του Βασίλη Χατζηελευθερίου
*** Ωχ τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη σήμερα; Όλα γύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν (που λέει και ο αοιδός).
*** Και επειδή είμαι φαν της οικογένειας (κιτς για πολλούς στις μέρες μας), και επειδή στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που ζούμε, η οικογένεια είναι το στήριγμα της κοινωνίας (οικονομικό – ηθικό – ψυχολογικό), κυρίως στην νέα γενιά, συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενα στο θέμα αυτό με την Γεωργία, η οποία τι είπε; «Η οικογένεια είναι εχθρός…, επειδή κάθε τι που μας προσδιορίζει είναι εχθρός. Γιατί δεν θέλουν να έχουμε ταυτότητα. Θέλουν να είμαι πολίτης χ, φύλο χ, γονέας 1, γονέας 2, πρέπει να είμαι ένας αριθμός. Γιατί αν είμαι μόνο ένας αριθμός και δεν έχω εθνική ταυτότητα και ρίζες, τότε θα είμαι ο τέλειος σκλάβος στα οικονομικά τους συμφέροντα. Ο τέλειος καταναλωτής. Γι’ αυτό τους τρομάζουμε τόσο. Γιατί δεν θέλουμε να είμαστε αριθμοί. Θέλουμε να υπερασπιστούμε την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης. (Αυτά λοιπόν φίλε αναγνώστη-τρια, τα λέει η μόλις εκλεγείσα στην Ιταλία Μελόνι…, έχει άδικο; Όταν πάνω από 700.000 επιχειρήσεις στην Ελλάδα αδυνατούν να επιβιώσουν στην αγκαλιά της ανθρωπιστικής και κοινωνικά δίκαιης (!) Ευρώπης;
Όταν σου φεύγουν πάνω από 500.000 νέοι επιστήμονες στην Ευρώπη των ευκαιριών, κάνοντάς τους επίλεκτους μετανάστες! Σοβαρότατο εργατικό-επιστημονικό δυναμικό που το έχει τόσο ανάγκη η χώρα μας, δεν είναι ένα πρόβλημα, που το δημιούργησε η κατά τα άλλα «συνειδητοποιημένη» Ευρώπη των λαών με τις πολιτικές της και τα προγράμματά της; Μήπως δεν έγινε μια επιστημονική αφαίμαξη νέων από την χώρα μας (και όχι μόνο) και συγχρόνως πρόσμιξη πληθυσμών από παντού με πρώτη υπαίτια για το φαινόμενο αυτό την Ευρώπη; Οι αστικές δημοκρατίες της Ευρώπης, είναι στην ουσία «δημοκρατικοφανείς Δημοκρατίες», κατ’ επίφαση ελεύθερα πολιτικά συστήματα που σε εκβιάζουν, χειραγωγούν, ελέγχουν, επιβουλεύονται και ρυθμίζουν το ποσοστό της ελευθερίας σου που εκείνοι γουστάρουν! Έτσι δεν είναι;
Με τα δικά τους ΜΜΕ, τους δικούς τους (ΧΡΗΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟΥΣ) δημοσιογράφους, τις δικές τους τράπεζες, τα δικά τους εκπαιδευτικά συστήματα, τις δικές τους κοινωνικές διαρθρωτικές αλλαγές, τις δικές τους πλατφόρμες, μήπως δεν μας έχουν κάνει ήδη να είμαστε ένας απλός αριθμός; Κυριολεκτικά και μεταφορικά, έχουμε γίνει νούμερα. Αυτό λέει και η Γεωργία. Όπου το διαταραχθέν σύστημα των φαν της παγκοσμιοποίησης με τα παπαγαλάκια του, ξεσηκώθηκε επαναστατώντας μιλώντας για ανθρώπινες αξίες που κινδυνεύουν να χαθούν από την κυρία αυτή που εξέλεξαν οι πολίτες της Ιταλίας. Μήπως (επαναλαμβάνω), οι ανθρώπινες αξίες, δεν τσαλαπατήθηκαν από τις «Δημοκρατίες» της Ευρώπης; Dura lex – sed lex λοιπόν. Σκληρός νόμος αλλά νόμος, το αποτέλεσμα της Ιταλίας και μην σας εκπλήττει.
Υ.Γ. Να δεις τώρα που οι «καλοθελητές» (που πάντα είναι έτοιμοι), θα τρέξουν να με τοποθετήσουν!!!!
