Η συγκλονιστική υπόθεση του 58χρονου άνδρα που έβαλε τέλος στη ζωή του πέφτοντας στο λιμάνι της Μυτιλήνης, επειδή δεν μπορούσε να βρει θέση σε κέντρο αποκατάστασης, προκάλεσε βαθιά συγκίνηση στη λεσβιακή κοινωνία. Το τραγικό περιστατικό, που αποκάλυψαν τα “Νέα της Λέσβου”, ανέδειξε ένα χρόνιο και αδικαιολόγητο κενό στο σύστημα υγείας των νησιών, που είναι η απουσία δομής κλειστής νοσηλείας αποκατάστασης για ασθενείς με κινητικά ή νευρολογικά προβλήματα.
Ο άτυχος άνδρας, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, αντιμετώπιζε σοβαρά κινητικά προβλήματα και οικονομική δυσπραγία. Είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο Μυτιλήνης, το οποίο τον κρατούσε ουσιαστικά «για κοινωνικούς λόγους», καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμη δομή αποκατάστασης για να μεταφερθεί και ο ίδιος έπρεπε να επιστρέψει στη Λήμνο. Παρότι οι γιατροί είχαν κρίνει ότι έπρεπε να λάβει εξιτήριο εδώ και καιρό, δεν υπήρχε πουθενά χώρος να συνεχίσει τη φροντίδα του. Το αδιέξοδο αυτό τον οδήγησε στην απελπισία και τελικά στην αυτοκτονία.
Η υπόθεση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του βουλευτή Λέσβου του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτη Παρασκευαΐδη, ο οποίος κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, ζητώντας τη δημιουργία Αυτόνομου Κέντρου Αποκατάστασης και Αποθεραπείας στο Βόρειο Αιγαίο ή την αναβάθμιση του υφιστάμενου ΚΕΦΙΑΠ Δαφίων Καλλονής σε δομή κλειστής νοσηλείας.
Ο κ. Παρασκευαΐδης, στην κοινοβουλευτική του παρέμβαση, έκανε λόγο για «θεσμική ανεπάρκεια και κοινωνική εγκατάλειψη», τονίζοντας ότι ο θάνατος του 58χρονου δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά η κορυφή ενός παγόβουνου που αφορά δεκάδες νησιώτες με σοβαρά προβλήματα υγείας. «Ένας άνθρωπος πέθανε επειδή δεν βρέθηκε θέση να τον φροντίσουμε. Αυτό δεν πρέπει να ξανασυμβεί», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο βουλευτής υπογράμμισε πως το υπάρχον Κέντρο Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης (ΚΕΦΙΑΠ) στα Δάφια παρέχει μόνο υπηρεσίες ημερήσιας νοσηλείας, δηλαδή φυσικοθεραπείες και εργοθεραπείες χωρίς δυνατότητα παραμονής ασθενών. Οι σοβαρότερες περιπτώσεις, όπως ασθενείς μετά από εγκεφαλικό, τροχαίο ή με σκλήρυνση κατά πλάκας, αναγκάζονται να μετακινηθούν στην Ηπειρωτική Ελλάδα, συχνά μετά από πολύμηνη αναμονή, και με τεράστιο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος.
Η ανάγκη για μια σύγχρονη δημόσια δομή αποκατάστασης κλειστής νοσηλείας στη Λέσβο – που θα εξυπηρετεί και τη Λήμνο – χαρακτηρίζεται πλέον «επιτακτική». Όπως σημειώνει ο βουλευτής, τα τελευταία χρόνια τα τροχαία δυστυχήματα έχουν αυξηθεί, ενώ η γήρανση του πληθυσμού και η άνοδος νευρολογικών παθήσεων, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, δημιουργούν εκρηκτική ζήτηση για τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Στην ερώτησή του, ο κ. Παρασκευαΐδης ζητά από τον Υπουργό να απαντήσει αν υπάρχει πρόθεση αναβάθμισης του ΚΕΦΙΑΠ ώστε να διαθέτει υποδομή κλειστής νοσηλείας ή αν προγραμματίζεται η ίδρυση νέου αυτόνομου Κέντρου Αποθεραπείας στη Λέσβο. Επίσης, ρωτά εάν προβλέπεται αξιοποίηση ευρωπαϊκών ή εθνικών πόρων, όπως το ΕΣΠΑ 2021-2027 ή το Ταμείο Ανάκαμψης, για τη χρηματοδότηση και στελέχωσή του.
Η τραγωδία που αποκάλυψαν “Τα Νέα της Λέσβου” έφερε στο φως ένα βαθύτερο ζήτημα που είναι η άνιση πρόσβαση των νησιωτών στις υπηρεσίες υγείας που θεωρούνται αυτονόητες στην υπόλοιπη χώρα. Οι κάτοικοι των ακριτικών νησιών συχνά βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα που τους αφήνει στο περιθώριο, χωρίς επαρκείς υποδομές, προσωπικό ή εξειδικευμένες μονάδες.
Όπως σημείωσε ο βουλευτής, η Πολιτεία έχει ηθική και πολιτική υποχρέωση να διασφαλίσει ότι «κανένας πολίτης, όπου κι αν ζει, δεν θα στερείται τη φροντίδα που του αξίζει».
Η υπόθεση του 58χρονου από τη Λήμνο δεν πρέπει να ξεχαστεί, πρέπει να γίνει αφετηρία για αλλαγή. Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να πεθαίνει επειδή το κράτος αδυνατεί να του προσφέρει ένα κρεβάτι φροντίδας.
