Με διπλή εβδομαδιαία τηλεδιάσκεψη αντιμετωπίστηκε από 1ης Οκτωβρίου το πρόβλημα που έχει ανακύψει με την έλλειψη παιδοψυχιάτρου στο Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου (πρώην Ιατροπαιδαγωγικό) ύστερα από την άδεια τοκετού, λοχείας και ανατροφής την οποία αιτήθηκε και πήρε η μόνιμη παιδοψυχίατρος που καλύπτει τη θέση. Λύση, η οποία δεν λύνει απόλυτα το ζήτημα, έστω και αν το μετριάζει.
Ειδικότερα, έπειτα από μισό χρόνο «στασιμότητας» στο συγκεκριμένο ζήτημα, προκρίθηκε η λύση της παροχής υπηρεσιών μέσω του Εθνικού Δικτύου Τηλεδιάσκεψης (ΕΔιΤ) με ειδική παιδοψυχίατρο από το Γενικό Νοσοκομείο Σύρου μία φορά εβδομαδιαίως. Ωστόσο, καθώς οι ανάγκες ήταν πολλές, εδώ και ένα δεκαπενθήμερο οι τηλεδιασκέψεις αποφασίστηκε να γίνονται δύο φορές την εβδομάδα, ενώ αυτές πραγματοποιούνται στην αίθουσα τηλεϊατρικής του Βοστάνειου.
Πρόκειται για προσωρινή λύση που θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή της μόνιμης ιατρού στη θέση της μετά την ολοκλήρωση της άδειάς της. Ωστόσο λύνει δύο μεγάλα προβλήματα που διευκολύνουν πολλές οικογένειες να πάρουν μία ανάσα από τα οικονομικά βάρη. Πλέον, ακόμη κι έτσι, θα μπορούν να δίνονται εγκρίσεις ώστε να δικαιολογούνται από τα ασφαλιστικά ταμεία οι συνεδρίες λογοθεραπείας και εργοθεραπείας που χρειάζονται τα παιδιά, ενώ δεν θα απαιτείται να ταξιδεύουν οι οικογένειες ως τη Χίο ή την Αθήνα προκειμένου να έρθουν σε επαφή με παιδοψυχίατρο. Ακόμη, όσα παιδιά είχαν διακόψει εντελώς αυτήν την επαφή, τώρα έχουν την ευκαιρία να την αποκαταστήσουν.
Όχι για όλους
Παρ’ όλα αυτά η προσωρινή λύση των τηλεδιασκέψεων δεν λύνει όλα τα ζητήματα, ούτε καλύπτει όλους τους ενδιαφερόμενους εξίσου. Τι γίνεται, για παράδειγμα, με τα αυτιστικά παιδιά; Και με αυτά που είναι διαγνωσμένα και έχουν ήδη ένα ιστορικό παρακολουθήσεων, αλλά ακόμη περισσότερο με τα αυτιστικά παιδιά που τώρα χρειάζονται μια πρώτη διάγνωση;
Όπως εξήγησε στα «Νέα της Λέσβου» η Αναστασία Σκούρτσου-Αναγνώστου, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ανθρώπων με Αυτισμό «Συνεξέλιξη», «η διαδικασία της τηλεδιάσκεψης είναι έξτρα δύσκολη για τα παιδιά με αυτισμό, τα οποία ακόμη κι από κοντά μπορεί να έχουν μία απρόβλεπτη συμπεριφορά. Πόσο έγκυρη θα είναι μία πρώτη διάγνωση μέσω τηλεδιάσκεψης για ένα αυτιστικό παιδί;» αναρωτήθηκε και πρόσθεσε: «Ίσως αν οι τηλεδιασκέψεις δεν γίνονταν στην αίθουσα τηλεϊατρικής του νοσοκομείου, σε ένα κτίριο τεράστιο που μπορεί να αποδιοργανώσει ένα παιδί με αυτισμό, η οποία είναι ένας χώρος κάπως αφιλόξενος, αλλά στο ΚΟΚΕΨΥΠΕ, που είναι πιο ζεστός χώρος και διαθέτει ομάδα ειδικών που μπορεί να πλαισιώσει το παιδί αν χρειαστεί ή να μεσολαβήσει ως προς την επικοινωνία ανάμεσα στο παιδί και τη γιατρό, να ήταν καλύτερα».
Η κ. Σκούρτσου-Αναγνώστου αναφορικά με το ότι για ολόκληρο το νησί υπάρχει μία μόνο παιδοψυχίατρος, που όταν λείψει βλέπουμε όλοι τι προβλήματα δημιουργούνται, είπε πως «οι ανάγκες είναι πολλές, χρειάζονται δύο παιδοψυχίατροι για να βγει πέρα ο όγκος δουλειάς. Τώρα παίρνεις να κλείσεις ραντεβού για το παιδί και αυτό είναι μετά από 6 μήνες».
Η κενή θέση
Θυμίζουμε ότι εδώ και καιρό υπήρχε συσσωρευμένη δυσφορία μεταξύ των γονιών και των κηδεμόνων των οποίων τα παιδιά αντιμετωπίζουν ποικίλες ανάγκες που χρήζουν τη συνδρομή παιδοψυχιάτρου, καθώς από τον περασμένο Απρίλιο που ξεκίνησε η άδεια της μόνιμης παιδοψυχιάτρου η θέση δεν καλυπτόταν από κανέναν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην παρακολουθούνται και η πορεία της υγείας τους να είναι στον αέρα. Και μιλάμε για 3.000 οικογένειες περίπου που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση.
Πολλοί γονείς κατέφυγαν στη λύση των ιδιωτών γιατρών και δεδομένου ότι στη Λέσβο δεν υπάρχει ιδιώτης παιδοψυχίατρος αναγκάζονταν να πηγαινοέρχονται στην Αθήνα, μπαίνοντας σε μια διαδικασία κατασπατάλησης του οικογενειακού εισοδήματος, χωρίς μάλιστα να μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε τα έξοδα για τις λογοθεραπείες και τις εργοθεραπείες που χρειάζονταν τα παιδιά τους, αφού η σχετική διαδικασία έγκρισης γίνεται μόνο από γιατρούς του Δημοσίου. Για εκείνους τους γονείς που λόγω οικονομικών δυσκολιών αναγκάστηκαν να διακόψουν τις συνεδρίες των παιδιών τους, τα οποία έμειναν χωρίς παρακολούθηση, ας μην μιλήσουμε καλύτερα για τη δυσκολία στην οποία μπορεί να βρέθηκαν.
Γεγονός είναι πως μπροστά στο απόλυτο τίποτα και καθώς υπάρχει έλλειψη άλλων επιλογών, όπως η προσωρινή τοποθέτηση στη θέση παιδοψυχιάτρου άλλης/άλλου γιατρού, σύμφωνα με τις επίσημες πληροφορίες σχετικά με το ζήτημα, οι τηλεδιασκέψεις οπωσδήποτε καλύπτουν το κενό της μόνιμης παιδοψυχιάτρου σε κάποιον βαθμό. Ωστόσο δεδομένου πως δεν θα επιστρέψει στα καθήκοντά της άμεσα και δεδομένου ότι η λύση αυτή δεν φαίνεται να καλύπτει όλες τις ανάγκες που υπάρχουν, το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει.
