- Άλλη μία πρόκληση για τον τόπο, που αυτή τη φορά είναι το μεταναστευτικό, βρίσκει την τοπική κοινωνία μέσω των φορέων της σε δυο δρόμους
- Ποια είναι τα δεδομένα, οι προκλήσεις και τα διλήμματα και για ποιους είναι καθοριστική η σημερινή μέρα
Διχασμένη βρίσκει την τοπική κοινωνία η σημερινή κινητοποίηση, που είναι προγραμματισμένη για τις 12:00 το μεσημέρι στην πλατεία Σαπφούς και πρωτοστατεί κατά κύριο λόγο στη διοργάνωσή της η Περιφέρεια, ενώ έχουν διαθέσει τις δυνάμεις τους για την επιτυχία, το Εργατικό Κέντρο και η Συντονιστική Επιτροπή που έχει συσταθεί από κατοίκους και φορείς των βορειόχωρων απέναντι στην προοπτική δημιουργίας της κλειστής υπερδομής στη Βάστρια.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η τοπική κοινωνία είναι διχασμένη μπροστά σε ένα μεγάλο ζήτημα του τόπου, ιδιαίτερα όμως στο μεταναστευτικό θα περίμενε κανείς ένα άλλο επίπεδο ενότητας όταν είναι αυτό που κατά πολλούς θα κρίνει την πορεία της Λέσβου τα επόμενα χρόνια, έχοντας μέχρι τώρα από το 2016 προκαλέσει σοβαρές συνέπειες στην τοπική οικονομία και τον τουρισμό.
Ο διχασμός
Ο διχασμός της τοπικής κοινωνίας φαίνεται από τις συμμετοχές στο συλλαλητήριο. Με πρωτοβουλία του ο Περιφερειάρχης συγκάλεσε σύσκεψη όλων των παρατάξεων και φορέων λαμβάνοντας την απόφαση για την κινητοποίηση, στην πορεία όμως αρκετοί από τους φορείς που συμμετείχαν διαχώρισαν τη θέση τους δηλώνοντας αντίθετοι στην κινητοποίηση, ενώ άλλοι φορείς πήραν αποφάσεις για τη συμμετοχή τους. Ομοίως και οι δύο Δήμοι της Λέσβου, σε αντίθετες κατευθύνσεις. Ο μεν Δήμος Μυτιλήνης ξεκάθαρα απέναντι στην κινητοποίηση και υπέρ της δημιουργίας της δομής στη Βάστρια, ενώ ο Δήμος Δυτικής Λέσβου στηρίζει την κινητοποίηση. Στο ίδιο πνεύμα και οι τοποθετήσεις και δηλώσεις των εκπροσώπων των κομμάτων καθώς η Νέα Δημοκρατία τάσσεται κατά του συλλαλητηρίου και υπέρ της Βάστριας, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατά της υπερδομής.
Η διπλή ερμηνεία της διεκδίκησης
Να γιατί είναι διπλή η ερμηνεία του διεκδικητικού πλαισίου: Από τη μία η Περιφέρεια και οι άλλοι συνδιοργανωτές υποστηρίζουν ότι το αίτημα είναι όχι στην υπερδομή της Βάστριας αλλά σε μία μικρή δομή σύντομης καταγραφής και αναχώρησης των μεταναστών. Ουσιαστικά η Περιφέρεια λέει ότι πρέπει ο τόπος να αποτινάξει από πάνω του τις μεγάλες δομές που υποθηκεύουν το μέλλον της Λέσβου. Διαφορετικά όμως προσεγγίζει το όλο θέμα η άλλη πλευρά, χαρακτηρίζοντας όχι μόνο ανέφικτο, αλλά και ουτοπικό το σύνθημα «καμία δομή πουθενά» και αιτιολογώντας ότι με την Τουρκία απέναντι το μόνο ρεαλιστικό σενάριο είναι η κατασκευή μιας δομής που θα έχει περιθώρια (μέγεθος) να ανταποκριθεί σε μία κατάσταση έκτακτης κρίσης και μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος από την γείτονα χώρα σε μία περιοχή μακριά από τον αστικό ιστό, στηρίζοντας τον Υπουργό μετανάστευσης Νότη Μηταράκη. Χαρακτηρίζουν δε, το αίτημα «ούτε στη Βάστρια, ούτε πουθενά» ως παρελκυστική τακτική για να μείνει το κλειστό ΚΥΤ στην περιοχή του Μαυροβουνίου, όπου μία τέτοια προοπτική θα λειτουργήσει εξαιρετικά αρνητικά για την εικόνα και τον τουρισμό της Μυτιλήνης και κατ’ επέκταση για ολόκληρη τη Λέσβο.
Δύο κόσμοι, δύο αντίπαλες πλευρές που αλληλοκατηγορούνται. Οι διαδηλωτές κατηγορούν τους άλλους ως συμβιβασμένους που παραδίδουν τον τόπο στο Υπουργείο Μετανάστευσης για να δημιουργήσει ένα τεράστιων διαστάσεων στρατόπεδο συγκέντρωσης, το οποίο θα γεμίσει με μετανάστες που ενδεχομένως να φέρει και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα την Αθήνα, ενώ η πλευρά των τασσόμενων με τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες καταλογίζουν στους διοργανωτές των κινητοποιήσεων επικίνδυνο λαϊκισμό, που εξυπηρετεί τα σχέδια για λειτουργία του νέου ΚΥΤ στην περιοχή του Καρά-Τεπέ ως μία βολική κατάσταση για να μπορούν να το ελέγχουν καλύτερα.
Θα φανεί στο χειροκρότημα
Όσο κι αν προβάλλουν οι δύο πλευρές τα δικά τους επιχειρήματα η καθεμία για να πείσει την τοπική κοινωνία για την σωστή κατεύθυνση, αυτό στο οποίο ουδείς διαφωνεί είναι ότι πάνω στο μεταναστευτικό χτίστηκαν, αλλά και καταστράφηκαν πολιτικές καριέρες σε επίπεδο Λέσβου. Η μεγαλειώδης κινητοποίηση που έγινε ακριβώς 25 μήνες πριν, τον Ιανουάριο του 2020 όπου μία μεγάλη λαοθάλασσα κατέκλυσε την προκυμαία της Μυτιλήνης, έδωσε αέρα στα πανιά των τότε διοργανωτών και πρωτίστως του Περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη.
Από τότε μέχρι τώρα μεσολάβησαν πολλά. Έγιναν προσεγγίσεις, συζητήσεις, διαβουλεύσεις, ζυμώσεις, ωστόσο ο ίδιος ο κ. Μουτζούρης βρίσκεται και αυτή τη φορά σταθερά απέναντι στις επιλογές του Υπουργείου Μετανάστευσης. Μόνο που αυτή τη φορά δεν τον ακολουθούν όλοι όσοι είχαν ακολουθήσει το 2020. Απεναντίας μάλιστα αρκετοί από αυτούς σπεύδουν να ερμηνεύσουν στις κινήσεις του λαϊκισμό διαχωρίζοντας τη θέση τους.
Είναι προφανές πως σε μία περίοδο κατά την οποία η Νέα Δημοκρατία γράφει και σβήνει ονόματα για τον υποψήφιο Περιφερειάρχη που θα διεκδικήσει το Βόρειο Αιγαίο στις επόμενες εκλογές, η σημερινή διαδήλωση δεν μπορεί παρά να ερμηνευτεί και ως δημοσκόπηση για την Περιφερειακή Αρχή. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα λειτουργήσει και για τη Δημοτική Αρχή Μυτιλήνης, η οποία με την προχθεσινή της απουσία από την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου έβαλε αυτογκόλ, καταφέρνοντας να συσπειρώσει τις αντίπαλες πλευρές (που είναι πολλές) απέναντί της και το κλίμα είναι βαρύ.
Με αυτά τα δεδομένα, από το χειροκρότημα στο σημερινό συλλαλητήριο και εννοούμε τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, θα βγουν μηνύματα με πολλούς αποδέκτες για την επόμενη μέρα και σε τοπικό – αυτοδιοικητικό αλλά και σε πολιτικό επίπεδο. Πάντως αυτό που μέχρι τώρα συνεχίζει να παραμένει ζητούμενο είναι η πορεία αυτού του τόπου. Η Λέσβος έχοντας πληρώσει βαρύ τίμημα για το μεταναστευτικό δείχνει να μην έχει αποκρυσταλλωμένη άποψη για το τι θέλει για την επόμενη μέρα και εδώ τα διλήμματα είναι υπαρκτά, ανεξάρτητα με το τι υποστηρίζει η καθεμία από τις δύο αντίθετες πλευρές. Ο τόπος είναι εγκλωβισμένος στην υστέρηση, στην οικονομική δυσπραγία και στην κατήφεια, ενώ γύρω μας, τα άλλα νησιά, το Νότιο Αιγαίο, η Ηπειρωτική Ελλάδα αλλάζουν περιμένοντας μία τουριστική περίοδο που ίσως ξεπεράσει τα μεγέθη του 2019.
Ο τόπος, η Λέσβος, το νησί μας χρειάζεται τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά έναν ηγέτη, χρειάζεται την ηγεσία του να τον οδηγήσει προς ΜΙΑ κατεύθυνση η οποία να βγάζει στο ξέφωτο. Με ξεκάθαρους όρους, χωρίς αστερίσκους και ψιλά γράμματα, χωρίς οικονομικά και πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες του.