Τέλος εποχής για τον τελευταίο ζαχαροπλάστη της Επάνω Σκάλας, τον Γιώργο Ψωμαδέλλη, του ζαχαροπλαστείου Μέλισσα, καθώς μετά από 33 χρόνια παρουσίας στην Παλιά Αγορά εγκαταλείπει πλέον για να ξεκουραστεί, ως συνταξιούχος, παρότι ηλικιακά… φαίνεται αρκετά μικρότερος! Ο Γιώργος θα έβγαινε προ διετίας στη σύνταξη, αλλά κράτησε το μαγαζί με την ελπίδα να βρεθεί αγοραστής και να συνεχίσει η Μέλισσα να υπάρχει στην Επάνω Σκάλα, όμως αυτό μέχρι τώρα δεν προχώρησε και έτσι ο ίδιος αναγκάζεται να το κλείσει, καθώς όπως μας είπε χαριτολογώντας «μία φωνή μέσα μου, μου λέει Γιώργο φτάνει πια, καιρός να ξεκουραστείς».
Η Μέλισσα ξεκίνησε να λειτουργεί το 1990 στην Επάνω Σκάλα και τράβηξε με τη λειτουργία της την ίδρυση και άλλων τέτοιων επιχειρήσεων, οι οποίες ωστόσο στην πορεία δεν τα κατάφεραν. Ο Γιώργος Ψωμαδέλλης έμεινε όλα αυτά τα χρόνια κάνοντας πολλούς φίλους και είχε την ευκαιρία, όπως μας είπε, να ζήσει ως επαγγελματίας και τις μεγάλες στιγμές της Επάνω Σκάλας, αλλά και τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και την υποβάθμιση των τελευταίων δεκαετιών, αφού τα σχέδια για την μεταφορά του Δημαρχείου στην περιοχή ναυάγησαν επί Δημοτικής Αρχής Νάσου Γιακαλή και οι δήμαρχοι που ακολούθησαν δεν έθεσαν ποτέ το ζήτημα επί τάπητος για μεταφορά άλλων υπηρεσιών, ώστε να ενισχυθεί το βόρειο αυτό κομμάτι της Μυτιλήνης.
Καθώς λοιπόν ήταν το τελευταίο ζαχαροπλαστείο της Επάνω Σκάλας, η Μέλισσα, ο Γιώργος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο τελευταίος των Μοϊκανών, επιμένοντας χρόνια τώρα να βρίσκεται πρωί-βράδυ σε μία περιοχή όπου τα περισσότερα μαγαζιά, και αναφερόμαστε στην Παλιά Αγορά, έχουν βάλει λουκέτο.
Θα τον θυμόμαστε για τις επικοινωνίες του με τα Νέα της Λέσβου κάνοντας επισημάνσεις για τις ελλείψεις στην περιοχή, για το χαμόγελο και την ευγένειά του.
Δυστυχώς άλλο ένα φως επιχείρησης σβήνει στην Παλιά Αγορά και εκεί που κάποτε έβλεπε κανείς ζωή με τον Γιώργο κι άλλους περαστικούς να κουβεντιάζουν για τις ειδήσεις και τα γεγονότα στην είσοδο του μαγαζιού του, τώρα το χειμώνα… βουβαμάρα και σκοτάδι.
Του ευχόμαστε πολλές ώρες ξεκούρασης και χαλάρωσης στο αγαπημένο του ψάρεμα, το δικαιούται μετά από τόσα χρόνια δουλειάς και μακάρι να βρεθεί κάποιος να αγοράσει το μαγαζί ώστε να συνεχίσει να λειτουργεί.
