Αυτή εδώ που βλέπετε είναι η Κεντρική Αγορά της Χίου, η Απλωταριά, όπως είναι γνωστή. Τετάρτη απόγευμα, κλειστά τα μαγαζιά χωρίς αυτοκίνητα, όπως ισχύει πάντα. Χωρίς μηχανάκια, ούτε πατίνι δεν περνάει από αυτόν τον δρόμο που βλέπετε! Κάπως έτσι ο ντόπιος αλλά και ο επισκέπτης μπορεί να κάνει ανενόχλητος τη βόλτα του στα μαγαζιά, να δει τις βιτρίνες, να απολαύσει το χιώτικο παγωτό από κοντινή τοπική βιοτεχνία και να πετάξει το κυπελάκι του παγωτού στα καλάθια απορριμμάτων που είναι τοποθετημένα ανά μικρές αποστάσεις στον πλακόστρωτο πεζόδρομο – όνομα και πράγμα και όχι όπως η Ερμού της Μυτιλήνης!
Μπορεί επίσης ο πεζός να ξαποστάσει στα παγκάκια που βρίσκονται τοποθετημένα ανά μικρές αποστάσεις δίπλα σε ζαρντινιέρες με βλάστηση, οι οποίες έχουν ξύλινο καλαίσθητο περίβλημα!
Σημειώστε ότι κατά μήκος της Απλωταριάς με ιδιαίτερη καλαισθησία αναδεικνύονται τα πορτρέτα των ηρώων του ‘21 πάνω σε καβαλέτα για να βλέπουν οι επισκέπτες και οι νέες γενιές! Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην αγορά αλλά και περιμετρικά του Δημοτικού Κήπου της πρωτεύουσας της Χίου και κατά μήκος της προκυμαίας! Κάπως έτσι οι γείτονές μας Χιώτες τιμούν τους ήρωες του ‘21 δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός, ο ουσιαστικός πατριωτισμός έναντι κάθε στρεβλής κατάστασης και καπηλείας που τροφοδοτείται από διάφορους πατριδοκάπηλους και σταυροφόρους στη Λέσβο. Τι έχει κάνει άλλωστε μέχρι τώρα η Λέσβος για να τιμήσει τους αγωνιστές με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση;
Βλέποντας λοιπόν κανείς αυτές τις εικόνες, όχι μακριά, εδώ στη γειτονιά μας, δίπλα στη Χίο, συνειδητοποιεί πόσα χιλιόμετρα πίσω βρισκόμαστε εδώ στη Λέσβο ή για να το πούμε καλύτερα πόσο βαθιά νυχτωμένοι!
