Αν και η καλύτερη περίοδος για το ψάρεμα του χταποδιού είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο τη σημερινή αναφορά από τη σελίδα μας τροφοδότησαν οι τυχαίες επιτυχίες λουόμενων στην παραλία της Χαραμίδας, οι οποίοι μπήκαν στη θάλασσα για μπάνιο και έφυγαν με χταπόδια, καθώς τα θαλάμια της περιοχής δεν αφήνουν κανέναν παραπονεμένο.
Το χταπόδι, ως γνωστόν, είναι από τους εκλεκτότερους θαλασσινούς μεζέδες και μπορείτε να φάτε άφοβα όσο θέλετε καθώς δεν προσθέτει χοληστερίνη. Υπάρχουν γύρω στα 10 διαφορετικά είδη χταποδιών στις ελληνικές θάλασσες, με διαφορετική ποιότητα το καθένα. Πέραν του κλασικού χταποδιού, πολύ συνηθισμένα (υποδεέστερα είδη) είναι το μοσχοχτάποδο (που ξεχωρίζει από τα πιο κοντά του πλοκάμια και το βάρος του συνήθως δεν ξεπερνάει το 1 κιλό) και η μελιδόνα (με τα πολύ μακριά και αδύναμα πλοκάμια). Παρατηρείται επίσης και το φαινόμενο, χταπόδια του ίδιου είδους να διαφέρουν μεταξύ τους!
Τα χταπόδια μπορούμε να τα αναζητήσουμε σε βραχώδη βυθό, καθώς ζουν μέσα σε τρύπες ανάμεσα στα βράχια (θαλάμια), ενώ μπορούμε να τα συναντήσουμε και σε αμμώδη βυθό.
Οι καλύτερες ώρες για το ψάρεμα του χταποδιού θεωρούνται από τις 6 τα ξημερώματα μέχρι τις 11 το πρωί και από τις 15:00 το μεσημέρι μέχρι τις 18:00, καθώς εκτιμάται πως σε αυτά τα διαστήματα τα χταπόδια βρίσκονται μεν κοντά στη φωλιά τους αλλά έξω από τα θαλάμια.
Το θαλάμι του χταποδιού συνήθως είναι τα βράχια, αλλά μπορείς να το βρεις σε οποιαδήποτε κοιλότητα του βυθού. Δηλαδή μέσα σε παλιά λάστιχα αυτοκινήτων, σε μεγάλα κοχύλια, σε κοιλότητες που δημιουργούν ανθρώπινες κατασκευές κλπ. Αυτό σημαίνει ότι χταπόδια μπορείς να βγάλεις από οπουδήποτε βρίσκεσαι. Τρόποι ψαρέματος πολλοί. Αλλιώς ψαρεύονται από βάρκα και αλλιώς από ξηρά. Από την ξηρά οι τρόποι ψαρέματος του χταποδιού καθορίζονται ανάλογα με την περιοχή. Με άλλα λόγια είναι διαφορετική η τεχνική αν το ψαρεύουμε κοντά σε βράχια ή από βάρκα.
Αν το ψάρεμα γίνεται με πετονιά και όχι με μάσκα και βατραχοπέδιλα υπάρχουν ειδικές χταποδιέρες (συνήθης μορφή άσπρο πλαστικό με ψεύτικο καβούρι από επάνω βαρίδιο σε όλη την βάση της κατασκευής και δύο ή τρία μεγάλα αγκίστρια), με πολυάγκιστρο και σαρδέλα (με μονάγκιστρο και δόλωμα, ό,τι και τα ψάρια δηλαδή, μάνα, μονοδόλι, σκουλήκια διάφορα κλπ.).
Στο υποβρύχιο ψάρεμα, μάστιγα αποτελούν οι παράνομοι τρόποι αλίευσης των χταποδιών με τη χρήση χημικών και συγκεκριμένα της γαλαζόπετρας που όπου πέσει εξαφανίζονται τα χταπόδια από την περιοχή, πρόκειται δηλαδή για οικολογική καταστροφή.
Τα περισσότερα χταπόδια φτιάχνουν τα θαλάμια τους κοντά στην ακτογραμμή και κάποιες μέρες βγαίνουν και εκεί που σκάει το κύμα (ανατολή κυρίως και δύση όταν έχει άπνοια).
Τους καλοκαιρινούς μήνες οι κολυμβητές με λίγη παρατηρητικότητα μπορούν να συγκεντρώσουν αρκετά χταπόδια. Δυστυχώς έχουμε το άσχημο φαινόμενο να αλιεύονται μικρά μεγέθη από ερασιτέχνες οικογενειάρχες, που μπροστά στην εξασφάλιση του εκλεκτού μεζέ δεν υπολογίζουν τη ζημιά που κάνουν.
Σε κάθε περίπτωση όσοι αναζητούν με μάσκα και βατραχοπέδιλα τα χταπόδια στα θαλάμια τους δεν θα πρέπει να αγνοούν τις μικρές τρύπες ανάμεσα στα βράχια καθώς ένα χταπόδι 2 κιλών μπορεί να ζήσει άνετα σε τρύπα που δεν χωρά να μπει το ανθρώπινο χέρι μέσα, λόγω του ότι δεν έχει οστά.
Το καλοκαίρι τα χταπόδια είναι μικρού μεγέθους, ενώ τον χειμώνα αποκτούν το μέγιστο μέγεθός τους και είναι η καλύτερη εποχή αλιείας τους.
Τα χταπόδια από την ώρα που θα γεννηθούν κάνουν ένα μεγάλο αγώνα για να επιβιώσουν.
Δέχονται ανελέητο κυνηγητό από ψάρια όσο είναι μικρά και τα περισσότερα από αυτά θα αλιευτούν πριν καλά-καλά κλείσουν την εφηβεία τους από ερασιτέχνες ψαράδες που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της οικονομίας. Όσα απομείνουν δεν θα γλιτώσουν από την χλωρίνη και τη γαλαζόπετρα.
Για το ψάρεμα του χταποδιού προτιμήστε βράχια 5-10 μέτρα βάθος, και κάποια λιμάνια με βραχώδεις βυθούς.
Για το μαγείρεμα του χταποδιού ο γενικός κανόνας είναι πως δεν χρησιμοποιούμε υγρά και αλάτι αλλά σιγανή φωτιά και πολλή ώρα. Πέραν της κατσαρόλας (βραστό, στιφάδο, κρασάτο κτλ.), μπορεί να γίνει και ψητό, λιαστό, τουρσί, κάθε φορά βέβαια και με διαφορετικό χειρισμό ή και προετοιμασία του χταποδιού.
