- Η Μητρόπολη, το σημείο που φαίνεται “σαν να χωρίζει σε δύο διαφορετικούς κόσμους” τον εμπορικό δρόμο της πόλης
- Να δοθούν αφορμές να επιστρέψει ο κόσμος προς την Επάνω Σκάλα ζητούν επιχειρηματίες, που δραστηριοποιούνται ακόμη στην περιοχή
Πριν λίγα εικοσιτετράωρα μόλις, όποιος περπατούσε στην οδό Ερμού, στην κεντρική αγορά της Μυτιλήνης, θα έβλεπε πως έσφυζε από ζωή, από κατοίκους και επισκέπτες της πόλης που κατέβηκαν στη «Λευκή Νύχτα». Φυσικά, τις υπόλοιπες μέρες και ώρες η κίνηση είναι σαφέστατα μειωμένη, αλλά αυτό που εύκολα διαπιστώνει κανείς είναι πως στην πραγματικότητα η αγορά έχει δύο “πρόσωπα”: Εκείνο της πολυσύχναστης Ερμού από το ύψος των Κεντρικών Λυκείων έως τη Μητρόπολη, κι εκείνο της άδειας κι έρημης Παλιάς Αγοράς, από τη Μητρόπολη έως και το ΙΚΑ στην Επάνω Σκάλα.
Η αντίθεση μεταξύ των δύο πλευρών της κεντρικής αγοράς της πόλης είναι πάρα πολύ έντονη. Στο πρώτο μισό, σε αυτό δηλαδή που ξεκινά από την Πλατεία Κυπρίων Πατριωτών και που πρακτικά βρίσκεται πίσω από την προκυμαία της Μυτιλήνης, συγκεντρώνεται σήμερα το σύνολο σχεδόν της κίνησης των καταναλωτών και της δραστηριότητας των εμπόρων. Καταστήματα ρούχων, κοσμημάτων, οπτικών, αρωμάτων, ειδών σπιτιού και ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, καθώς και μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα, λίγα ψαράδικα και κρεοπωλεία συνθέτουν το εμπορικό μωσαϊκό, που συμπληρώνεται και από λίγα καφέ και ζαχαροπλαστεία. Μεταξύ όλων αυτών – κάτι, που έχει τη σημασία του – και τα υποκαταστήματα των τραπεζών της πόλης, ταξιδιωτικά πρακτορεία, αρκετές υπηρεσίες… Θαρρεί κανείς πως όλη η πόλη ζει και αναπνέει σε αυτή την περιοχή και στις παρακείμενες γειτονιές.
Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι τη Μητρόπολη, που έχει καταλήξει να γίνει ένα σημείο – σύνορο, πέρα από το οποίο η εικόνα αλλάζει δραματικά! Τα ενοικιαστήρια στις βιτρίνες των καταστημάτων σκιαγραφούν αυτή την εικόνα ερήμωσης, που επικρατεί σε όλο το μήκος της Παλιάς Αγοράς. Είναι χαρακτηριστικό πως αν ξεκινήσουμε να μετράμε τα κλειστά μαγαζιά από τα κεντρικά Λύκεια, μέχρι το ύψος της πλατείας Σαπφούς, θα έχουμε εντοπίσει 2-3 μόλις, γύρω από το Πηγαδάκι έχουν προστεθεί άλλα 9-10 και από εκείνο το σημείο μέχρι και το ΙΚΑ θα έχουμε μετρήσει πάνω από 30! Επιπλέον, ακόμη και η κίνηση στο δρόμο είναι μειωμένη, ακόμη και αν πρόκειται για μια περιοχή με αξιοθέατα, όπως το Γενί Τζαμί, το Τσαρσί Χαμάμ και όχι μόνο, που δίνουν αφορμή σε επισκέπτες της Μυτιλήνης να περπατήσουν προς τα εκεί και να εξερευνήσουν την περιοχή και τα καταστήματά της.
«Ό,τι κλείνει, δεν ανοίγει»
Απογοητευμένοι από την εικόνα της Παλιάς Αγοράς είναι οι επιχειρηματίες της περιοχής και κυρίως εκείνοι, που διατηρούν εκεί τα καταστήματά τους εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Ο ζαχαροπλάστης, Γιώργος Ψωμαδέλλης, που εδώ και 30 χρόνια περίπου διατηρεί την επιχείρησή του στην Επάνω Σκάλα, αποδίδει στην οικονομική κρίση, που είχε σαν αποτέλεσμα να κλείσουν αρκετές επιχειρήσεις, την εικόνα ερήμωσης στην Παλιά Αγορά. «Παλιά εδώ υπήρχαν αρκετά μαγαζάκια, αλλά άρχισαν το ένα μετά το άλλο να κλείνουν. Κυρίως με την οικονομική κρίση, φάνηκε πως δεν υπάρχει γυρισμός για την περιοχή. Αλλά και το πώς έγινε ο δρόμος εδώ, ήταν ταφόπλακα για τις επιχειρήσεις» υποστηρίζει στα «ΝΕΑ της Λέσβου», σχολιάζοντας μάλιστα πως ακόμη και όταν τεθεί προς πώληση μια επιχείρηση το ενδιαφέρον για να την αγοράσει κανείς είναι ελάχιστο έως μηδαμινό.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα που περιγράφει ο Παναγιώτης Γκιργκέτσος, που μαζί με τον αδερφό του Βάιο διατηρεί εδώ και 28 χρόνια ένα αρτοποιείο. «Παλιά όλα τα καταστήματα της αγοράς ξεκινούσαν από το ΙΚΑ και έφταναν έως τη Μητρόπολη. Τώρα συμβαίνει το αντίθετο. Ό,τι κλείνει εδώ στην Παλιά Αγορά, δεν ξανανοίγει δυστυχώς, έχουμε μείνει πολύ λίγες επιχειρήσεις» επισημαίνει και όπως λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου, «κανονικά θα έπρεπε να μας πληρώνουν για να μένουμε ανοιχτοί εδώ».
Χρειάζεται κόσμος
Ο κ. Γκιργκέτσος δεν μένει στη διαπίστωση της εικόνας, που έχει διαμορφωθεί στην Παλιά Αγορά της Μυτιλήνης, αλλά επισημαίνει τι θεωρεί πως πρέπει να γίνει, ώστε να υπάρχει μια προοπτική για να αλλάξει η κατάσταση: «Χρειάζεται κόσμος. Παλιά λειτουργούσε εδώ κοντά ένα τμήμα του Πανεπιστημίου, αλλά έκλεισε και αυτό, και το ΙΚΑ παρακμάζει. Χρειάζεται να έρθει μια υπηρεσία εδώ κοντά, ίσως και να γίνει ένας τερματικός σταθμός για λεωφορεία, που έρχονται από τη βόρεια πλευρά της Λέσβου. Να αποκτήσει κίνηση και ζωή η περιοχή, για να υπάρξει ενδιαφέρον εμπορικής δραστηριότητας».
