Ανεβάζει τους τόνους ο Δημοτικός Σύμβουλος της μείζονος Αντιπολίτευσης και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΛ, Προκόπης Τζιμής, μια ημέρα μετά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το νερό και τα όσα ανέφερε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΛ, Παναγιώτης Βάλεσης, καταλογίζοντας ευθύνες στους προκατόχους του και εν προκειμένω στην προεδρία του Γιώργου Φλώρου ότι επί 2 χρόνια διακινούνταν με βυτία νερό χωρίς σύμβαση και έλεγχο!
Ο κ. Τζιμής και ως μέλος της διοίκησης της ΔΕΥΑΛ παίρνει πάνω του θέματα που αφορούν τις εξελίξεις στην Επιχείρηση, καταλογίζοντας στον κ. Βάλεση ότι ο ίδιος εδώ και 2 χρόνια ως πρόεδρος δεν είπε κουβέντα, αλλά τα ανέφερε στην προχθεσινή συνεδρίαση, αποδίδοντάς του αυτή τη στάση ώστε να βγει ο ίδιος έξω από το κάδρο των ευθυνών σε μία περίοδο που βάλλεται πανταχόθεν, με πρόταση μομφής του Δήμου Δυτικής Λέσβου, αλλά και με σοβαρές καταγγελίες από το υπηρεσιακό δυναμικό της ΔΕΥΑΛ.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ενδεχομένως και σήμερα να βγει στην αντεπίθεση και ο πρώην πρόεδρος της ΔΕΥΑΛ, Γιώργος Φλώρος, με δηλώσεις – καταγγελίες κατά του προέδρου, οπότε θα έχουμε και νέα συνέχεια με τη ΔΕΥΑΛ. Πράγμα που σημαίνει ότι σε μια περίοδο κατά την οποία περιοχές του νησιού μας στερούνται το βασικό αγαθό, που είναι το νερό και στη Μυτιλήνη υπάρχει έντονη η απειλή της λειψυδρίας το αμέσως επόμενο διάστημα, η μέχρι τώρα στάση του προέδρου της Επιχείρησης κ. Βάλεση έχει τροφοδοτήσει ένα γαϊτανάκι αντιπαράθεσης, καταγγελιών και συγκρούσεων ακόμα και σε υπηρεσιακό επίπεδο, εκτός από το πολιτικό γεγονός, που καθιστά επιβεβλημένη την παρέμβαση του Δημάρχου Μυτιλήνης, Παναγιώτη Χριστόφα. Κι αυτό καθώς ο τόπος δεν αντέχει άλλο αυτήν την εσωστρέφεια, ιδιαίτερα σε μια Επιχείρηση που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις βασικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και που, δυστυχώς, όσο αυτή η εσωστρέφεια συνεχίζεται, η ΔΕΥΑΛ «θα σκάσει στα χέρια του» και θα χρεωθεί καταστάσεις για τις οποίες δεν ευθύνεται ο ίδιος ο Δήμαρχος Μυτιλήνης από τη στιγμή που η ΔΕΥΑΛ διοικείται από στενό του συνεργάτη, ο οποίος έχει στρέψει τους πάντες εναντίον του!
Η δήλωση Τζιμή
Ο κ. Τζιμής προχωράει ένα βήμα πιο μπροστά αποδίδοντας ευθύνες στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΛ ότι έκρυψε την Κατεπείγουσα Αναφορά του στελέχους της Επιχείρησης για το ανεξέλεγκτο νερό στον Παπάδο και στη Λαφιώνα, επισημαίνοντας ότι το θέμα αυτό βγήκε στην επιφάνεια όταν ο ίδιος ο κ. Τζιμής ζήτησε ενημέρωση και να συζητηθεί σε συνεδρίαση στις 15 Ιουλίου, καθώς μέχρι τότε ουδείς γνώριζε την αναφορά της υπαλλήλου, η οποία υποβλήθηκε από τον Ιούνιο. Καταλήγοντας ο κ. Τζιμής διαπιστώνει ότι το πρόβλημα της ΔΕΥΑΛ δεν είναι η έλλειψη νερού, αλλά η διοικητική ανεπάρκεια!
Συγκεκριμένα αναφέρει τα ακόλουθα: «Η πρόσφατη καταγγελία του προέδρου της ΔΕΥΑΛ, που αφορά τον τρόπο διανομής πόσιμου νερού επί δύο χρόνια, εγείρει σοβαρά ζητήματα για τη δημόσια υγεία. Ωστόσο, δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, γνώριζε το ζήτημα ήδη από την πρώτη ημέρα της θητείας του (!!!!). Αντί εδώ και 20 μήνες να αναδείξει το ζήτημα εγκαίρως στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΛ, να διατάξει έρευνα και να διασφαλίσει τη διανομή νερού σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, επέλεξε να το δημοσιοποιήσει κατά το Δημοτικό Συμβούλιο της 23ης Ιουλίου – εν μέσω της κορύφωσης της λειψυδρίας.
Η χρονική συγκυρία γεννά εύλογα ερωτήματα:
Μήπως η καταγγελία χρησιμοποιείται ως άλλοθι, προκειμένου να αποσείσει τις δικές του ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση;
Αν ήξερε, γιατί δεν ενήργησε;
Αν ήθελε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, γιατί δεν έφερε ποτέ τα πορίσματα της έρευνάς του;
Και δεν είναι η μόνη περίπτωση. Η πρόσφατη αναφορά της προϊσταμένης υπαλλήλου (αρ. πρωτ. 9408/14-6-2025), με σοβαρές επισημάνσεις για τη λειτουργία της επιχείρησης και ρητό αίτημα να φτάσει στο Διοικητικό Συμβούλιο, μπήκε στο συρτάρι. Δεν διαβιβάστηκε ποτέ! Ο πρόεδρος δήλωσε «άγνοια» για τη μη κοινοποίησή της…σε μια υπηρεσία που ο ίδιος διοικεί. Αντιθέτως, χρειάστηκε προσωπική μου παρέμβαση, ως μέλους του Δ.Σ., κατά το συμβούλιο της 15ης Ιουλίου, για να τεθεί το ζήτημα στο τραπέζι. Και ακόμα και τότε, αντί να συζητηθεί άμεσα, η πλειοψηφία (βάσει πολιτικών ισορροπιών) αποφάσισε να παραπεμφθεί στη «μεθεπόμενη» συνεδρίαση. Μια ακόμα επιλογή να σωθεί το πολιτικό προφίλ, αντί να προστατευτεί το κοινό αγαθό. Όταν μια διοίκηση, λοιπόν, αποσιωπά επίσημες αναφορές, καθυστερεί κρίσιμες συζητήσεις και θυμάται καταγγελίες μόνο όταν την πιέζουν τα αδιέξοδα, τότε το πρόβλημα δεν είναι πια η λειψυδρία, είναι η διοικητική της ανεπάρκεια».
