Σαρακοστή της νηστείας, της αποχής, της αυτοσυγκράτησης, του εξαγνισμού, στην πορεία για το θείο δράμα.
Σαρακοστή των φρέσκων λαχανικών, των χορταρικών, των θαλασσινών και των οσπρίων.
Σαρακοστή και των… οργίων.
Αν και η Σαρακοστή και η νηστεία έχουν θρησκευτικές καταβολές, διατροφικά ξεπεράστε το θέμα και σκεφτείτε ότι τα πάντα εν σοφία εποίησε. Έτσι, λίγο πριν τις πασχαλιάτικες κραιπάλες και την ανοιξιάτικη χαλάρωση που έρχεται με βήμα ταχύ, μπείτε στη διαδικασία της εγκράτειας και απολαύστε αρκετές λιτές, νηστίσιμες αλλά και νοστιμότατες γεύσεις.
Αυτή την περίοδο έχουν την τιμητική τους τα λαχανικά, τα όσπρια, τα χορταρικά και τα θαλασσινά.
Ποιος είναι αυτός που δεν επιθυμεί μια χυλωμένη, αχνοκόκκινη, μοσχοβολιαστή φασολάδα; Βάλτε της δίπλα ένα ελαφρύ και φρέσκο ξινόμαυρο.
Γιατί να αρνηθείς την μαγεία μιας βελούδινης φακής, με το σκορδάκι της και την ελαφρά ξιδάτη τσαχπινιά της; Παρέα με ένα φρέσκο αγιωργίτικο.
Ποιον δεν συνεπαίρνει μια λεμονάτη ρεβιθάδα ή τα μοσχοβολιαστά κουκιά με την φλούδα τους;
Μήπως οι μεγαλύτεροι σεφ του κόσμου δεν ζήλεψαν την δόξα της ταπεινής, πλην πεντανόστιμης, λευκής ή ροζέ ταραμοσαλάτας;
Ενός μαστιχωτού καλαμαρακίου;
Ενός, ολόλευκου, αφράτου και αλμυρούτσικου, παστού μπακαλιάρου, αλά μπρατσέτα με την αρωματικά εκρηκτική σκορδαλιά, που τώρα η μόδα την έχει μετονομάσει σε αγιολί;
Ποιος δεν ονειρεύεται:
Σουπιές κρασάτες ή με σπανάκι;
Το χταποδάκι, να κοκκινίζει ελαφρά, αγκαλιά με το κοφτό μακαρονάκι και τους γιαλαντζήδες τυλιγμένους στο δικό τους φύλλο.
Αυγοτάραχα με τις καραβιδογαρίδες και τις αλανιάρες τσιπούρες.
Τις μαριδούλες, τα γοπάκια ή την αθερίνα να μοσχομυρίζουν θάλασσα!!
Και βέβαια η Σαρακοστή δεν λέει αποχή από το κρασί!
Οι σαρακοστιανές νοστιμιές θέλουν ένα λευκό κρασί να τις συνοδεύει. Και μάλιστα αναζητούν πληθωρικές οξύτητες, στιβαρά σώματα και αρωματικό πλούτο. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόκκινα κρασιά δεν γοητεύουν κάποια από τα νηστίσιμα πιάτα.
Παντρέψτε λοιπόν τα πιάτα της περιόδου με ένα Σαββατιανό, συνήθως από τα διπλανά μας Μεσόγεια, με την όμορφη οξύτητά του που το κάνει να αντέχει σε τέτοιους “γάμους”, αλλά κι ένα Ασύρτικο, από την Σαντορίνη ή από αλλού, που και εδώ η έντονη οξύτητά του το κάνει αποδεκτό γαμπρό. Ετικέτες με χαρμάνια από τις παραπάνω ποικιλίες, αλλά και Ροδίτες, πάντα για τα λευκά κρασιά, συνοδεύουν επάξια το σαρακοστιανό τραπέζι. Όσο για τα κόκκινα κρασιά τα έχουμε ήδη αναφέρει.
Ατομικές ταχινόπιτες
Υλικά
Για τη ζύμη
60 γρ. ζάχαρη
¼ κ.γ. μαστίχα σκόνη
9 γρ. ξερή μαγιά
120 ml χλιαρό νερό
1/2 κιλό αλεύρι
1/2 φλιτζ. χυμό πορτοκαλιού
2 κ.σ. ελαιόλαδο
Για τη γέμιση
200 γρ. ταχίνι
200 γρ. μέλι
1 φλιτζ. σταφίδες σουλτανίνα
1 κ. γ. κανέλα σε σκόνη
Άχνη
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°C.
Βάζουμε τη μαγιά, τη μαστίχα, το χλιαρό νερό, ανακατεύουμε με ένα κουτάλι και αφήνουμε 5 λεπτά στην άκρη, μέχρι να ενεργοποιηθεί η μαγιά.
Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το αλεύρι μαζί με το χυμό πορτοκαλιού, το ελαιόλαδο, το μείγμα με τη μαγιά και χτυπάμε σε μέτρια ταχύτητα με το γάντζο, μέχρι να δημιουργηθεί μία ζύμη, η οποία θα ξεκολλάει από τα τοιχώματα του κάδου.
Μεταφέρουμε τη ζύμη σε ένα μεγάλο μπολ που έχουμε λαδώσει ελαφρώς, τυλίγουμε με μεμβράνη και αφήνουμε στην άκρη να φουσκώσει για 1 ώρα.
Αλευρώνουμε τον πάγκο εργασίας και με τη βοήθεια του πλάστη ανοίγουμε τη ζύμη σε ορθογώνιο σχήμα.
Απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια της ζύμης το ταχίνι, το μέλι, ρίχνουμε τις σταφίδες και πασπαλίζουμε με κανέλα.Τυλίγουμε σε ρολό τη ζύμη πιέζοντας να κλείσει καλά.
Με ένα μαχαίρι κόβουμε σε 10-12 ίσες κάθετες φέτες και αφήνουμε στην άκρη.
Σε ταψί με λαδόκολλα τοποθετούμε τα ρολάκια το ένα δίπλα στο άλλο και αφήνουμε να φουσκώσουν για 30 λεπτά. Ψήνουμε στο φούρνο για 35-40 λεπτά. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη και σερβίρουμε.
