του Βασίλη Χατζηελευθερίου
Ο νέος χρόνος έφτασε, και έφυγε ο παλιός.
Αυτό συμβαίνει πάντοτε, δεν γίνεται αλλιώς.
Αρκεί αυτή η αλλαγή, να γίνει στην ουσία,
μην μπερδευτούν τα μπούτια μας και γίνει συνουσία.
Εάν στο τέλος αντί για δυο, πρέπει να γράφει τρία,
και δεν αλλάζει τίποτα… λουστήκαμε στα κρύα!
Ελπίζω πια και η TV, ν’ ανέβει σκαλοπάτι,
γιατί το… των ηλίθιων, τραβά το μονοπάτι.
Έχουνε κάνει ένα κοινό, ετούτα τα κανάλια,
που από ανθρωποειδή, τους έκαναν βουβάλια!!!!
Ευχόμαστε διάφορα κάθε χρόνος που μπαίνει,
στο τέλος τον τυφλώνουμε, όταν εκείνος βγαίνει.
Δεν φταίει ο χρόνος ρε παιδιά, μα εμείς οι ίδιοι φταίμε,
που απ’ άλλους περιμένουμε, για ό,τι εμείς θέ’με.
Θα έχουμε στην στήλη μας,
και μεσ’ το νέο χρόνο,
ανησυχίες – ΤΟΞΙΚΑ – χαμόγελα και πόνο.
Υγεία είναι το βασικό, να έχει ο καθένας,
κι η σχέση μας με τους γιατρούς, να ’ναι φαλάκρας-χτένας!!!!
Μ’ αυτό το ποίημα το μικρό, σας εύχομαι εκ των έσω,
και όποιος άλλα σκέφτεται, ας έρθει να τον χ…….. !
ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ…