Εντάξει τώρα.
Όλοι το ξέρουμε.
Το να φτιάξει κανείς τσουρέκια δεν είναι ούτε το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο, ούτε και το τολμούν όλα τα σπιτικά.
Οι εποχές άλλαξαν.
Κάποτε η κάθε νοικοκυρά ζύμωνε τσουρέκια τη Μεγάλη Τετάρτη.
Τώρα η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν τόσα ζαχαροπλαστεία που κάνουν πασχαλινά τσουρέκια και μάλιστα όλο το χρόνο.
Ίσως γι’ αυτό έχει χαθεί η μαγεία.
Όταν κάτι έχει υπερπροσφορά και μάλιστα όλο το χρόνο δεν μπορείς να το λαχταράς!
Φυσικά δεν θεωρώ ότι κυκλοφορούν πολλά καλά τσουρέκια.
Συχνά δοκιμάζω από όπου μπορώ να βρω και πολύ συχνά απογοητεύομα.
Εγώ ψάχνω για κείνο το μαστιχωτό τσουρέκι με «ίνες».
Που να μοσχοβολά μαστίχα και μαχλέπι και να σας πω την αμαρτία μου μισώ όποια έχουν πορτοκάλι.
Το πορτοκάλι για μένα δεν ταιριάζει με το τσουρέκι.
Άσε που συχνά το πορτοκάλι που βάζουν στα ετοιματζίδικα τσουρέκια είναι άρωμα κι όχι φρέσκο ξύσμα ή χυμός.
Οπότε όταν καταλάβω ότι το τσουρέκι περιέχει πορτοκάλι το απορρίπτω και πάω παρακάτω.
Εγώ το τσουρέκι θέλω να είναι μαλακό, αλλά όχι ωμό, να είναι απ’ έξω ροδαλό, αλλά όχι καμένο, να είναι φουσκωτό και λαχταριστό με επάλειψη αυγού που δεν μυρίζει αβγουλίλα και να έχει μπόλικα αμύγδαλα.
Έτσι για να βρω καλό τσουρέκι έχει μια δυσκολία, οπότε το Πάσχα δεν ρισκάρω και φτιάχνω το δικό μου τσουρέκι, πάντα με χαρά, υπομονή και αγάπη.
Τρελαίνομαι και για την ωμή ζύμη. Πάντα τρώω τόση που κινδυνεύει να με πιάσει η κοιλιά μου, αλλά απτόητη συνεχίζω γιατί απλά μ’ αρέσει πάρα πολύ η ωμή γεύση της μαστίχας σε συνδυασμό με το δυνατό ζυμάρι από αλεύρι και το μαχλέπι.
Εδώ, που τα λέμε, δεν είναι ό,τι καλύτερο τα ωμά αυγά, ούτε τα ζυμάρια στο στομάχι.
Αποφύγετε μια τέτοια συνήθεια.
Πάντως αν καταφέρεις να ζυμώσεις τσουρέκια, να σου φουσκώσουν σωστά και να τα ψήσεις τέλεια, θα ξέρεις ότι έχεις εξασφαλίσει ένα μεγάλο κρατούμενο σ’ αυτή τη ζωή.
Θα νιώσεις ότι τα κατάφερες κι αφού τα κατάφερες εκεί μπορείς παντού να τα καταφέρεις.
Φεύγει η ανασφάλεια, φεύγει η έλλειψη εκτίμησης για τον εαυτό σου, φεύγει η σκοτούρα, ο φόβος, κερδίζεις πόντους.
Υπερβολές, θα μου πεις.
Κι αυτοί ή αυτές που ποτέ, μα ποτέ δεν έχουν βράσει ούτε αυγό στη ζωή τους τι θα πουν;
Ε, νομίζω, στην τελική πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει κάτι από τη μαγεία.
Τη μαγεία που δίνει ένα ευτελές ζύμωμα, ένα τιποτένιο ανακάτεμα αυγού με ζάχαρη για να αφρατέψει το μίγμα, ένα άγνωστο μηδέν που αφού συνδυάσεις διαφορά υλικά μπορεί να σου δώσει μια πρόσκαιρη χαρά και αγαλλίαση.
Τελικά όταν φτιάχνεις, όταν γράφεις, όταν εκτελείς… η ζωή σου γίνεται αλλιώς…
Γιατί η σκέψη από μόνη της θέλει πράξη, η ψυχή νιώθει ατελής αν δεν υπάρξει εκτέλεση. Γιατί τι κι αν έχεις ιδέες αν ποτέ δεν τις βάζεις σε εφαρμογή;
Σαν αποκούμπι λοιπόν κι εγώ έχω το ζύμωμα του τσουρεκιού πριν το Πάσχα.
Κι ας βγει κακομούτσουνο, ας βγει λιγότερο φουσκωμένο, ας μην έχει τόσες “τράνες”- έτσι τις λέγαμε – ας είναι άτεχνο, εκεί να ζυμώσω, να το χώσω έτοιμο για φούσκωμα μέσα στις καθαρές κουβέρτες.
Η όψη του τσουρεκιού έχει πάντα για μένα μια βαθιά νοσταλγία για τη μαμά.
Καλό ζύμωμα!
Τσουρέκια… απλά και εύκολα
Υλικά
- 600 γρ. αλεύρι για τσουρέκι (κοσκινισμένο)
- 25 γρ. φρέσκια μαγιά
- 150 γρ. βούτυρο γάλακτος
- 300 γρ. ζάχαρη
- 300 γρ. φρέσκο γάλα
- 4 μεγάλα αυγά
- 2 κρόκους αυγού
- 3 κ.γ. κοφτά μαχλέπι σε σκόνη
- 1 κ.γ. κοφτό κακουλέ σε σκόνη
- 3 δάκρυα μαστίχα κοπανισμένα
Για από πάνω
- 2 κρόκους με 1 κ.σ. νερό και 2 κ.γ. ζάχαρη για το άλειμμα και μια βανίλια
- 100 γρ. αμύγδαλο φιλέ (προαιρετικά)
- 100 γρ. βούτυρο λιωμένο για το ζύμωμα
Εκτέλεση
- Διαλύουμε τη μαγιά σε ένα μικρό μπολ, προσθέτουμε λίγη ζάχαρη και λίγο γάλα. Ανακατεύουμε, σκεπάζουμε για 10 λεπτά.
- Σε μια κατσαρόλα, σε χαμηλή φωτιά, λιώνουμε το βούτυρο με το γάλα και τη ζάχαρη.
- Προσθέτουμε τα αυγά χτυπημένα.
- Χτυπάμε το μείγμα με αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά.
- Μέσα σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι, τη μαστίχα, το μαχλέπι, το κακουλέ και ανακατεύουμε.
- Κάνουμε λακκούβα στο αλεύρι και ρίχνουμε μέσα όλα τα υγρά υλικά.
- Προσθέτουμε την μαγιά και ανακατεύουμε ελαφρά.
- Σκεπάζουμε τη ζύμη με μεμβράνη και αφήνουμε να ξεκουραστεί και να φουσκώσει.
- Για πιο αφράτα τσουρέκια κι αν έχετε υπομονή, σκεπάστε τη ζύμη και αφήστε την όλη νύχτα στο ψυγείο για να ανέβει και να γίνει πολύ ελαστική.
- Την επομένη τη βγάζεις από το ψυγείο και την αφήνεις να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
- Αφού φουσκώσει η ζύμη, την πιάνουμε με βουτυρωμένα χέρια, τη ζυμώνουμε ελαφρά, να ξεφουσκώσει.
- Πλάθουμε 3 τσουρέκια.
- Βάζουμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί αραιά μεταξύ τους.
- Αφήνουμε απόσταση μεταξύ των τσουρεκιών στην λαμαρίνα, γιατί φουσκώνουν.
- Τα αφήνουμε να διπλασιαστούν σε όγκο για περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά σε ζεστό σημείο.
- Ιδανικά σε σβηστό φούρνο που πριν είχαμε ζεστάνει στους 50°C.
- Αφού φουσκώσουν τα τσουρέκια τα αλείφουμε με αυγό.
- Πασπαλίζουμε με το αμύγδαλο.
- Φουρνίζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160°C, και τα ψήνουμε για περίπου 30 λεπτά να ροδίσουν.
