του Βασίλη Χατζηελευθερίου
*** Εφτά Ρομά σ’ ένα δωμά, που να ξαπλώ να κλείσεις μά;
Το ένα μάτι σου κλειστό, το άλλο κάργα ανοιχτό.
Ο ένας λέει όλο βλακεί, ο άλλος λέει χαζομά,
σού ’χει σαλέψει το αυτί, κι ο ύπνος πέταξε και πά….
Εφτά Ρομά σ’ ένα δωμά, πεθερικά-γαμπροί-μωρά,
κόρες και νύφες ανακά, κι ένα «σφικτό» στα πεταχτά.
Επίδο παίρνουν από δω, επίδο παίρνουν από κει,
λούφα ραχάτι κι αραχτοί, δουλειά δεν ξέρουν τι θα πει.
Εφτά Ρομά σ’ ένα δωμά, και το μυαλό στην ζητιανιά,
πατέρες στα δεκαεφτά, και μάνες μόλις δώδεκα!!!
Δεν πάει στρατό έχει μωρά, είναι «προστάτης» μια χαρά,
πολύτεκνος και αραχτός, κ’ είναι και «κρίμα» και «φτωχός»!!!!
Ρε Μπαλαμέ δώσε παρά, για να ταΐσω τα μωρά,
να πάρω γάλα και ψωμί, πού ’ναι για μέρες νηστικοί….
Και άμα θέλεις «ρουφηξιές», και πιο βαρβάτες «ντουμανιές»,
ασήμωσε κάτι παραπά, και θα ’χεις πρά που «σπαρταρά»!!!
Καλοί δεν λέω οι Ρομά, μα πιο πολύ γουστάρω πια,
όλους αυτούς που κλαψουρί, να ενταχθούν στην κοινωνί.
Πάρε στο σπίτι σου δυο-τρεις ή στην δουλειά σου αν μπορείς,
να σου τα κάνουν θερινά, γιατί απλά είναι… ΡΟΜΑ!!!!!
Κι ας είναι, κει έξω μερικοί, «φιλεύσπλαχνοι» και «πονετικοί»,
να σου πουλάνε «ανθρωπιά», και να ’ναι οι τσέπες τους γεμά……
Αυτά τα λίγα κι αν σ’ αρέ, κι αν δεν σ’ αρέ ξκουζεμουά,
μεσ’ την σκακιέρα του ντουνιά, είναι το ΜΑΤ και το ΡΟΥΑ…
(Αφιερωμένο το σημερινό στον «χαμένο χαλκό» από τις ράγες των τρένων………)
ΥΓ: Αυτό γίνεται και τραγούδι σε μουσική Άκη Πάνου, και στίχους δικούς μου!!!!
