ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΕΛΗ
Οι εσωτερικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ μονοπωλούν το ενδιαφέρον του πολιτικού γίγνεσθαι τις τελευταίες εβδομάδες.
Στόχος; Να βρεθεί ο Μεσσίας της αριστεράς. Ο λαοπλάνος που θα μαγέψει τα πλήθη και θα κατεβάσει χιλιάδες κόσμου σε ανοιχτές συγκεντρώσεις. Ο πρωθυπουργίσιμος. Θα αναφερθώ μόνο στην εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο από εγγενές ενδιαφέρον, αλλά επειδή θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως έχει και με την αδυναμία του να ριζώσει στην ελληνική κοινωνία, όπως έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ ακόμα και στα πέτρινα χρόνια, δεν είναι σε θέση να ανακάμψει. Πάμε στο ΠΑΣΟΚ λοιπόν.
Το ΠΑΣΟΚ χαρακτηριζόταν πάντα από ένα αυθόρμητο ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ακόμα και όταν τα προβεβλημένα μέλη του, βουλευτές, υπουργοί, πρώην υπουργοί, οι βαρόνοι του λειτουργούσαν με ιδιοτέλεια, η κοινωνία του κόμματος, οι ρίζες του, θες από ένστικτο, θες από ανάγκη, θες επειδή υπάρχει μία συμπαντική τάση εξισορρόπησης των δυνάμεων, έκαναν την σωστή επιλογή και για το κόμμα και για την χώρα.
Στην παρούσα κατάσταση βιώσαμε ένα πρωτοφανές και οξύμωρο φαινόμενο. Μία τάση αμφισβήτησης του προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη, με αφορμή ένα μερικώς επιτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα προτού μάλιστα αυτό επισημοποιηθεί. Θεμιτό; Ίσως. Σωστό για τον οργανισμό ΠΑΣΟΚ; Σίγουρα όχι.
Αυτό που είναι σίγουρα λάθος είναι το σκεπτικό πάνω στο οποίο βασίστηκε η αμφισβήτηση του προέδρου. Και είναι λάθος όχι μόνο επειδή στερείται απολύτως πολιτικών χαρακτηριστικών αφού βασίζεται στην υπεραπλουστευμένη λογική του “φύγε εσύ, να έρθω εγώ, να κάνω τα ίδια, αλλά καλύτερα”, αλλά και επειδή για να στοιχειοθετηθεί το ότι κάποιος θα τα κάνει καλύτερα από τον νυν πρόεδρο, υιοθετείται καθ’ ολοκληρίαν το βασικό αφήγημα της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ποιο είναι αυτό; Ότι ο νυν πρωθυπουργός είναι η μόνη επιλογή που εγγυάται την σοβαρότητα και την σταθερότητα της χώρας. Αν έχετε προσέξει μάλιστα δεν γίνεται αναφορά σε κάποιο προσόν ή στις μεγάλες ικανότητες του πρωθυπουργού. Αντιθέτως με μια αντιδιασταλτική λογική επιχειρείται μία αβάσιμη σύγκριση μεταξύ του προέδρου της Ν.Δ. και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Και προφανώς η σύγκριση αυτή έχει στόχο από την πλευρά της Ν.Δ. τον Ανδρουλάκη, καθώς είναι ο μόνος εδώ και μία τετραετία που έχει καταφέρει καίρια και αμιγώς πολιτικά πλήγματα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η φράση “δεν τραβάει”, που αποτελούσε βασικό επιχείρημα της Ν.Δ. για τον Νίκο Ανδρουλάκη, υιοθετείται εδώ και μήνες από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του σε μια προσπάθεια να μειώσουν την πολιτική του υπόσταση, χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται ότι μειώνουν τον θεσμικό ρόλο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και όχι τον ίδιο. Με λίγα λόγια κονταίνουν την καρέκλα στην οποία θέλουν να καθίσουν. Και ποιος άλλωστε τραβάει; Αν δούμε τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών θα θυμηθούμε δύο πράσινους νομούς (τόπος καταγωγής του Ανδρουλάκη), θα παρατηρήσουμε την εντυπωσιακή άνοδο του ΠΑΣΟΚ σε όλη την περιφέρεια. Και θα προβληματιστούμε με την δυσκολία του κόμματος να σηκώσει τα ποσοστά του στην Αττική. Άραγε ποιοι πολιτεύονται στην Αττική; Ποιος τελικά δεν τραβάει;
Οι εκλογές ανάδειξης νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ συνέπεσαν με την δομική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί όμως το ΠΑΣΟΚ να επικεντρωθεί στο να καλύψει το κενό που έχει δημιουργηθεί στον θεσμό της αντιπολίτευσης, αναλώνεται σε άνευ ουσίας εσωστρεφείς διαδικασίες που λειτουργούν μόνο υπέρ της Ν.Δ. ασχέτως του ποιος εν τέλει θα εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Είναι, δε, τουλάχιστον αφελές να περιμένει κανείς αλλαγές επιπέδου 2012 σε μια άλλη Ελλάδα πληγωμένη, πτωχευμένη, φοβισμένη και θυμωμένη όσο ποτέ άλλοτε.
Το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 4 χρόνια έχει καταφέρει με ελάχιστους πόρους να σταθεί ξανά στα πόδια του. Έχει καταφέρει να αποτελεί φόβητρο για την Ν.Δ., παράγοντα σταθερότητας και εγγυητή του ελεγκτικού χαρακτήρα που έχει ο θεσμός της αντιπολίτευσης. Έχει επαναφέρει την πολιτική με πολιτικά χαρακτηριστικά και όχι την πολιτική της φωτογραφίας και του tik tok. Και αυτό είναι επίτευγμα του προέδρου του Νίκου Ανδρουλάκη. Όπως και η πρωτιά μετά από 10 και πλέον χρόνια σε δύο νομούς, Ηράκλειο και Λασίθι. Όπως και οι νίκες σε πολλούς δήμους της περιφέρειας. Στον δήμο Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Όπως και στον δήμο της Αθήνας.
Είμαι απολύτως βέβαιος ότι το πολιτικό αισθητήριο των μελών του ΠΑΣΟΚ θα λειτουργήσει ξανά. Το μέλλον του ΠΑΣΟΚ είναι ευοίωνο και με πρόεδρο τον Νίκο Ανδρουλάκη θα συνεχίσει την σταθερή πορεία του προς την ανατροπή της Ν.Δ. Προς την πρωτιά. Και τότε θα είναι ο νυν πρωθυπουργός που δεν θα τραβάει.
