Όταν συνειδητοποιείς πως το όνειρο δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα αλλάζεις όνειρο.
Έτσι ξεκίνησε κι αυτός ο Αύγουστος με όνειρα για ατέλειωτες ώρες στην παραλία κάτω από τον μεσογειακό ήλιο, αλλά μας πήρε και μας σήκωσε το φετινό καλοκαίρι με τόσο καύσωνα που δεν τολμάω να πάω μπάνιο πριν τις 7 το απόγευμα.
Είδα τη σειρά με την Οριάνα Φαλάτσι που μεγάλωσα διαβάζοντας τα βιβλία της κι ό,τι άρθρο έπεφτε στα χέρια μου γι’ αυτήν.
Κι επειδή έτσι τα ‘φερε η ζωή και γνώρισα τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της, τον Αλέκο Παναγούλη από τις διηγήσεις της φιλενάδας μου της Ευγενίας, μπήκα στο μύθο αυτής της σπουδαίας γυναίκας και δημοσιογράφου.
Είπε: «Ήταν περήφανη, απαιτητική και σκληρή. Καμιά φορά και αυταρχική. Και υπεροπτική «δεν είμαι μετριόφρων. Ποτέ δεν παίζω την κωμωδία της ταπεινοφροσύνης. Ξέρω πολύ καλά ποια είμαι και τι αξίζω. Δεν το ξεχνώ ποτέ και δεν επιτρέπω ποτέ στους άλλους να το ξεχάσουν. Και ακόμα, σ’ το είπα κιόλας, δεν ξέρω να συγχωρώ. Έχω κακό χαρακτήρα. Τον είχα από παιδί. Γιατί από πάντα, από παιδί, έμαθα ότι η ζωή είναι μια ζούγκλα, στην οποία χρειάζεται να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου με τα δόντια. Και σ’ αυτή τη ζούγκλα ο καλός χαρακτήρας είναι αυτοκτονία. Αλλοίμονο αν ενδώσεις στο όνομα της συγγνώμης, της καλοσύνης…».
Αυτή η Οριάνα Φαλάτσι στιγμάτισε την εφηβεία μας και μας οδήγησε σε ηθικές αξίες που μας συντροφεύουν μέχρι τώρα.
Η πραγματικότητα πάντα είναι πιο απίθανη, πιο τρομερή, πιο ρομαντική, πιο ωραία από την οποιαδήποτε ιστορία.
Ένα όμως είναι το κεντρικό σημείο σε όλα: Ο άνθρωπος.
Αυτός είναι που δίνει τη διάσταση ή το βάθος.
Άλλωστε την Ιστορία, οι άνθρωποι τη φτιάχνουν.
Και το μυστήριο που κρύβεται πάντα είναι το μυστήριο της ψυχής του ανθρώπου!
Απόψε
Έκλεισε ο Ουρανός στο Παρίσι.
Οι αγώνες συνεχίζονται.
Ίσως όχι η καλύτερη διοργάνωση ever, αλλά η τελετή έναρξης δεν ήταν και για πέταμα!
Η Ιστορία απαιτεί ψυχραιμία και αυστηρότητα, δεν γράφεται με νοσταλγία, ούτε και με εμπάθεια.
Άσε λοιπόν λίγο ελεύθερο το πνεύμα να καταλάβεις και μια άλλη κουλτούρα κι ας είναι εκρηκτική η έκφρασή της.
Όπως είπε και ο Παπαϊωάννου ο δικός μας δημιουργός του 2004:
«Ο Κωνσταντίνος Β’ ήταν το τρίτο μεγάλο αστέρι στη συναστρία της Κλεψύδρας». Μαζί με τον ίδιο και τον Κουμεντάκη στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.
Ο Κωνσταντίνος Β’ ο λατρεμένος κολλητός Φίλος μου από τα πανεπιστημιακά χρόνια μας που μας έπαιζε κιθάρα και μας απήγγειλε Καβάφη, το νεαρό αυτό γλυκύτατο παιδάκι με τα μούσια και την αγνή καρδιά έγινε talk of town!
Έγραψε μουσικές θεϊκές.
Απρόβλεπτες, συναρπαστικές, προχωρημένες.
Εκείνος και η αδερφή του Δήμητρα περνάγαμε ατέλειωτες ώρες μαζί στη Μελβούρνη, στο σπίτι μου στο Toorak κοιμόμασταν και σηκωνόμασταν καλύτερα από αδέλφια.
Ίσως τελικά οι φίλοι που επιλέγεις στη ζωή σου αν είσαι τυχερός και ειλικρινής και αυθεντικός είναι ό,τι σπουδαιότερο έχεις σ’ αυτή τη ζωή μαζί με τα παιδιά σου.
Ο ρυθμός που εφηύρε ο Κωνσταντίνος για τη μουσική το 2004 και ο τρόπος με τον οποίο ο ρυθμός αυτός υποδέχτηκε μέσα του τους ήχους και τρόπους της ελληνικής μουσικής μάς διακτίνισαν σε ένα μέλλον που ήταν αρχέγονο. Αυτό του το έργο λέγεται “Τhe passage”.
Είμαι περήφανη για το 2004, για τον Παπαϊωάννου και τον Κωνσταντίνο.
Δεν υπάρχει χώρος πια για ξεπέτες, ούτε να χαραμίζουμε τις ζωές μας.
Πάμε και φέτος ώστε η πραγματικότητα να έχει τη δυνατότητα να γίνει όνειρο.
Μόνο τότε θα τα βγάλουμε πέρα και θα εισπνέουμε οξυγόνο!
Καλό Αύγουστο!
Η μαγεριά της Λούλας
Υλικά
-
- 1/2 κιλό φασόλια μαυρομάτικα
- 4 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
- 200 γρ. αλμύρα, χοντροκομμένη
- Βασιλικός, χοντροκομμένος
- 2 αγγουράκια, σε μπαστουνάκια
- 1 ώριμη μεγάλη ντομάτα, τριμμένη
- 200 γρ. μυζήθρα
- 1 μικρή καυτερή πιπεριά
- Χυμός από 1 μέτριο λεμόνι
- 120 ml ελαιόλαδο
- Αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
- Βάζουμε σε μια βαθιά κατσαρόλα τα φασόλια με μπόλικο νερό να τα καλύπτει.
- Στη συνέχεια, βράζουμε σε μέτρια φωτιά για περίπου 30 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσουν.
- Τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη.
- Παράλληλα, σε μια μέτρια κατσαρόλα με άφθονο αλατισμένο νερό που κοχλάζει ζεματίζουμε την αλμύρα μέχρι να μαλακώσει.
- Τη στραγγίζουμε καλά και τη μεταφέρουμε σε ένα μπολ.
- Προσθέτουμε τα φασόλια, τα κρεμμυδάκια, τα αγγουράκια, τον βασιλικό, το λάδι, το λεμόνι και το τσίλι.
- Περιχύνουμε με την τριμμένη ντομάτα και ανακατεύουμε απαλά.
- Μεταφέρουμε σε μια πιατέλα, σκορπίζουμε το ανθότυρο και σερβίρουμε τα μαυρομάτικα σαλάτα με αλμύρα, αγγουράκια και τριφτή ντομάτα.
