-«Φοβήθηκα λίγο, αλλά δεν θα άφηνα ποτέ τη βάρκα»
Δεν πρόκειται να ξεχάσει η 12χρονη αθλήτρια κωπηλασίας – με το περίεργο θηλυκό όνομα του Δία – Διώνη, εκείνο το δοκιμαστικό που έκανε την περασμένη Πέμπτη στη Μυτιλήνη, όταν παρασύρθηκε από τα κύματα στα ανοιχτά στην περιοχή Θέρμα και σώθηκε χάρη στις γνώσεις, την ψυχραιμία της αλλά και την άμεση και συντονισμένη κινητοποίηση όλων των αρμόδιων αρχών της Λέσβου. Η ίδια μάλιστα την επόμενη μέρα έριξε ξανά το σκιφ της στη θάλασσα και αγωνίστηκε συμμετέχοντας με την ομάδα της, από τον Πειραιά, στην πανελλήνια συνάντηση.
Η Διώνη, είναι κόρη της Γεωργίας Δημάκου, πρωταθλήτριας της κωπηλασίας, η οποία μέχρι το 2016 αγωνιζόταν στην εθνική ομάδα και έχει καταλάβει την 5η θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι μέλος οικογένειας κωπηλατών, καθώς εκτός από τη μητέρα και ο πατέρας αλλά και η μεγαλύτερη αδελφή της, Μελία, είναι αθλητές και μόνο ο μικρός 10χρονος αδελφός της δεν έχει ακόμη ξεκινήσει το άθλημα. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι η 14χρονη Μελία βρισκόταν στο σημείο την ώρα που ανατράπηκε η βάρκα της μικρής και παρασύρθηκε από τα κύματα. Η Μελία μπήκε σε σκάφος μαζί με άλλες αθλήτριες και άρχισε να την αναζητά, γύρισε όμως πίσω μισή ώρα αργότερα όταν διαπίστωσαν τον κίνδυνο να παρασυρθούν και εκείνες από τα κύματα.
Την Παρασκευή και το Σάββατο η Διώνη, αφήνοντας πίσω την περιπέτειά της, βρέθηκε στις εγκαταστάσεις του ΝΟΜ στα Θέρμα και διαγωνίσθηκε μαζί με εκατοντάδες αθλητές από 23 σωματεία που πήραν μέρος στην πανελλήνια συνάντηση, η οποία οργανώθηκε για 3η χρονιά στη Μυτιλήνη από το ΝΟΜ. Ο Πρόεδρος του ΝΟΜ, Μαρίνος Ζαχαρίου, λίγο πριν τις απονομές το Σάββατο αναφέρθηκε στο συμβάν, σχολιάζοντας ότι όλα πήγαν καλά. «Ένας προπονητής προσπάθησε να δοκιμάσει μια βάρκα χωρίς να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας εκείνη την ώρα, χωρίς να έχουμε ενημερωθεί εμείς οι διοργανωτές. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, έβαλε ο Ταξιάρχης το χέρι του», είπε χαρακτηριστικά. Μίλησε με θερμά λόγια για την γενναιότητα που επέδειξε η νεαρή αθλήτρια την οποία κάλεσε δίπλα του, την πήρε αγκαλιά και τη ρώτησε «φοβήθηκες;» και εκείνη απάντησε «καθόλου», εισπράττοντας το ζεστό χειροκρότημα των συναθλητών της καθώς και όλων των συμμετεχόντων στη διοργάνωση.
Το «ευχαριστώ» της μητέρας
Με ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η μητέρα της νεαρής αθλήτριας αναφέρει: «Για όλους που με ρωτάτε για την κατάσταση του παιδιού θα ήθελα να πω πως επέστρεψε καλά και πιο δυνατή από ποτέ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο αυτό τον κόσμο που βοήθησε στον εντοπισμό και τη διάσωσή της. Το λιμενικό σώμα της Λέσβου, για την τέλεια οργανωμένη άμεση δράση του, τις ομάδες καταδρομέων που εντόπισαν και φρόντισαν το παιδί, την πολεμική αεροπορία που διέθεσε ελικόπτερο, το ΕΚΑΒ, τους γιατρούς, τους ψαράδες, τον Ναυτικό Όμιλο Μυτιλήνης, όποιον αθλητή και προπονητή από το δικό μου, το δικό της και άλλο σωματείο έδειξε ενδιαφέρον και τα μέλη της Ομοσπονδίας! Τέλος, θα ήθελα να τονίσω τη σπουδαιότητα να τηρούνται πάντα οι κανόνες ασφαλείας καθώς και να έχει τη γνώση ο καθένας από μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση».
Η κα Δημάκου ήταν η πρώτη χρονιά που δεν συνόδευσε τις κόρες της στην αποστολή στη Μυτιλήνη, καθώς έχει έρθει στο νησί τις δυο προηγούμενες χρονιές. «Λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας του πατέρα μου δεν μπόρεσα να έρθω στο νησί και ευτυχώς τώρα που το σκέφτομαι, γιατί το ίδιο το παιδί μπορεί να κράτησε την ψυχραιμία του, όμως εγώ σαν μητέρα δεν ξέρω αν θα είχα την ίδια δύναμη, μπορεί να βούταγα στο νερό για να την βρω», μας λέει χαρακτηριστικά.
Περιγράφοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το συμβάν η κα. Δημάκου μας λέει: «Όταν έχει πλάγιο κύμα δεν είναι εύκολο να χειριστείς τη βάρκα και εκείνη είναι μικρούλα, προφανώς έπεσε προς το πλάι, μπήκε το νερό μέσα στη βάρκα και γύρισε ανάποδα. Εκείνη κράτησε τη βάρκα και την άφησε μέχρι να φθάσει η βοήθεια».
Η ίδια μας επισημαίνει ότι η κωπηλασία είναι από τα πιο ασφαλή αθλήματα και αυτό που συνέβη είναι κάτι απρόβλεπτο, που είναι σπάνιο να συμβεί.
Η Διώνη αμέσως μετά την περιπέτειά της πήρε μέρος την επόμενη μέρα στους αγώνες και μάλιστα στην πρώτη κούρσα, παρά την κούραση της προηγούμενης ημέρας όταν βρέθηκε επί δύο ώρες στο νερό, τερμάτισε δεύτερη, χωρίς να καταφέρει να προκριθεί στον τελικό, ενώ στην κούρσα της επόμενης μέρας την είχε καταβάλει η κούραση και δεν τα κατάφερε. Παρόλα αυτά οι διοργανωτές και η Πανελλήνια ομοσπονδία της απένειμαν μετάλλιο τιμής ένεκεν, για το παράδειγμα που δίνει σε όλους τους συναθλητές τους αλλά και σε όλα τα παιδιά.
«Φοβήθηκα λίγο αλλά αυτό που σκεφτόμουν ήταν ότι πρέπει να κρατήσω τη βάρκα, να μην τη χάσω», μας είπε η ίδια η Διώνη, η οποία έχει αφήσει πίσω της πλέον την περιπέτεια στη Μυτιλήνη.
Η κα. Γεωργία Δημάκου, που έχει προπονήσει ατέλειωτες ώρες τη μικρή, μίλησε στα «Νέα της Λέσβου» για τα όσα έγιναν: «Εμένα μου τηλεφώνησαν και με ενημέρωσαν για ό,τι είχε συμβεί, αφού είχε βρεθεί και την είχαν μεταφέρει προληπτικά στο Νοσοκομείο. Της μίλησα στο τηλέφωνο και μου είπε ότι ήταν όλα καλά. Οπότε δεν πρόλαβα να βιώσω το άγχος και την αγωνία. Είμαι χαρούμενη γιατί όλα πήγαν καλά, η ίδια ακολούθησε όλα όσα της είχα μάθει και οι αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς του νησιού έκαναν ό,τι καλύτερο για να μην υπάρχουν συνέπειες. Πέρυσι τέτοιο καιρό την προπονούσα και της έλεγα «πού πας καπετάνιε χωρίς τη βάρκα σου;». Την είχα εκπαιδεύσει για ένα τέτοιο συμβάν και ευτυχώς έκανε κατά γράμμα αυτά που είχε μάθει. Όταν το κουβέντιαζα με μια συναθλήτριά μου, μου είπε ότι η ίδια αν βρισκόταν στη θέση της, θα άφηνε τη βάρκα και θα κολυμπούσε, οπότε θα χανόταν στα κύματα. Μια ενήλικας, αθλήτρια, δεν γνώριζε αυτό που γνώριζε η κόρη μου και της έσωσε τη ζωή»
