του Βασίλη Χατζηελευθερίου
*** Ήθελα να γράψω κάτι κωμικό, αλλά μ’ αυτά που περνάμε λέω άσε, δεν ταιριάζει με τις μέρες. Μετά σκέφτηκα να ασχοληθώ με κάτι τραγικό, αλλά πάλι ήμουν λίγος. Η πραγματικότητα κι αυτά που ζούμε, με ξεπερνάνε. Είναι από μόνη της ο τέλειος συνδυασμός και των δύο, είναι ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ…
*** Πάλι καλά που δεν πήγαν στην Τένεδο για τον αγιασμό των υδάτων απ’ τον Κύριλλο. Όλα να τα περιμένεις…
*** Σήμερα θα σας πω για την θεωρία του βατράχου. Λες και έχει επινοηθεί για μας. Την ξέρετε; Νομίζω ότι θα με καταλάβετε. Λοιπόν: Εάν πετάξεις ένα βάτραχο σε μία κατσαρόλα με βραστό νερό, αυτός θα τιναχθεί αμέσως έξω.
Το απότομο, οδυνηρό κάψιμο από το νερό θα είναι η σωτηρία του, γιατί θα ενεργοποιήσει αυτόματα τα ανακλαστικά του, της επιβίωσης. Εάν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και δυναμώνεις την φωτιά πολύ αργά, σταδιακά, ο καημένος ο βάτραχος θα χαλαρώσει, θα χουχουλιάσει και θα απολαύσει το μπάνιο του, μέχρι να γίνει βραστός, με ένα στωικό χαμόγελο στο πρόσωπό του…
Ο Olivier Clerc, συγγραφέας και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα – πείραμα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον.
Ας σκεφτούμε τώρα λίγο, όχι πολύ και πάθουμε τίποτα. Λίγο… Το πώς και το γιατί φτάσαμε στο σημείο να χάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ, και παρ’ όλα αυτά να μην κουνιόμαστε από την θέση μας.
Απλά δεν έχουμε καταλάβει τι μας έχουν κάνει και προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοσθούμε.
Προλαβαίνουμε, δεν προλαβαίνουμε να πηδήξουμε έξω από την κατσαρόλα!!!!!!
*** Τέρμα οι κραιπάλες, τα κεφάλια μέσα… ναι, αλλά ποια κεφάλια;;;;;;;
Υ.Γ. Άντε πια ξεσαλώσατε αυτές τις μέρες, ας μαζευτούμε λίγο. Σας έβλεπα από μαγαζί σε μαγαζί γυρίζατε τα βράδια, κι από πάρτι σε πάρτι… έλεος. Άσε που δεν ρίξανε και τον Σταυρό, κι είχα προετοιμαστεί!!!!
Καλό ΠΑΣΧΑ;;;;;;
