του Παναγιώτη Ανδριώτη*
Το ελαιοκομικό Μητρώο θα βοηθήσει να γνωρίσουμε τις ελαιοκομικές εκτάσεις, την κατάτμησή τους και τις ποικιλίες που αναπτύσσονται.
Με τον τρόπο αυτό θα προκύψει ένα αξιόπιστο σύστημα γεωγραφικών πληροφοριών ελαιοκομικού τομέα, το οποίο θα μπορεί να βοηθήσει στην γενικότερη λήψη αποφάσεων, για την βιωσιμότητα και ανάπτυξη του ελαιοκομικού τομέα.
Η κατάρτισή του επομένως, και η υποχρεωτική δήλωση συγκομιδής ελαιοκάρπου σε εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας, δεν έχουν κάτι αρνητικό.
Η προσπάθεια κατάρτισης ελαιοκομικού μητρώου στην χώρα μας είχε, νομίζω, ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας του 2000, και η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε, χωρίς να ολοκληρωθεί. Ελπίζουμε τώρα να ολοκληρωθεί, αν και η γραφειοκρατία που κρύβεται μας φοβίζει, όπως επίσης μας φοβίζει η εσπευσμένη προσπάθεια κατάρτισής του.
Ας εξηγήσουμε τι εννοούμε: Η κατάρτισή του για τον Νομό μας πρέπει να γίνει από την Διεύθυνση Γεωργίας της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Έχουμε αμφιβολία κατά πόσο η διεύθυνση Γεωργίας θα μπορέσει να ανταποκριθεί μέσα στις προθεσμίες, και να επεξεργαστεί τις δηλώσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε μια κατ’ εξοχήν ελαιοκομική περιοχή, και τα αιτήματα θα είναι πολλά.
Η δήλωση συγκομιδής δεν έχει πρόβλημα, καθώς εύκολα προκύπτει από την καρτέλα παραγωγού στο ελαιοτριβείο, και επίσης το χρονικό διάστημα για την υποβολή της είναι αρκετό (τέλη Μαΐου).
Η διάκριση όμως της παράγωγης κατά ελαιοτεμάχιο και ποικιλία δεν είναι όσο φαίνεται εφικτή.
Να σημειώσουμε ότι αυτά έρχονται να κουμπώσουν και με την άλλη απαίτηση από τους παραγωγούς, να έχουν κατά την μεταφορά του προϊόντος από το χωράφι στο ελαιοτριβείο, ψηφιακό δελτίο αποστολής. Το ότι η ζύγιση γίνεται στο ελαιοτριβείο και όχι στο χωράφι, είναι ψιλά γράμματα για τους άσχετους γραφειοκράτες, που συνέταξαν τις διατάξεις – ζουρλομανδύα. Το ότι σε πολλές περιοχές δεν υπάρχει αξιόπιστη πρόσβαση στο Ίντερνετ, ούτε αυτό το έλαβαν υπόψη τους. Δεν αναφέρομαι στην δυσκολία χρήσης του Ίντερνετ, από αρκετούς παραγωγούς, τι θα κάνουν αυτοί θα πάρουν και τον λογιστή μαζί τους στο χωράφι.
Εντελώς φυσιολογικά λοιπόν η εφαρμογή του μετατέθηκε άρον – άρον για την επόμενη χρονιά.
Ποιος είναι ο κρυμμένος στις λεπτομέρειες διάβολος;
Είναι χωρίς καμιά αμφιβολία τα εξωφρενικά πρόστιμα που απειλεί το άρθρο 5 της σχετ. ΚΥΑ αριθμ. 77979/2025. Για τους παραβάτες που κάνουν ανακριβή δήλωση αριθμού ελαιοδέντρων, ή ανακριβή δήλωση ποσοτήτων παραδοθέντος ελαιοκάρπου.
Θα παραθέσουμε παρακάτω το πλήρες κείμενο των κυρώσεων, για να είναι απολύτως βάσιμος ο χαρακτηρισμός εξωφρενικός. Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι το πρόστιμο των 60 ευρώ για κάθε ελιά που μετρήθηκε λάθος (πάνω ή κάτω), είναι ίσο με την μέση τιμή ενός ελαιοδέντρου παραγωγικής ηλικίας. Δεν το μέτρησες σωστά, κατάσχεται.
Αν δηλώσεις 100 κιλά βρώσιμες περισσότερες ή λιγότερες, τότε το πρόστιμο είναι 150 ευρώ, και εδώ λογική κατάσχεσης.
Είναι επομένως ξεκάθαρο ότι οι ελαιοπαραγωγοί δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με τέτοια μέτρα, λες και παράγουν κάτι ΠΑΡΑΝΟΜΟ.
Η ΚΥΑ επομένως στις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να τροποποιηθεί, τα πρόστιμα είναι εξοντωτικά. Σε αντίθετη περίπτωση οι μικροί παραγωγοί (όχι ασήμαντοι), οδηγούνται στην εγκατάλειψη της ελαιοκαλλιέργειας.
Σημαντικό επίσης είναι να δοθεί οδηγία για ανοχή λαθών της τάξεως του 10%. Η απόλυτα ακριβής μέτρηση δεν είναι εφικτή, και εν πάση περιπτώσει οι δηλώσεις ας γίνουν με βάση τα υφιστάμενα συμβόλαια, τα οποία αναφέρονται σε αριθμό δένδρων.
Επισημαίνουμε επίσης ότι σε τοπικό επίπεδο η ανάθεση αυτής της εργασίας στην Διεύθυνση Γεωργίας της Περιφέρειας, με όση καλή διάθεση και να έχει η υπηρεσία, θα μπλοκάρει, από το βάρος της διαδικασίας.
*Ο Παναγιώτης Ανδριώτης είναι Οικονομολόγος – συνταξιούχος διευθυντής Τράπεζας
