«Ο κήπος της Αμαλίας»
1837, Πειραιάς. Ο εικοσιδυάχρονος βασιλιάς Όθωνας επιστρέφει στη χώρα νιόπαντρος. Η πρώτη βασίλισσα της Ελλάδας λέγεται Αμαλία και είναι μια δεκαεννιάχρονη Γερμανίδα δούκισσα. Μοναδικό της χρέος και αποστολή, να φέρει στον κόσμο έναν διάδοχο.
Η Αμαλία τα κάνει όλα με πάθος και πείσμα. Αγαπά τον άντρα της, την Ελλάδα και τον παράξενο στα μάτια της λαό της. Εξοικειώνεται με πολλά βιώνοντας τις εντυπωσιακές αντιφάσεις μιας χώρας που ψάχνει την ταυτότητά της, αλλά υπάρχουν και πράγματα που δεν θα τα καταλάβει ποτέ. Γνωρίζει από κοντά τους μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές του Αγώνα και της πολιτικής του 19ου αιώνα και αναμειγνύεται ενεργά στη διοίκηση του νέου κράτους. Αντέχει σωματικά βασανιστήρια για την ατεκνία της και αντιστέκεται στις προσβολές, αντιστέκεται όμως και στα συναρπαστικά νέα ρεύματα δημοκρατίας που φυσούν ολόγυρά της. Καταφύγιό της, το μοναδικό πράγμα που μεγάλωσε με τα χέρια της, ο κήπος της, που έμελλε να γίνει μια μέρα εθνικός.
«Πατρίδα από βαμβάκι»
Τι αναλογίζεται ο Έλληνας γιατρός Στέργιος Χ. στο σοβιετικό τρένο της γραμμής Τασκένδη – Μόσχα τον Οκτώβριο του 1967, καθώς αφήνει πίσω του για πάντα την “πατρίδα από βαμβάκι”; Και ποια είναι η γυναικεία μορφή που τον βασανίζει τόσο πολύ;
Φύλλο-φύλλο περνούν από τη μνήμη του τα δεκαοχτώ χρόνια που τον χωρίζουν από τον σημαδιακό εκείνο Οκτώβριο του 1949, όταν, μαζί με χιλιάδες πολιτικούς πρόσφυγες, άνδρες και γυναίκες, φτάνει στην Τασκένδη. Ανεξίτηλες εικόνες και έντονα συναισθήματα τον κατακλύζουν. Ανιδιοτελή οράματα, καίρια διλήμματα, βασανιστικές ενοχές, σκληρές προσωπικές συγκρούσεις ελέω ιδεολογίας, βαθιά και αθεράπευτη νοσταλγία για την απαγορευμένη πατρίδα, την Ελλάδα, και προπαντός τη Θεσσαλονίκη, όπου οι αγαπημένοι του άνθρωποι βιώνουν τον δικό τους πόνο. Αλλά κι ένας μοιραίος παράνομος έρωτας με μια Ρωσίδα που κρύβει ένα αναπάντεχο μυστικό το οποίο αποκαλύπτεται απρόσμενα – και πάλι στην Τασκένδη. Ένα μυθιστόρημα για ένα κομμάτι του ελληνισμού το οποίο έζησε για δεκαετίες ως αποδιοπομπαίος τράγος και βίωσε ως το κόκαλο την τραγικότητα της Ιστορίας. Ένα μυθιστόρημα για τον αποχωρισμό, την απώλεια, τη νοσταλγία. Τον έρωτα και την ανθρωπιά.
