του Βασίλη Χατζηελευθερίου
Και επειδή αυτές τις μέρες φοριέται πολύ ο κ. Δένδιας, είπα να του αφιερώσω ένα τετράστιχο:
Είσαι ατίθασο παιδί
της πιάτσας και του χάους,
μπροστά σου μοιάζουν παιδικά,
Άουσβιτς και Νταχάου!!! (άσχετο).
Μετά λοιπόν από την τετράστιχη έμπνευση-αφιέρωση προς τον κ. Δένδια, ας προσγειωθούμε στα καθ’ ημάς.
Δεν ξέρω περί κορονοϊών – shelf test – Πάσχα και Λαμπροβδομάδες. Αυτά τα έχουνε λύσει, απλά ψάχνουν τον τρόπο πώς να μας τα ξεφουρνίσουν ότι «το σχέδιό τους», έχει ακόμα πολύ δρόμο. Το θέμα μας λοιπόν σήμερα είναι η αφέλεια – η κακή μνήμη και ότι ενδίδουμε ευκόλως. Πιο συγκεκριμένα: Μην κάνουμε χαζοχαρούλες, επάρσεις και τσιτώματα, για την ομολογουμένως πολύ καλή εμφάνιση Δένδια στην Άγκυρα και νομίζουμε ότι τους στριμώξαμε ή τους στεναχωρήσαμε… απλά, στο γήπεδό τους τώρα τους κάναμε (για άλλη μια φορά), γνωστή την παραβατικότητά τους εις βάρος μας και την δική μας πίστη και ταύτιση με το Διεθνές Δίκαιο και την ευρωποίηση (διεθνοποίηση) των προβλημάτων μας. Πράγμα που δεν θέλει η Τουρκία, αλλά απεναντίας θέλει να τα βρούμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ (χωρίς διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες). Μ’ άλλα λόγια, μια απ’ τα ίδια. Τσεκάραμε τα υπαρκτά προβλήματά μας. Μην κάνουμε λοιπόν χαζοχαρούλες. Μην ξεχνάμε ότι στα δύσκολα, ιστορικά η Ευρώπη, στις όποιες διενέξεις είχαμε με την Τουρκία, κώφευε επιδεικτικά και προκλητικά (1922-1955-1965-1974-1996 ε τσε τερά / ε τσε τερά που λέν και στο χωριό μου). Εμείς για την Ευρώπη είμαστε η ΣΥΖΥΓΟΣ = σιγουράκι, ό,τι μας πει το κάνουμε, είμαστε εξαρτώμενοι πολιτικο-οικονομικά και μας έχει σήκω-σήκω / κάτσε-κάτσε. Ό,τι ήταν να πάρει το πήρε (και θα παίρνει), και μας έχει για τις διακοπές της και για τα One Nights Stand της. Μ’ άλλα λόγια το ευκολάκι της Ευρώπης. Η καψούρα της Ευρώπης είναι άλλη, η ΤΟΥΡΚΙΑ, ό,τι και να κάνουμε εμείς, όσο και να «στηθούμε». Είναι σαν την ΕΡΩΜΕΝΗ. Όλο την χαϊδεύει, της κάνει τα χατίρια, τα στραβά μάτια… και δώσ’ του χάδια = επενδύσεις στην Τουρκία – χαμηλά κόστη παραγωγής στην Τουρκία, άρα κέρδος για την Ευρώπη και τις βιομηχανίες της.
Σχεδόν όλη η Ευρώπη (ακόμα κι εμείς), έχει επενδύσεις στην Τουρκία, άρα να μην χαζοχαιρόμαστε και πολύ. Διότι το συμφέρον του κεφαλαίου είναι ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ. Να λοιπόόόν. Άλλο ΣΥΖΥΓΟΣ = σιγουράκι, κι άλλο ΕΡΩΜΕΝΗ = Όλο χάδια μη την χάσει.
Α, και κάτι ακόμα. Μη χαιρόμαστε απότομα και σε μεγάλο βαθμό, για τις επαφές (που είναι σωστό να γίνονται) με τους Αιγύπτιους – Λίβυους – Τούρκους, γιατί απλά όλοι τους κυρίως και πρωτίστως, είναι Ισλαμιστές και Μουσουλμάνοι (έτσι ήρεμα το λέω).
Αυτές τις λίγες σκέψεις για σήμερα. Αύριο «μεγάλη μέρα».
Υ.Γ. Λίγο διάβασμα στην παγκόσμια θρησκευτική ιστορία και θα καταλάβετε τι είναι Μουσουλμανισμός, τι Ισλαμισμός, ποιος ο ρόλος αυτών των θρησκειών στην ζωή και στην καθημερινότητα των πιστών τους, και ποιοι οι στόχοι αυτών των θρησκειών;
