περίοδο, με την πανδημία λόγω κορωνοϊού, τον εγκλεισμό στα σπίτια μας από πέρσι τον Μάρτιο, το κλείσιμο της αγοράς, το αβέβαιο μέλλον, αυτό που έλειπε ήταν ένα νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Με αυτό, το νομοσχέδιο, νομίζουν, στο υπουργείο Παιδείας, ότι θα φτιάξουν τα πράγματα στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια.
Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, οι γονείς βρίσκονται σε μια δύσκολη, πρωτόγνωρη και άγνωστη κατάσταση. Προσπαθούν, με πολλούς τρόπους, να συνεχίσουν την παροχή εκπαίδευσης. Υπερβαίνουν τον εαυτό τους, τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Ταυτόχρονα έχουν να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά θέματα και προβλήματα λόγω του εγκλεισμού. Να υποστηρίξουν τα μέλη της οικογένειάς τους, να φροντίσουν τον εαυτό τους, να δουν τα οικονομικά και άλλα θέματα του σπιτιού, της δουλειάς και της ανεργίας, των δραστηριοτήτων τους. Όλοι πιεζόμαστε, η ψυχολογική κατάσταση πάρα πολλών δεν είναι σε ισορροπία. Η χρήση αντικαταθλιπτικών και άλλων φαρμάκων που αφορούν την ψυχική υγεία έχει αυξηθεί. Χρειαζόμαστε ηρεμία, ατομική, οικογενειακή, ομαδική, κοινωνική. Η Πολιτεία, με όλους τους θεσμούς της οφείλει να προστατεύσει τους πολίτες, με όλους τους τρόπους. Αντιθέτως όμως κάποια υπουργεία καταθέτουν προς ψήφιση νομοσχέδια, τα οποία δεν συμβάλλουν σ’ αυτό. Το βασικό αρνητικό γεγονός δεν συζητιούνται με τους ενδιαφερόμενους. Δυο τέτοια νομοσχέδια είναι των υπουργείων Εσωτερικών και Παιδείας. Σε αυτό του Εσωτερικών καταργούνται οι Κοινότητες με τη μορφή που ξέρουμε. Το βασικό κύτταρο αυτοδιοίκησης, εδώ και αιώνες μεταβάλλεται. Τι εξυπηρετεί αυτή η προτεινόμενη αλλαγή, μόνο οι συντάκτες το ξέρουν. Όλες οι κοινότητες της χώρας διαφωνούν. Το Δίκτυο Κοινοτήτων Λέσβου πρωτοστατεί στην προσπάθεια να μην προχωρήσει αυτή η αλλαγή.
Στην εκπαίδευση προωθούνται διάφορες αλλαγές, οι οποίες δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο θα συμβάλλουν στην παροχή καλύτερης εκπαίδευσης. Θα επανέλθει η Τράπεζα θεμάτων στα Λύκεια. Δηλαδή όλα τα Λύκεια της χώρας θα αντλούν από εκεί θέματα για τις εσωτερικές εξετάσεις. Έτσι δεν θα λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο των μαθητών του κάθε σχολείου, οι ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Είναι δυνατό οι μαθητές π.χ. του Αγίου Ευστρατίου, των Ψαρών, των Φούρνων, των Οινουσών να έχουν ίδια αντιμετώπιση με τους μαθητές των μεγαλουπόλεων; Είναι γνωστό ότι σε αυτά τα μικρά νησιά, όπως και σε πάρα πολλές περιοχές τις Ελλάδας δεν υπάρχουν άλλοι καθηγητές εκτός αυτών των δημόσιων σχολείων.
Τον Μάιο του 2019 βρισκόταν στην τελική φάση η διαδικασία επιλογής Διευθυντών Εκπαίδευσης. Ήταν να ανακοινωθούν οι ημερομηνίες κατά τις οποίες οι υποψήφιοι δεν περνούσαν από ατομική συνέντευξη. Η νυν υπουργός, η κ. Κεραμέως, ακύρωσε τη διαδικασία. Αντί αυτής τοποθέτησε προσωρινούς διευθυντές, με άγνωστο, αδιαφανή τρόπο επιλογής. Τώρα η διαδικασία θα αρχίσει από την αρχή. Σχεδιάζεται, τα σχολεία να μπούνε σε μια διαδικασία αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης. Καλό ακούγεται, θα πει ο καλοπροαίρετος συνομιλητής. Ζήσαμε αυτή την προσπάθεια την περίοδο 2012 – 2014. Υπήρξε αναστάτωση στα σχολεία και στους εκπαιδευτικούς. Δεν εμπιστεύονται τις διαδικασίες και τους σκοπούς αυτού του εγχειρήματος. Πρώτα πρέπει να γίνουν αρκετά μέσα στα σχολεία και μετά να μιλήσουμε για αξιολόγηση. Γιατί να γίνει, ο σκοπός, πώς θα γίνει και από ποιους, και προς τα πού θα κατευθυνθεί. Μπορεί να βελτιώσει την εκπαίδευση ή θα είναι τιμωρητική διαδικασία;
Στα Πανεπιστήμια θα ιδρυθεί Αστυνομική υπηρεσία, για να αντιμετωπίζει τις ανομίες και παρανομίες. Μα και σήμερα, αν συμβεί κάτι τέτοιο, το Πανεπιστήμιο μπορεί να καλέσει την αστυνομία για να παρέμβει. Το έχουν πράξει κάποιες πρυτανικές αρχές, αλλά δεν υπήρξε παρέμβαση της αστυνομίας. Θα υπάρχουν αστυνομικοί με όπλα στους χώρους των Πανεπιστημίων. Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό; Υπήρχε και στα χρόνια της δικτατορίας αστυνομία στα πανεπιστήμια, είπε ο υφυπουργός της Παιδείας. Τι εννοούσε αλήθεια; Η εκπαίδευση, όλων των βαθμίδων, έχει ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, όχι σε αστυνομικούς. Εκεί πρέπει να στραφεί η φροντίδα της Πολιτείας.
Επίσης, με τις επιχειρούμενες αλλαγές στην εισαγωγή των φοιτητών θα συρρικνωθούν τα περιφερειακά Πανεπιστήμια, όπως είναι το δικό μας, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Να θυμίσουμε ότι το Υπουργείο, η κυβέρνηση, επιχειρεί να εξισώσει τους αποφοίτους διαφόρων Κολεγίων με τους πτυχιούχους των Πολυτεχνείων και των Πανεπιστημίων.
Γενικότερα, τούτη την περίοδο άλλες είναι οι προτεραιότητες στην εκπαίδευση. Δεν είναι τα τεστ και η κατάθεση βαθμολογίας με όποιες συνθήκες και με όποιον τρόπο. Είναι η στήριξη των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών όλων. Χρειάζεται ηρεμία, υποστήριξη για να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές καταστάσεις που επέφερε η πανδημία. Δεν χρειάζονται άλλες αντιπαραθέσεις, ούτε νέοι νόμοι. Εκτός κι αν κάποιος νόμος θα φέρει τη μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση. Αλλά επιτρέψτε μου να πω, ότι με αυτή την ηγεσία στο υπουργείο Παιδείας, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο, ούτε στο ελάχιστο. Ας παρακολουθήσουμε την πορεία των πραγμάτων και εδώ είμαστε για αυτοκριτική και κριτική.
