- Ενοχλημένος ο δεσπότης ζητά να εξαφανιστεί κάθε ίχνος του μακαριστού Αρχιμανδρίτη, ώστε να μπει ένα τέλος στα σενάρια για μετά θάνατον εμφανίσεις του και στις συζητήσεις για αγιοκατάταξη
«Καταστρέψτε τον τάφο του παπά-Φώτη». Με τη φράση αυτή ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος προσπαθεί να βάλει τέλος σε κάθε δεσμό του παπά-Φώτη Λαυριώτη με τον Τρύγονα στην περιοχή του Πλωμαρίου, ώστε να ανακόψει πολύ μεγάλο προσκυνηματικό ρεύμα που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια στην περιοχή στον τάφο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη από πιστούς από όλη την Ελλάδα που έρχονται στον τόπο μας, καθώς τον αντιμετωπίζουν εν πολλοίς ως Άγιο.
Η σκληρή κατά πολλούς απόφαση του δεσπότη έχει τροφοδοτηθεί από το διάλογο μεταξύ πιστών αλλά και ιερωμένων για το κατά πόσο πρέπει να γίνει αγιοκατάταξη του παπά-Φώτη, κάτι που έχει ενοχλήσει σφόδρα την Μητρόπολη Μυτιλήνης. Μετά την εντολή του μητροπολίτη για καταστροφή του τάφου, από τις προηγούμενες μέρες ο εφημέριος της ενορίας του Τρύγονα π. Δημήτριος προχώρησε στο μπάζωμα, κάτι που είχε ολοκληρωθεί την Παρασκευή. Συνεργάτες του μητροπολίτη ανέφεραν στα ΝΕΑ της ΛΕΣΒΟΥ ότι στον εφημέριο δόθηκε τριήμερη προθεσμία να προβεί στις δέουσες ενέργειες, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Σεβασμιώτατου. Ο ίδιος ο εφημέριος που υλοποίησε τις εντολές του δεσπότη δεν θέλησε να κάνει το παραμικρό σχόλιο στην εφημερίδα μας όταν επικοινωνήσαμε μαζί του, αρνούμενος να πει το παραμικρό.
Το «κίνημα» για την αγιοκατάταξη
Η τοπική Εκκλησία και εν προκειμένω η Μητρόπολη Μυτιλήνης προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να αντιμετωπίσει ένα «κίνημα» πιστών και κληρικών που διεκδικούν την αγιοκατάταξη του παπά-Φώτη καθώς η φήμη του έχει ξεπεράσει προ πολλού τα σύνορα της Λέσβου, φέρνοντας πιστούς από όλη την Ελλάδα στον Τρύγονα. Πολύ, δε, περισσότερο έχει κάνει γνωστές μορφές ιερέων της χώρας μας να μιλούν για έναν ακόμα Άγιο της Λέσβου, επισκεπτόμενοι την περιοχή για προσκύνημα με γκρουπ πιστών.
Όμως έχουν εξοργίσει την μητρόπολη δημοσιεύματα, κάποια από τα οποία και πρόσφατα, που μιλούν για ενύπνιες εμφανίσεις του σε πιστούς που τους υποδεικνύει να μην παραλάβουν την κάρτα του πολίτη. «Ο παπά-Φώτης μετά το θάνατό του εμφανίστηκε σε ενύπνιο σε κάποιον ιερέα και του έδωσε ρητή εντολή να ενημερώσει τους ανθρώπους να μην παραλάβουν την… κάρτα του πολίτη θεωρώντας την επικίνδυνη για κάθε χριστιανό», είναι ο τίτλος ενός τέτοιου δημοσιεύματος.
Η καταστροφή του τάφου του παπά-Φώτη Λαυριώτη πέρασε μάλλον ανώδυνα για τους πιστούς της ενορίας του Τρύγονα και ενδεχομένως αυτό να οφείλεται και στη φοβική στάση που κράτησε ο ιερέας, υλοποιώντας άμεσα την εντολή του Σεβασμιώτατου. Άλλωστε ο μητροπολίτης Ιάκωβος, ιδιαίτερα στην εποχή του κορονοϊού έχει δείξει τα τελευταία χρόνια άκαμπτη στάση σε συγκεκριμένους ιερείς φτάνοντας στα άκρα λόγω της γνωστής ιστορίας με τα εμβόλια, έστω και αν άφησε χωρίς ιερείς περιοχές σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν παπάδες στη Λέσβο.
Η Μητρόπολη Μυτιλήνης θέλει να δώσει ένα οριστικό τέλος σε κάθε κουβέντα για αγιοκατάταξη του παπά-Φώτη και αυτός είναι και ο λόγος που πριν από 2 χρόνια, 12 χρόνια από την εκδημία του, προχώρησε στην εκταφή του λειψάνου του Αρχιμανδρίτη, το οποίο μεταφέρθηκε στη Μονή του Αγίου Ιωάννου Υψηλού, στην οποία ο ίδιος τυπικά ανήκε ως μοναχός. Ο παπά-Φώτης γεννήθηκε το 1913 στα Πάμφιλα όπου άφησε και την τελευταία του πνοή σε ηλικία 97 ετών, το 2010, ανάμεσα σε αγαπημένους του ανθρώπους, έχοντας αξιωθεί να επιτελέσει ένα αξιοθαύμαστο εκκλησιαστικό έργο εκτός φυσικά από την πνευματική του παρακαταθήκη.
Σημαντικό είναι το έργο που επιτέλεσε στην ενορία του Αγίου Αντωνίου στον Τρύγονα όπου υπηρέτησε για 46 χρόνια ως εφημέριος, καθώς με ιδίους πόρους από τον μισθό του, με συνεισφορές πιστών και μεγάλη προσωπική εργασία ως εργάτης ο ίδιος, ανήγειρε το μετόχι, το διώροφο Ναό του Αγίου Λουκά στα Πάμφιλα.
Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς έχοντας όμως χαράξει το δρόμο του από τα εφηβικά του χρόνια κοντά στο Θεό και πριν την ενηλικίωσή του βρέθηκε στο Άγιο Όρος, όπου διακρίθηκε για την υπακοή και την άσκησή του.
Αφού έλαβε το μοναχικό σχήμα στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Σχετίστηκε με μεγάλες ασκητικές μορφές, όπως τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη και τον π. Σωφρόνιο του Έσσεξ, ενώ έγινε υποτακτικός του μεγάλου Ρώσου ασκητή παπά – Τύχωνα (μετέπειτα γέροντα του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου).
Λέγεται μάλιστα πως χρόνια αργότερα μετά την αναχώρησή του από το Άγιο Όρος για να έρθει στη Λέσβο συζητώντας με πιστούς που τον επισκέπτονταν από τη Μυτιλήνη, ο γέροντας Παΐσιος μιλούσε για την αγία μορφή του π. Λαυριώτη.
Ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος ο Α’, ο από Δυρραχίου, μια πατερική μορφή της σύγχρονης εκκλησίας μας ήταν ο ιεράρχης που διέκρινε την αγνότητα, τα πνευματικά χαρίσματα του παπά-Φώτη και τον κάλεσε να βοηθήσει τον τόπο του.
Μετά την εκδημία του παπά-Φώτη Λαυριώτη στις 5 Μαρτίου του 2010 άρχισαν να εκφράζονται στους κόλπους της τοπικής Εκκλησίας τάσεις από πιστούς και κληρικούς που έθεταν εμμέσως πλην σαφώς θέμα ανακήρυξής του σε Άγιο (το ίδιο θέτουν ακόμα και γνωστά πρόσωπα κληρικών από αλλού, που επισκέπτονται κατά καιρούς τη Λέσβο). Αυτό το ζήτημα άρχισε να γίνεται εντονότερο όταν προσκυνητές στον τάφο του π. Λαυριώτη στον Τρύγονα έκαναν λόγο για ευωδία που αναδυόταν, ακόμα και για θαύματα!
Μετά την ανακομιδή του λειψάνου του και τη μεταφορά στη Μονή Υψηλού ο αρχικός τάφος καταστράφηκε με απαίτηση της Μητρόπολης και αφαιρέθηκε καθετί που είχε σχέση με τον παπά- Φώτη. Ωστόσο ο τάφος διατηρήθηκε καλυμμένος με ένα μάρμαρο σε μια γωνιά του κοιμητηρίου όπου συνεχίζεται το προσκύνημα μέχρι και τις μέρες μας. Σημειωτέον ότι στον τάφο του παπά-Φώτη μετά την εκταφή δεν αναφέρεται κάποιο όνομα παρά μόνο το Ιησούς Χριστός Νικά και φαίνεται ότι έγινε σημείο αναφοράς στο κοιμητήριο για τους πιστούς, οπότε ο μητροπολίτης προχώρησε σε αυτήν την απόφαση για το μπάζωμα του τάφου ώστε να εξαφανιστεί κάθε ίχνος από τον Τρύγονα.
Για όσους γνώρισαν τον παπά-Φώτη, έχουν να πουν ότι ο βίος του ήταν η προσωποποίηση του ασκητισμού και η ζωή του το λαμπρό παράδειγμα της αλληλεγγύης στους χριστιανούς για την διάσωση της ψυχής τους. Πάντα πύρινος και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ για την διαφύλαξη της πίστης του, το μόνο βέβαιο είναι πως όσα μπαζώματα κι αν γίνουν στον τάφο του, κάθε πέτρα στο χωριό γράφει το όνομά του, όπως και στα Πάμφιλα και η ενέργεια που άφησε, φεύγοντας, για να συναντήσει τον Πλάστη, είναι ακόμα αισθητή για όποιον μπορεί να την καταλάβει.
