Τώρα που διανύουμε τον τελευταίο μήνα του χειμώνα μετρώντας σιγά-σιγά αντίστροφα για να αρχίσουμε να βλέπουμε την άνοιξη, μία φωτογραφία από τον περιβάλλοντα χώρο της μαρίνας Μυτιλήνης (ένα έργο που έγινε επί Γιακαλή – Χατζηκομνηνού για την αναψυχή των Μυτιληνιών) όπου κάθε καλοκαίρι πολλές δεκάδες παιδιά με τους γονείς τους κατεβαίνουν για ποδήλατο και για βόλτα.

Σε αυτό το σημείο, στο οποίο πριν από λίγες ημέρες αυτοκτόνησε ένας νέος άνθρωπος, τη νύχτα -μιας και είναι βυθισμένο στο σκοτάδι- συγκεντρώνονται οικογένειες Ρομά και διάφορα περιθωριακά άτομα.

Πόσο ωραίο θα ήταν ο Δήμος Μυτιλήνης να έκανε μία παρέμβαση φωτίζοντας αυτούς τους χώρους ακόμα και με φωτιστικά που δεν χρειάζονται σύνδεση με το ηλεκτρικό, αλλά λειτουργούν αυτόνομα με μικρό φωτοβολταϊκό πάνελ! Θα τους ομορφύνει και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων που τους χρησιμοποιούν για τα παιδιά τους, ενώ ταυτόχρονα το φως θα διώξει και όλους εκείνους που τους αρέσει να κινούνται στο σκοτάδι.

Αν δεν μπορούμε ως Μυτιλήνη να έχουμε ευπρεπισμένα και φωτισμένα αυτά τα σημεία στο κέντρο, τότε τι θα πρέπει να περιμένουμε για τις συνοικίες;