Για την προσεχή Δευτέρα έχει προγραμματιστεί από την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας της Περιφέρειας η έναρξη της τρίτης διαβροχής κατά του δάκου της ελιάς σε μία περίοδο κατά την οποία ο ελαιώνας της Λέσβου βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή, καθώς τα φορτωμένα με καρπό ελαιόδεντρα χρειάζονται νερό και οι αγρότες να αντλήσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων των χωραφιών τους.
Χωρίς βροχοπτώσεις
Οι ασθενείς βροχοπτώσεις του τελευταίου διαστήματος έδωσαν κάποια πρόσκαιρα χαμόγελα στους αγρότες και αυτό όχι σε όλη τη Λέσβο, καθώς την περίοδο που διανύουμε ο ελαιώνας σύμφωνα με τους γεωπόνους χρειάζεται βροχοπτώσεις μικρής και μεσαίας έντασης, αλλά μεγάλης διάρκειας. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι σε περιοχές της Λέσβου όπου παρατηρείται συρρίκνωση του καρπού από την ανομβρία στους ξερικούς ελαιώνες του τόπου μας κάποιοι αγρότες έχουν «βάλει μπροστά» τα μοτέρ στα πηγάδια, ποτίζοντας κάθε μέρα και από έναν αριθμό ελαιόδεντρων που δείχνουν να έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη από νερό. Όπως τονίζει ο πρόεδρος του συνδέσμου ελαιοτριβείων Γιώργος Κατζανός μιλώντας στα Νέα της Λέσβου «αυτή την περίοδο το νερό είναι περισσότερο πολύτιμο από κάθε τι άλλο για τον ελαιώνα της Λέσβου, οι ελιές χρειάζονται νερό για να μπορέσουμε να κρατήσουμε αυτήν την μεγάλη παραγωγή που φαίνεται να έχει η Λέσβος, η οποία θα ενισχύσει όσο να ‘ναι την οικονομία του τόπου μας κατά την διάρκεια του χειμώνα».
Εκτιμήσεις
Οι εκτιμήσεις για την παραγωγή της προσεχούς περιόδου ξεκινούν από τους 15.000 τόνους λαδιού φτάνοντας μέχρι και στους 20.000 τόνους λαδιού και το ακριβές ύψος θα εξαρτηθεί από τις κλιματολογικές και καιρικές συνθήκες που έχουμε μπροστά μας μέχρι τη συγκομιδή. Με άλλα λόγια αν η ανομβρία συνεχιστεί για το κρίσιμο επόμενο διάστημα ο καρπός θα συρρικνωθεί και όπως εξηγεί και ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας της Περιφέρειας, Γιώργος Λαγουτάρης, στα Νέα της Λέσβου «η καρπόπτωση που είχαμε και πρώιμα εκτός του ότι μπορεί για κάποιες περιπτώσεις να οφείλεται σε ασθένειες, λάβετε υπόψη ότι αποτελεί και έναν μηχανισμό του ίδιου του ελαιόδεντρου, το οποίο όταν έχει πολύ καρπό και δεν έχει τις δυνάμεις για να τον κρατήσει ουσιαστικά με τον τρόπο που η φύση γνωρίζει ρίχνει το περιττό βάρος».
Επισημαίνοντας την ανάγκη οι αγρότες να βρίσκονται στα χωράφια τους και να τα καλλιεργούν σωστά παρατήρησε ότι «τα τελευταία χρόνια ο λεσβιακός ελαιώνας έχει δύο όψεις: Από τη μία η εγκατάλειψη χωραφιών και η πλημμελής καλλιέργειά τους, από την άλλη όμως βλέπουμε κυρίως τους αγρότες της νέας γενιάς να προσπαθούν και να ψεκάζουν χρησιμοποιώντας τα τεχνολογικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους ακόμα και για το καλύτερο δέσιμο του ανθού, αλλά και γενικότερα για την αύξηση της παραγωγής τους».
Η ελαιοπαραγωγή
Η ελαιοπαραγωγή είναι διάσπαρτη σε όλη τη Λέσβο με τις νότιες περιοχές να είναι περισσότερο ενισχυμένες σε σχέση με τα βόρεια. Με άλλα λόγια, η Γέρα, το Πλωμάρι και λιγότερο ο Πολιχνίτος βρίσκονται στις πρώτες θέσεις από πλευράς παραγωγής. Σε αυτό συμφωνεί και το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Ελαιοτριβείων Λέσβου Βασίλης Κοκκινοφόρος, ο οποίος σημειώνει στην εφημερίδα μας ότι «αν όλα πάνε καλά και έχουμε βροχοπτώσεις το αργότερο μέσα στο Σεπτέμβριο, μπορούμε πιστεύω να φτάσουμε και τους 20.000 τόνους. Και μόνο που βλέπει κανείς τα δέντρα καταλαβαίνει ότι έχουμε μπροστά μας μία καλή χρονιά, αρκεί να κρατήσουν τις ελιές, σας τονίζω και πάλι».
Συγκρατημένος σε σχέση με τον κ. Κοκκινοφόρο εμφανίζεται ο ελαιοτριβέας και εκ των εργοληπτών της δακοκτονίας Χαράλαμπος Παπαδέλλης, τονίζοντας στα Νέα της Λέσβου ότι «θα έχουμε μία από τις καλύτερες «κισήρες» χρονιές και θεωρώ ότι μία ποσότητα ελαιολάδου στους 15.000 τόνους είναι ένας εφικτός στόχος, δεν θα τους ξεπεράσουμε όμως».
Η δακοκτονία
Μέχρι τώρα ο δάκος δεν έχει χτυπήσει στον καρπό της ελιάς και αυτό είναι μία εκτίμηση που διατυπώνεται από πολλές διαφορετικές πλευρές σε όλο το “κύκλωμα” του ελαιολάδου στη Λέσβο. Ο κ. Κοκκινοφόρος σημειώνει ότι δεν έχουμε δάκο, καθώς όπως δηλώνει «σε 32 παγίδες που βάλαμε σε δικά μας κτήματα για να δοκιμάσουμε, έχουμε μετρήσει μέχρι τώρα 350 δάκους, που είναι αστείος ο αριθμός για αυτές τις παγίδες».
Από τη δική του πλευρά ο κ. Παπαδέλλης επισημαίνει ότι «δάκος υπάρχει, όπως μας ενημερώνουν και οι γεωπόνοι κατά τη συνεργασία που έχουμε, αλλά δεν έχει χτυπήσει μέχρι τώρα στον καρπό της ελιάς και οι προσπάθειες όλων μας εστιάζονται στο να αποτρέψουμε τέτοια πλήγματα ώστε οι αγρότες να μπορέσουν να πάρουν από τα χωράφια αυτό που πρέπει».
Η δακοκτονία που προγραμματίζεται να ξεκινήσει την ερχόμενη Δευτέρα θα έχει κατά μέσο όρο πενθήμερη διάρκεια. Με άλλα λόγια η Περιφέρεια προχωρά σε μία διαβροχή λιγότερων ημερών από τις 8 για την παρούσα χρονική περίοδο, με στόχο να κάνει μία γενική πλήρη διαβροχή μέσα στο Σεπτέμβριο. Με την μεθεπόμενη και τελευταία διαβροχή του Σεπτέμβρη ουσιαστικά ολοκληρώνεται το πρόγραμμα της δακοκτονίας, αν και είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρηματοδοτήσει η Περιφέρεια επιπλέον ράντισμα αν διαπιστωθεί “καθ’ οδόν για τη συγκομιδή” ότι υπάρχει πρόβλημα από το δάκο. Κάτι τέτοιο ωστόσο από την μέχρι τώρα κίνηση του εντόμου δεν προδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Μιλώντας στα Νέα της Λέσβου ο Αντιπεριφερειάρχης, Πανάγος Κουφέλος, σημείωσε ότι «έχουμε ήδη ξεκινήσει να προγραμματίζουμε την τρίτη διαβροχή κατά του δάκου της ελιάς και προς τούτο θα εκδοθεί από την Περιφέρεια σχετική ανακοίνωση για να ενημερώνουμε τους αγρότες και τους άλλους εμπλεκόμενους, όπως κάναμε και τις δύο προηγούμενες διαβροχές, καθώς επιδιώκουμε τη συνεργασία όλων των πλευρών για να επιτύχουμε το μέγιστο όφελος για τους ελαιοπαραγωγούς μας. Θεωρώ ότι από τις μέχρι τώρα προσπάθειές μας το αποτέλεσμα φαίνεται με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Δεν έχουμε κάποιες ανησυχητικές ενδείξεις δακοπροσβολής και θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια αυτό να συνεχιστεί μέχρι τη συγκομιδή. Είναι άλλωστε η υποχρέωση που αναλάβαμε έναντι των αγροτών του Βόρειου Αιγαίου όταν μας εμπιστεύτηκαν ως Περιφερειακή Αρχή. Ο ίδιος ο Περιφερειάρχης Κώστας Μουτζούρης να θυμίσω ότι είχε θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την βελτίωση των συνθηκών της δακοκτονίας και νομίζω ότι τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα δείχνουν το έμπρακτο ενδιαφέρον μας».
Οι τιμές
Η φετινή ελαιοκομική περίοδος εκτός από παραγωγική έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τις τιμές του προϊόντος που διατηρούνται ακόμα και αυτήν την εποχή σε υψηλά επίπεδα παρά την κάμψη που καταγράφηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην Ισπανία. Στη χώρα μας οι τιμές για τα 3 δέκατα φτάνουν μέχρι τα 3,70 ευρώ το κιλό, στην Ιταλία ο μέσος όρος χώρας είναι στα 4,45 ευρώ το κιλό, στην Ισπανία για την περιφέρεια της Ανδαλουσίας οι μέσες τιμές κυμαίνονται στα 3,82 ευρώ, ενώ και το ελαιόλαδο της Τυνησίας έχει πιάσει τα 3,60 ευρώ.
Οι ελλείψεις σε σπορέλαια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και οι ανατιμήσεις αυτών των προϊόντων ουσιαστικά οδηγούν τους καταναλωτές στη σταθερή αξία για την υγεία που είναι το ελαιόλαδο και αυτό διατηρεί την ανοδική τροχιά των τιμών σε επίπεδα που εξασφαλίζουν για τον αγρότη το κόστος παραγωγής και ένα ικανοποιητικό κέρδος. Αν και κάτι τέτοιο μετριάζεται σε περιοχές, όπως η Λέσβος, όπου το κόστος παραγωγής είναι υψηλότερο καθώς ένα μεγάλο τμήμα του ελαιώνα βρίσκεται σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές.
