Της Μαρίας Παπαπαναγιώτου*
Στην ολοκλήρωση, ακριβώς, μιας δεκαετίας από τον Αύγουστο του 2015 έως σήμερα, η Μυτιλήνη βίωσε τις «λυτρωτικού τύπου» χθεσινές υποσχέσεις της κυβέρνησης, τις οποίες ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου έκανε επισκεπτόμενος τη Λέσβο, και προσερχόμενος, όπως ο ίδιος είπε, στο νησί μας με «ταπεινότητα». Οι δηλώσεις του κυρίου Πλεύρη είχαν σαφώς το χαρακτήρα της αναγνώρισης των προβλημάτων σε τούτο το πολύπαθο νησί, και ο ίδιος δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι ναι, η Λέσβος είναι αυτή που διεθνώς συνδέθηκε με το «στίγμα» (αν και δεν το αποκάλεσε έτσι) του μεταναστευτικού. «Δεν θα λειτουργεί στο νησί δεύτερη δομή», είπε ο υπουργός. «Δεν μπορώ να δεσμευτώ για τη Βάστρια», είπε την ίδια ώρα. «Ναι, θα συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε την τοπική κοινωνία, όχι δεν θέλουμε να εξαγοράσουμε τη θέση των τοπικών αρχών».
Ο Θάνος Πλεύρης τοποθετήθηκε στη θέση του υπουργού Μετανάστευσης από τον πρωθυπουργό στον τελευταίο ανασχηματισμό, με ειδική σημειολογία, μια και ακόμη και σήμερα μιλά ο ίδιος ευθέως για «λαθρομετανάστευση». Του ζητήθηκε να υλοποιήσει με αποφασιστικότητα, και να εκφράσει με σαφήνεια, και την ευφράδεια που διαθέτει, τη στροφή της κυβέρνησης στην αυστηροποιημένη της πολιτική. «Θέλω να είμαι ο υπουργός που θα συνδεθεί με την εξάλειψη των μεταναστών και όχι με την αύξησή τους», δήλωσε, υποσχόμενος ταυτόχρονα ότι θα εφαρμοστούν οι ειλημμένες κυβερνητικές αποφάσεις για ισοζύγιο επιστροφών και ροών, ενώ επί του παρόντος αυτό είναι αρνητικό.
Ακούγοντας κανείς τον Υπουργό Πλεύρη, θα μπορούσε να πεισθεί ότι τα βάσανα για το νησί αυτό τελειώνουν. Τι είναι όμως εκείνο που παραμένει αστάθμητος παράγοντας; Σαφέστατα, οι διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις που ξαφνικά ενδέχεται να αλλάξουν τη στρόφιγγα των ροών, με ρυθμό τέτοιο που το «δόγμα» – όπως ο υπουργός το χαρακτήρισε – για «άσυλο ή απέλαση, κι αν όχι, φυλάκιση», ναι μεν να συνεχίσει να ισχύει, να μην προλαβαίνει όμως να εφαρμόζεται, έτσι ώστε η Λέσβος να ξαναδεί υπερφόρτωση αφίξεων, αντίθετα με ό,τι σήμερα η κυβέρνηση διαβεβαιώνει.
Το δεύτερο στοιχείο, που αν και ο κύριος Πλεύρης το υπόσχεται αλλά η εμπειρία των 10 ετών δείχνει πως δύσκολα θα γίνει πραγματικότητα, είναι η «απάλειψη του στίγματος» από τη Λέσβο ότι παραμένει τόπος μεταναστών. Συνεπώς, η ασφάλεια για τον τουρισμό ή και για μεγάλες επενδύσεις, εξακολουθεί να παραμένει δυνητικά υπό αίρεση για άγνωστο πόσο. Και βέβαια, το τρίτο και κυριότερο ζήτημα είναι το «πέπλο του αθέατου» που καλύπτει το υπερκάμπ φιλοξενίας της Βάστριας. Γιατί η κυβέρνηση το θέλει τόσο πολύ; Γιατί δαπανήθηκαν κονδύλια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, εις πείσμα των αδιασάλευτων αντιδράσεων των τοπικών αρχών και κοινωνιών; Ποιοι είναι οι λόγοι, που ίσως μόνον η κυβέρνηση και η Ευρώπη γνωρίζουν, που έπρεπε να χτιστεί η πολιτεία μαμούθ; Αφού θα διατηρηθεί μία δομή, γιατί η Βάστρια έπρεπε να χτιστεί, όταν υπήρχε στον Καρά-Τεπέ, για τον οποίο επίσης πολλά εκατομμύρια έχουν δαπανηθεί; Πώς ο υπουργός Μετανάστευσης μιλάει για μείωση, έως εξάλειψη των μεταναστών, όταν στην ΚΕΔ (Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή) της Βάστριας υπάρχουν διώροφα κτίσματα που με τη σχετική «ελαστικότητα» στη χωρητικότητα, θα μπορούν να φιλοξενούν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων;
«Θα είναι κέντρο κλειστού τύπου, αλλά δεν μιλάμε για φυλάκιση εντός των κλειστών δομών», ανακοίνωσε χθες ερωτηθείς για τη Βάστρια ο Θάνος Πλεύρης, ενώ επιμέναμε στις ερωτήσεις μας. Όμως η ΚΕΔ της Βάστριας, εκτός από σούπερ-μάρκετ, σχολεία, ιατρεία, διαθέτει και φυλακή! Είναι το στοιχείο που δεν έπαψε να πυροδοτεί την μέγιστη ανησυχία των κατοίκων, ότι η Λέσβος τελικά θα κληθεί να φιλοξενεί τα πιο εγκληματικά στοιχεία εκ των μαζών των μεταναστών που θα προσεγγίζουν την Ευρώπη, και γιατί όχι, και αυτών που η ΕΕ θα επιστρέφει.
Διά του υπουργού Μετανάστευσης η κυβέρνηση χθες αποπειράθηκε, παρόλα αυτά, να πείσει ότι θα κάνει το παν για το καλό του νησιού – το οποίο εκείνη γνωρίζει – αν και «οι θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι επίσης σεβαστές», είπε ο Θάνος Πλεύρης. Ο Περιφερειάρχης, Κώστας Μουτζούρης, μαθαίνουμε, ήταν για άλλη μια φορά κάθετα αντίθετος για το άνοιγμα της Βάστριας κατά τη συνάντησή τους, αλλά δεν κατάφερε να αποσπάσει την παραμικρή δέσμευση για τη μη λειτουργία της. Ποιο είναι δηλαδή το καλό του νησιού υπό το νέο «δόγμα»; Πόσο κινδυνεύουμε από μια νέα Μόρια και μια φωτιά στο δάσος Natura; Εν τέλει, τι είναι αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει από μήνα σε μήνα ή από χρονιά σε χρονιά;
Κλείνοντας, θυμίζουμε την αποκάλυψη που είχαμε κάνει σε παλαιότερα φύλλα των Νέων της Λέσβου. Η Βάστρια αποτελεί, για πρώτη φορά στα χρονικά της ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου, δομή «συνδιαχείρισης» με τις ευρωπαϊκές αρχές (!) – την οποία ανακοίνωσε και χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά την φωτιά που κατέστρεψε ολοσχερώς το ΚΥΤ στη Μόρια τον Σεπτέμβριο 2020. Και ναι (μετά τις φλόγες) η κυβέρνηση επέλεξε γι’ αυτό, τη δασική έκταση στη Βάστρια. Για το καλό μας.
*Η Μαρία Παπαπαναγιώτου είναι συμπατριώτισσά μας δημοσιογράφος των Αθηνών της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ έχοντας περάσει από τους μεγάλους Τηλεοπτικούς Σταθμούς και άλλα Μέσα Ενημέρωσης, καθώς έχει εξειδίκευση και αναγνωρισμένη εμπειρία και προσφορά σε θέματα Αυτοδιοίκησης και τουρισμού υγείας και ευεξίας για τα οποία θεωρείται ειδήμων. Η Μαρία Παπαπαναγιώτου τιμώντας τη γενέτειρά της και όταν οι υποχρεώσεις της, τής το επιτρέπουν συνεργάζεται με τα ΝΕΑ της ΛΕΣΒΟΥ με την αρθρογραφία και τις παρεμβάσεις της.
