Με εμφανή την προσπάθεια των δικηγόρων των κατηγορουμένων να πείσουν το δικαστήριο ότι οι πελάτες τους βαρύνονται για 2-3 από τα συνολικά 30 κλεμμένα αυτοκίνητα που βρέθηκαν στη Μυτιλήνη, ώστε ο καθένας τους λόγω του μικρότερου τιμήματος (κάτω από 120.000 ευρώ) να μπορέσει να μετατρέψει τις κατηγορίες σε πλημμεληματικού χαρακτήρα, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση έχει παρέλθει η 8ετία και παραγράφονται οι κατηγορίες, ξεκίνησε χθες η δίκη στην οποία κεντρικό πρόσωπο στο εδώλιο ήταν ο 50χρονος επιχειρηματίας της Λέσβου στις εγκαταστάσεις του οποίου βρέθηκαν τα αυτοκίνητα το 2014.
Επί της ουσίας ο έμπορος αυτοκινήτων της Λέσβου είναι εκείνος που συγκεντρώνει τα βλέμματα πάνω του, καθώς τα αυτοκίνητα βρέθηκαν στις δικές του εγκαταστάσεις με αλλοιωμένα τα στοιχεία κυκλοφορίας (αριθμούς πλαισίου κλπ.), ενώ σύμφωνα με κατάθεση μάρτυρα αστυνομικού από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας ο ίδιος είχε υποβάλει και αιτήσεις στην αστυνομία για χορήγηση νέων πινακίδων σε αυτοκίνητα, επικαλούμενος την απώλειά τους (σ.σ. των πινακίδων).
Η υπόθεση είχε απασχολήσει να θυμίσουμε το 2014 τη Λέσβο. Κατά τη διάρκεια της χθεσινής πρώτης μέρας του δικαστηρίου, καθώς η δίκη συνεχίζεται και σήμερα με την εισήγηση του Εισαγγελέα, τις αγορεύσεις των δικηγόρων και αναμένεται αργά να εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου, εκτός απροόπτου, εμφανίστηκαν αισθητά λιγότεροι μάρτυρες από τα πρόσωπα που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία. Κι αυτό δεδομένου πως πολλοί έπρεπε να ταξιδέψουν από άλλες περιοχές της Ελλάδας, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, που εκλάπησαν, και που 10 χρόνια μετά έχει πλέον ατονήσει το ενδιαφέρον τους. Πέραν του κόστους για να ταξιδέψουν Νοέμβριο μήνα από την Αθήνα και άλλες περιοχές στη Μυτιλήνη.
Συνεπώς κατέθεσε ένας σχετικά μικρός αριθμός μαρτύρων και μάλιστα το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ήταν ιδιαίτερα αυστηρό σε όποιον έμπαινε και έβγαινε από την αίθουσα, καθώς διαφύλαξε στο ακέραιο να μην περάσει από λάθος κάποιος μάρτυρας πριν καταθέσει, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται η είσοδός τους στην αίθουσα.
Οι άλλοι και ο 50χρονος
Στο σύνολό τους οι κατηγορούμενοι αρνούνται την εμπλοκή τους σε εγκληματική οργάνωση, αιτιολογώντας ο καθένας με διάφορα επιχειρήματα το πώς βρέθηκαν τα κλεμμένα αυτοκίνητα στα χέρια τους και δηλώνοντας άγνοια ότι τα οχήματα αυτά ήταν κλεμμένα. Από την εξέλιξη της δίκης φάνηκε ότι δύσκολα θα σταθεί το σκέλος της εγκληματικής οργάνωσης. Τα πράγματα στις περιπτώσεις των κατηγορουμένων είναι πιο απλά, ο καθένας είχε στη διάθεσή του κλεμμένα αυτοκίνητα ή αυτοκίνητα με κλεμμένα ανταλλακτικά που προσπαθούσε να τα διακινήσει ανά την Ελλάδα. Ένας από αυτούς τους ενδιαφερόμενους ήταν και ο 50χρονος, ο οποίος στην απολογία του δεν έπεισε το δικαστήριο για τις αγνές προθέσεις του, δηλώνοντας ότι δεν γνώριζε ότι ήταν κλεμμένα και ότι τα μισά αυτοκίνητα είχαν αγοραστεί από συγκεκριμένο άτομο που δραστηριοποιούνταν στο χώρο του αυτοκινήτου στην Αθήνα.
Ανέφερε κάποιο όνομα, αλλά ούτε τον ξέρει κανείς, ούτε υπήρχε έμπορος αυτοκινήτων με αυτήν την επωνυμία την επίμαχη περίοδο. Υπ’ αυτήν την έννοια ο 50χρονος με τα επιχειρήματα που προέβαλε δεν φάνηκε να πείθει το δικαστήριο για την αθωότητά του, λόγω αφέλειας όμως αν καταπέσει η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης τα πράγματα θα γίνουν πιο απλά για όλους τους κατηγορούμενους στο να μετατραπούν οι κατηγορίες τους από κακουργηματικές σε πλημμεληματικές και να παραγραφούν λόγω παρέλευσης της 8ετίας.
Για τον κατηγορούμενο αυτό είναι πολύ δύσκολο, καθώς πιστώνεται και τα 30 κλεμμένα αυτοκίνητα που διέθετε από τη μάντρα του, το κόστος των οποίων είναι μεγάλο για να μετατραπεί η κατηγορία από κακούργημα σε πλημμέλημα.
Καίριες ήταν οι τοποθετήσεις του δικηγόρου του 50χρονου, Δημοσθένη Χατζηγιάννη, για να αποδείξει ότι ο πελάτης του δεν γνώριζε ότι τα αυτοκίνητα ήταν κλεμμένα, καθώς σημείωσε ότι δεν τα είχε κρύψει αλλά ήταν παρκαρισμένα στη βιτρίνα της επιχείρησης, τονίζοντας ότι αν τα αυτοκίνητα προέρχονταν από παράνομη δραστηριότητα ο ίδιος θα είχε φροντίσει να τα έχει τοποθετήσει πιο διακριτικά στην επιχείρησή του, ώστε να μην είναι ορατά από την πλευρά του δρόμου. Το ίδιο ερώτημα μάλιστα έθεσε ο κ. Χατζηγιάννης σε μάρτυρα αστυνομικό, που είχε ασχοληθεί τότε με την υπόθεση και ο ίδιος έδειξε να συμφωνεί ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα αυτοκίνητα δεν είναι τοποθετημένα στην προμετωπίδα, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιο από αυτά να γίνει αντιληπτό από διερχόμενο.
Σε ό,τι αφορά την εμπλοκή της συζύγου του κατηγορουμένου τόσο ο κ. Χατζηγιάννης όσο και ο δικηγόρος της, Μανώλης Αρμενάκας, με ερωτήσεις στους μάρτυρες κατάφεραν να πάρουν απαντήσεις ότι η συμμετοχή της ήταν καθαρά τυπική, δηλαδή είχε την επιχείρηση στο όνομά της για φορολογικούς και άλλους λόγους, αλλά ο σύζυγός της ήταν αυτός που τη διοικούσε!
Ένα επίσης βασικό επιχείρημα που ανέπτυξε η υπεράσπιση είναι ότι ο 50χρονος κατηγορούμενος δεν έχει απασχολήσει ποτέ ξανά για παραβατικές ή παράνομες δραστηριότητες στο επαγγελματικό του αντικείμενο και συνεχίζει να έχει την εμπιστοσύνη της τοπικής κοινωνίας και μετά το συγκεκριμένο συμβάν, καθώς η επιχείρησή του δεν σταμάτησε να λειτουργεί, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν ο ίδιος ήταν μπλεγμένος σε εγκληματικές δραστηριότητες, όπως αναφέρθηκε.
