Την ώρα που η Περιφέρεια διά της αρμόδιας υπηρεσίας της, που είναι η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας, έχει ξεκινήσει το συντονισμό για τη φετινή δακοκτονία, όπως σημειώναμε στο χθεσινό φύλλο των Νέων της Λέσβου, με αφορμή τη σύσκεψη που έγινε με τους γεωπόνους – Τομεάρχες για τον καταμερισμό των καθηκόντων και των τομέων που θα επιβλέπουν, νέα προβλήματα προκύπτουν για τους ελαιοπαραγωγούς, τα οποία δεν θα μπορέσει να επιλύσει η δακοκτονία.
Η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας προσανατολίζεται για την πρώτη διαβροχή προς το τέλος Ιουνίου, καθώς δεν μπορεί να γίνει τώρα ράντισμα, δεδομένου πως βρισκόμαστε ακόμα από το στάδιο της ανθοφορίας στην καρπόδεση. Και μπορεί φέτος ο ελαιώνας της Λέσβου να διανύει μία από τις καλύτερες χρονιές ως προς την ανθοφορία και τα δέντρα να είναι «νυφούλες» από άκρη σε άκρη στον τόπο μας, όπως άλλωστε ανέδειξαν σχετικά πρόσφατα μέσα από το ρεπορτάζ τους τα Νέα της Λέσβου, ωστόσο οι αγρότες βρίσκονται αυτό το διάστημα μπροστά σε μία άλλη πραγματικότητα. Η Λέσβος αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα από το κυκλοκόνιο, το οποίο πραγματικά «σαρώνει» προκαλώντας εκτεταμένες ξηράνσεις και αυτό το φαινόμενο παρατηρείται εντονότερα στις πεδινές περιοχές, όπου καταγράφονται υψηλότερα ποσοστά υγρασίας.
Στη Μυτιλήνη, στον Ευεργέτουλα, όπως το Ίππειος και το Κάτω Τρίτος, στα πεδινά της Γέρας, στο βόρειο τμήμα του νησιού μας, αλλά και σε τμήματα του ελαιώνα στα κεντρικά της Λέσβου, το κυκλοκόνιο βρίσκεται σε έξαρση και ουσιαστικά οι αγρότες βλέπουν τα φύλλα να ξεραίνονται και να πέφτουν από τα κλαδιά μαζί με την ανθοφορία. Ως προς την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης τώρα τα πράγματα δεν είναι εύκολα, το κυκλοκόνιο αντιμετωπίζεται προληπτικά και όχι κατασταλτικά, δηλαδή κατόπιν εορτής! Συνήθως χτυπάει στα μη καλλιεργημένα επαρκώς χωράφια και αυτό παρατηρείται εντονότερα στα ακλάδευτα κτήματα και σε χωράφια όπου οι αγρότες δεν ψεκάζουν γι’ αυτό το σκοπό δύο ή έστω μία φορά το χρόνο, αν και συνήθως οι ψεκασμοί για το κυκλοκόνιο προβλέπονται φθινόπωρο και άνοιξη.
Ο Γιώργος Λαγουτάρης
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας, Γιώργος Λαγουτάρης, έχει την πλήρη εικόνα από αυτές τις προσβολές, επισημαίνοντας στα Νέα της Λέσβου πως «πράγματι αυτό παρατηρείται εντονότερα φέτος, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά. Τέτοια έξαρση είχαμε και προηγούμενα χρόνια και αυτό έχει να κάνει με την τακτική που ακολουθεί για να καλλιεργήσει το χωράφι του ο κάθε ελαιοπαραγωγός. Αν και όλοι ενδιαφέρονται για να πάρουν την μέγιστη δυνατή ποσότητα ελαιολάδου και ποιότητα, είναι πολλοί εκείνοι που δεν καλλιεργούν όπως πρέπει και ξέρετε και το παράπονο της υπηρεσίας μας. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις και ανακοινώσεις που έχουμε δώσει, σε σημείο να γινόμαστε κουραστικοί, δεν έχουμε και τη συμμετοχή των αγροτών στη δακοκτονία, να ανοίξουν τα χωράφια τους να μπορεί να μπει το συνεργείο να ψεκάσει. Και αυτό κατά τη γνώμη μας τροφοδοτεί μία αλυσίδα που τη βρίσκουμε μπροστά μας κάθε χρόνο και, όπως έχουμε πει, υπάρχει σοβαρό ζήτημα και με τα βιολογικά», είπε ο προϊστάμενος.
Όπως εξηγεί ο κ. Λαγουτάρης «οι αγρότες που ψεκάζουν για το κυκλοκόνιο και κλαδεύουν τα χωράφια τους όταν πρέπει δεν έχουν να φοβούνται κάτι σε αντίθεση με όσους μπαίνουν στα κτήματα για να πάρουν μόνο τις ελιές».
Το ρεπορτάζ
Μέσα από το ρεπορτάζ των Νέων της Λέσβου καταγράψαμε εξαιρετικά έντονο το πρόβλημα εκτός από την περιοχή του Ευεργέτουλα και στα πεδινά της Γέρας, στην περιοχή πάνω από το Πέραμα μέχρι και τον Παπάδο. Οι προσβολές όμως μειώνονται καθώς κινούμαστε προς τον Παλαιόκηπο, δηλαδή όσο ανεβαίνουμε. Στην ακριβώς απέναντι πλευρά, που είναι η Χαραμίδα, τα δέντρα είναι κιτρινισμένα και εκεί όμως παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο φτάνοντας προς τα Λουτρά, ενώ αρχίζοντας να ανηφορίζουμε για τη Μυτιλήνη το φαινόμενο των προσβολών μειώνεται.
Ο ιδιώτης γεωπόνος, Βασίλης Γάλλος, εκτιμά ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό και θα κοστίσει στους ελαιοπαραγωγούς, καθώς θα έχουν απώλεια παραγωγής σε συνδυασμό με άλλες ασθένειες που επιμένουν στον ελαιώνα της Λέσβου. Όπως εξηγεί ο ίδιος μιλώντας στα Νέα της Λέσβου, με τις σημερινές κλιματολογικές συνθήκες και το κακό προηγούμενο που υπάρχει με το κυκλοκόνιο στη Λέσβο, προκειμένου ένας ελαιοπαραγωγός να απαλλαγεί από αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να ψεκάζει επί 3 χρόνια όχι δύο, αλλά τέσσερις φορές το χρόνο και συγκεκριμένα Οκτώβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Μάρτιο.
«Δυστυχώς πολλοί αγρότες δεν ψεκάζουν γι’ αυτά τα προβλήματα και γι’ αυτό βλέπετε ότι ο ελαιώνας της Λέσβου έχει θέματα τα τελευταία χρόνια με το ύψος της παραγωγής», σημειώνει ο κ. Γάλλος. Και συνεχίζει: «Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και στη θρέψη των δέντρων καθώς η αύξηση στις τιμές των λιπασμάτων οδήγησε όσους λιπαίνουν σε φθηνότερες λύσεις, που δεν απορροφούνται εύκολα από το έδαφος και άρα τα ελαιόδεντρα δεν πήραν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να μπορέσουν να είναι δυνατά και να ανταποκριθούν στις προσβολές».
Όπως εξηγεί ο ίδιος «πράγματι όπως γράψατε στο ρεπορτάζ σας τα δέντρα είναι «νυφούλες» από την ανθοφορία, όμως όταν δεν υπάρχει σωστή θρέψη και δεν καλλιεργούμε σωστά τα χωράφια η ανθοφορία είναι ατελής, ο ανθός σ’ ένα σημαντικό ποσοστό πέφτει και αυτό δεν εξελίσσεται σε παραγωγή για τους αγρότες μας όταν έχουμε τροφοπενίες. Ένα επιπλέον ζήτημα αφορά τους μύκητες και τα σκουλήκια που αναπτύσσονται στα δέντρα είτε γιατί τα κλαδεύουμε χωρίς να χρησιμοποιούμε χαλκούχα σκευάσματα στις τομές, είτε γενικότερα γιατί έχουμε αμελήσει αυτό το σημαντικό κεφάλαιο της υποστήριξης της λειτουργίας των δέντρων. Μην ξεχνάτε ότι οι κλιματολογικές συνθήκες είναι πια στις μέρες μας διαφορετικές, τα δέντρα είναι κουρασμένα και η καλλιέργεια πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτική και στοχευμένη σε σχέση με το παρελθόν».
Σύμφωνα με τον κ. Γάλλο, σε κτήματα πελατών του διαπίστωσε και ακάρεα στον ανθό τονίζοντας ότι και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα.
Τα δεδομένα
Η πλημμελής καλλιέργεια ενός σημαντικού τμήματος του ελαιώνα της Λέσβου είναι ένα θέμα που συνεχίζει και θα συνεχίσει να απασχολεί ακόμα πιο έντονα τους αρμόδιους όσο τουλάχιστον οι κλιματολογικές συνθήκες δεν είναι πια στις μέρες μας, όπως στο παρελθόν. Οι αγρότες θέλοντας να περιορίσουν το κόστος παραγωγής σε μία εποχή ανατιμήσεων στα αγροτικά εφόδια αφήνουν στην άκρη κάποιες προτεραιότητες, αυτό όμως τροφοδοτεί ένα φαύλο κύκλο καθώς αν δεν καλλιεργηθεί ένα χωράφι σωστά δεν θα έχει και την αναμενόμενη παραγωγή.
Είναι χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης ότι ακόμα και οι βιοκαλλιεργητές που υποτίθεται ότι είναι περισσότερο ψαγμένοι, κάνοντας ένα βήμα πιο μπροστά για να έχουν βιολογικό προϊόν και άρα καλύτερη τιμή από τη διάθεσή του στην αγορά, σε ένα σημαντικό ποσοστό δεν φροντίζουν για την προστασία των χωραφιών τους από το δάκο. Όπως εξηγεί ο κ. Λαγουτάρης «όχι δεν τοποθετούν δακοπαγίδες, ούτε ψεκάζουν με ειδικά σκευάσματα αποφεύγοντας αυτό το έξοδο και πραγματικά μας κάνει εντύπωση αυτό, γιατί υποτίθεται πως όταν ένας αγρότης εντάσσεται σε πρόγραμμα επιδιώκει να αντλήσει το μέγιστο δυνατό των κόπων του. Εγώ θα σας έλεγα ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν αλλάζουν ούτε τις πινακίδες που έχουν ξεθωριάσει και γράφουν βιολογικό ελαιόκτημα για να μην μπαίνουν και ψεκάζουν συνεργεία και είναι και αυτό ένα θέμα». Ταυτόχρονα επεσήμανε ότι αυτά τα ζητήματα απασχολούν και τον Περιφερειάρχη και γι’ αυτό έχει τεθεί επί τάπητος και η προοπτική να αναλάβει τους ψεκασμούς των βιολογικών η Περιφέρεια, αυτό όμως δεν είναι εύκολο καθώς απαιτεί μία μεγάλη χρηματοδότηση.
Η περίοδος που διανύουμε είναι η κρισιμότερη για τον ελαιώνα της Λέσβου καθώς μεταβαίνουμε από το στάδιο της ανθοφορίας στην καρπόδεση και το επόμενο διάστημα μέχρι το τέλος Ιουνίου θα κριθούν πολλά. Οι αγρότες της Λέσβου αισιοδοξούν ότι θα έχουμε μία από τις μεγαλύτερες παραγωγικές περιόδους της τελευταίας δεκαετίας ίσως και περισσότερο, δεν φτάνει όμως από μόνη της η αισιοδοξία, χρειάζονται και πράξεις για να έχουμε αποτελέσματα.
