του Βασίλη Χατζηελευθερίου
***Είπαμε να μας τρελάνεις Θεούλη μου, αλλά εσύ το παράκανες. Προχθές είχαμε ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ, δηλαδή μπήκε η Άνοιξη! Τι σόι Άνοιξη είναι αυτή με χιόνια και ψοφόκρυο, δεν καταλαβαίνω. Μας μελάνιασες. Μας καταξόδεψες. Πού είναι η αγάπη σου προς το ποίμνιο; Είδες πού πήγαν τα πετρέλαια και τα αέρια!!! Απλησίαστα. Κάνε κάτι λοιπόν. Χαιρετισμοί με χιόνια; Πού το ξαναείδες Θεούλη μου; Όπως το πας θα κάνουμε Πάσχα με παλτό και με γάντια!!!!!
*** Θα μπορούσε η Δημοτική μας αρχή (αν το είχε έτοιμο), να παραχωρήσει στην άτυχη συμπολίτισσά μας Μυρσίνη και στα παιδιά της, των οποίων το σπίτι κάηκε προχθές στην Λαγκάδα, το σπίτι του ζωγράφου Γιώργου και Αλίκης Βακιρτζή στον Κάτω Χάλικα, για το πρώτο δύσκολο διάστημα της οικογένειας, μιας και παραχωρήθηκε στον Δήμο μας για τέτοιες κοινωνικές βοήθειες από τους δωρητές. Δυστυχώς θα γκρεμιστεί, και έχουν τόσοι πολλοί συμπολίτες μας ανάγκη, για μια προσωρινή στέγη.
*** Επειδή αυτός ο Νορβηγός είναι fine art photographer και βραβευμένος και σκηνοθέτης και «τυχαίνει» να είναι κάτοικος Μετοχιού της Μονής Λειμώνος (τυχαίο; Δεν νομίζω), τι θα πει; Δεν μπορεί να είναι κατάσκοπος; (Λέω εγώ τώρα!) Το έχουμε δει το έργο. Κι ο άλλος ο «ευαίσθητος», λέει ας έφευγαν τα πολεμικά από το κεντρικό λιμάνι να μην τα φωτογράφιζε!!!!! Συμφωνώ φίλε μου, έχουν κάνει το κεντρικό μας λιμάνι ΝΑΥΣΤΑΘΜΟ, κάποιοι ανεγκέφαλοι. Αλλά αυτοί (οι βραβευμένοι φωτογράφοι) όπου και να ελλιμενιστούν τα πολεμικά στέλνουν τις φωτογραφίες τους εκεί που «πρέπει». Χρόνια τώρα το κάνανε, το κάνουνε, και θα εξακολουθούν να το κάνουνε όσο υπάρχουν ντόπιοι ΠΕΜΠΤΟΦΑΛΑΓΓΙΤΕΣ που τους καλύπτουν. Γκέκε;;;;;
*** Απαραίτητη προϋπόθεση για να με προσβάλλεις, είναι να εκτιμώ την άποψή σου.
*** Αμερική και Ρωσία, μετά τον πόλεμο: Ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς, καλύτερα… να μην το συζητάμε!!!!!
*** Η συνοχή – η ομόνοια – η αλληλοϋποστήριξη – η συμπόνια, μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μου θυμίζει το καταπληκτικό: Ο μουγκός είπε στον κουφό ότι ο τυφλός είδε τον κουτσό να τρέχει!!!!!
*** Παρακολουθώντας τους πολιτικούς της εποχής μας, με τρομάζει η «τρομακτική αυτοπεποίθηση του τίποτα»!
*** Ο κυρ Βύρωνας και η κυρά Ελένη μου έμαθαν να σέβομαι. Η ζωή μου έμαθε… ποιον!!!!!!!