Στη Μυτιλήνη είχε την ευκαιρία να επιστρέψει πρόσφατα η εκπαιδευτικός – συγγραφέας Έλενα Χουσνή για την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της “Χρυσή Εκδίκηση – Η πτώση μιας δυναστείας” που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ.
Πρόκειται για ένα αστυνομικό αφήγημα ενταγμένο στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης που κυριαρχεί ως φόντο, αλλά και ως κινητήριος μοχλός της δράσης των ηρώων.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: Πώς συνδέεται η δολοφονία της κόρης ενός επιχειρηματία με την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη; Πίσω από τους στίχους κρύβεται η προσπάθεια αποτίναξης μιας εθνικής μάστιγας μέσα από κωδικοποιημένα μηνύματα, που τρεις άνθρωποι καλούνται να ανακαλύψουν τι σημαίνουν. Ένας μυστηριώδης συλλέκτης γραμματοσήμων “υπογράφει” δύο εγκλήματα ως ανταπόδοση σε ένα μεγαλύτερο, εθνικό. Τα κομμάτια σιγά-σιγά βρίσκουν τον συνεκτικό τους ιστό αποκαλύπτοντας στο μεταξύ υπόγειες διαδρομές ενοχής, παραπλάνησης, εκμετάλλευσης και προσωπικών τραγωδιών…
Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια σύντομη κουβέντα με την συγγραφέα Έλενα Χουσνή με την ευκαιρία της επιστροφής της στη Μυτιλήνη μετά από χρόνια όταν είχε βρεθεί στο νησί, για επαγγελματικούς λόγους. Οι φιλίες που απέκτησε τότε, όπως διαπίστωσε, παραμένουν αναλλοίωτες και είναι βέβαιο ότι η νέα συγγραφέας έχει το δικό της κοινό στο νησί.
– Γιατί αστυνομικό;
«Δύσκολο να απαντήσω σε αυτό. Σίγουρα η Αστυνομική Λογοτεχνία ήταν πάντα ένα αγαπημένο είδος που διάβαζα βουλιμικά. Δεν νομίζω ότι ήταν μια ειλημμένη εξ αρχής απόφαση. Θα έλεγα ότι με πήγε από μόνο του. Κάθε ιστορία που ξεκινούσα να αφηγηθώ καθ’ οδόν λάμβανε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που έχει ένα αστυνομικό αφήγημα. Έτσι θα έλεγα ότι περισσότερο με “επέλεξε“ παρά την επέλεξα. Και εύχομαι να μπορέσω να ανταποκριθώ επάξια σε αυτό το κάλεσμα».
–Έχει φανατικούς φίλους η αστυνομική λογοτεχνία, δεν είναι έτσι;
«Ισχύει αυτό. Αν και υπήρξε ένα είδος που λοιδορήθηκε και δέχθηκε στο παρελθόν πολλές επιθέσεις ως “παρα-λογοτεχνία“ ή κακή λογοτεχνία, ευτυχώς, έχει αποκτήσει τη θέση που της αξίζει και πλέον θα λέγαμε ότι ζει την “χρυσή εποχή“ της. Γιατί τώρα συμβαίνει αυτό; Πρώτος και βασικός λόγος είναι αυτή η γοητεία, η έλξη που δημιουργεί πάντα στους ανθρώπους η “σκοτεινή πλευρά της σελήνης“. Το έγκλημα, η παρανομία, οι σκοτεινές πτυχές, οι “μαύροι“ χαρακτήρες έχουν μια ιδιόμορφη εξαγνιστική επιρροή γιατί ακριβώς αντιπαρατίθενται στην φωτεινή πλευρά. Και επειδή στο αστυνομικό μυθιστόρημα υπάρχει σχεδόν πάντα μια δικαίωση, και μια νίκη του καλού, ο αναγνώστης νιώθει δικαιωμένος γιατί στο βιβλίο, στην μυθοπλασία γίνεται αυτό που, δυστυχώς, δεν γίνεται στη ζωή, η επικράτηση δηλαδή του δικαίου. Επίσης στο αστυνομικό ο αναγνώστης έχει μια παράλληλη πορεία με τον συγγραφέα κατά κάποιο τρόπο. Δηλαδή προχωρώντας την ανάγνωση προσπαθεί και αυτός να βρει απαντήσεις, να υποθέσει, να “μεταφράσει“ τις ενδείξεις. Αυτό είναι μοναδικό στην αστυνομική λογοτεχνία και είναι ένας ακόμη λόγος που έχει φανατικούς οπαδούς».
–Η επιστροφή στη Μυτιλήνη είχε όμως και ένα συναισθηματικό βάρος για σας…
«Ένα πολύ μεγάλο συναισθηματικό βάρος γιατί η Μυτιλήνη είναι ένα νησί στο οποίο βρέθηκα τυχαία λόγω διορισμού, αλλά το αγάπησα βαθιά και εξακολουθώ να το έχω στην καρδιά μου. Η παρουσίαση του βιβλίου λοιπόν ήταν και μια ευκαιρία να επιστρέψω και να ξαναδώ αγαπημένα μέρη και ανθρώπους. Και αυτό ήταν μεγάλη χαρά για μένα».
